Το συνηθισμένο μοτίβο όταν συναντά κάποιος ένα άτομο με ειδικές ανάγκες ή με αναπηρία, είναι ο οίκτος. Η προσπάθεια να του επιβάλλεις να νιώθει άσχημα που βρίσκεται σε καροτσάκι, να νιώθει ότι είναι ήρωας/ίδα. Αυτό αλλάζει με τη σειρά Στα 4.
Πρόκειται για μια από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις όπου συνδυάζεται ένα πολύ καλό σενάριο με ένα πολύ σημαντικό μήνυμα και στην πράξη επικοινωνούνται και τα δύο σωστά στον θεατή.
Στην πλατφόρμα του ΑΝΤ1+, όπου γίνεται αρκετά καλή δουλειά σε επίπεδο μυθοπλασίας, θα βρεις μια σειρά που σε ελληνική αντιστοιχία έχει όλα τα φόντα για να γίνει κάτι σαν το The Office. Είπαμε…σε ελληνική αντιστοιχία. Μη με πάρεις με τις πέτρες.
Έχει ένα πολύ δυνατό premise. Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται η Στέλλα, μια κοπέλα που μετά από ένα τροχαίο, έμεινε παράλυτη και ζει παρέα με το αναπηρικό καροτσάκι. Η ουσία της σειράς όμως δε βρίσκεται εκεί.
Βρίσκεται στο ότι αποτυπώνει τη ζωή της Στέλλας όπως θα την αποτύπωνε για τον οποιονδήποτε άνθρωπο, έχοντας όμως και τις πρακτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα ΑμεΑ άτομο. Όπως το να κάνει ένα ευκαιριακό σεξ. Ή να βγάλει από τα μάτια των άλλων τον οίκτο και την ανάγκη να το αναδείξουν ως κάτι το μίζερο.
Άλλο ο σεβασμός στα δικαιώματα του και στις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, άρα και τις αναγκαίες προσαρμογές που πρέπει να κάνει κάθε κοινωνία, και άλλο να ρίχνεις βλέμμα λύπης.
Οκ, θα το κάνεις μια φορά. Αλλά από ένα σημείο και μετά, οφείλεις να μετράς το πώς συμπεριφέρεται το άτομο και να ακολουθείς τον ρυθμό του.
Η Στέλλα δεν είναι μια κινούμενη θλίψη. Εκνευρίζεται, γελάει, αντιμετωπίζει με τον πιο φυσιολογικό τρόπο αυτό που της έτυχε, χωρίς να εμμένει στην μεμψιμοιρία. Εκφράζει ανοιχτά τις ανάγκες της και ευτυχώς έχει βρει σύμμαχο στον φυσιοθεραπευτή της που γίνεται ο wingman της.
Έχει όμως και την μάνα της που την ακολουθεί παντού. Οπότε, παίρνει την απόφαση να κάνει αίτηση για βοηθό και βρίσκει έναν γκέι φοιτητή που θα αποτελέσει τη σωσίβια λέμβο της.
Κάπως αυτονομείται και μπορεί να επιστρέψει για ένα μεγάλο ποσοστό στη ζωή προ ατυχήματος, κι ας έχει το καρότσι να της θυμίζει πως δεν είναι όλα εφικτό να γίνουν όπως πριν.
Το κωμικό στοιχείο, ο σαρκασμός της Στέλλας και το πώς αντιδρούν σε αυτόν οι υπόλοιποι που βρίσκονται μαζί της σε κάθε σκηνή, είναι πολύ υψηλού επιπέδου, συνθέτουν ένα sitcom σαν κι αυτά που θαυμάζουμε στις ΗΠΑ. Το σενάριο του Θέμη Γκυρτή λύνει τα χέρια του σκηνοθέτη Σέργιου Κωνσταντινίδη και των ηθοποιών και το αποτέλεσμα είναι άρτιο.
Η Γεωργία Καλτσή, η πρωταγωνίστρια, που πριν κάποια χρόνια είχε ένα τροχαίο που της στέρησε την ικανότητα να περπατάει, είναι υποδειγματική στον αυτοσαρκασμό που επιβάλλει ο ρόλος της και η δική της εκφορά των λόγων στήνει το σκηνικό και για τους υπόλοιπους.
* Βρες το Στα 4 στο ΑΝΤ1+.