Μας αρέσουν πάντοτε οι ταινίες γύρω από τον ‘Α ή τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Είτε ταινίες που αφορούν θρυλικές μάχες είτε ταινίες γύρω από πρόσωπα που καθόρισαν σημαντικό ρόλο. Γι’ αυτό και το The Imitation Game είναι στις αγαπημένες μας.
Κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το επίσης πολύ καλό Fury. Κι ενώ το Fury ήταν ταινία μαχών, το The Imitation Game ήταν ταινία κατασκοπείας και μυστικών υπηρεσιών.
Ο Άλαν Τούρινγκ, υπαρκτό πρόσωπο, θα μπορούσε να έχει αλλάξει την πορεία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου προς το καλύτερο. Ή και προς το χειρότερο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε τι οδηγεί μια στιγμή που θα την αλλάξεις.
Όντας ένας άνθρωπος γοητευμένος από την αποκωδικοποίηση, θα βρεθεί σε μια μυστική μονάδα του βρετανικού στρατού και θα κληθεί να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που στέλνουν οι Ναζί μεταξύ τους.
Το μυαλό του είναι τέτοιο που γρήγορα θα καταλάβει ότι πρέπει να φτιαχτεί μια μηχανή, ένα υπολογιστικό σύστημα που να του δοθούν συγκεκριμένες εντολές, συγκεκριμένοι αλγόριθμοι, ώστε να μεταφράζει τα μηνύματα των Ναζί. Εξίσου γρήγορα βλέπει πως τα μηνύματα είναι διαφορετικά κάθε μέρα, επομένως το έργο του δυσχεραίνει.
Δυσχεραίνει περισσότερο καθώς αντιμετωπίζει αντίδραση από τους ανωτέρους του στη μονάδα οι οποίοι δεν θέλουν να επενδύσει η Βρετανία σε αυτή τη μηχανή. Τελικά, στέλνει γράμμα στον Τσόρτσιλ και υπερβαίνει τους από πάνω του, για να του ανατεθεί η επίβλεψη της υπηρεσίας. Ο Τούρινγκ απολύει όσους ήταν εκεί και βγάζει αγγελία με κώδικα. Όσοι τον αποκωδικοποιήσουν, θα είναι οι ικανοί για να τον πλαισιώσουν σε αυτή την σημαντική αποστολή.
Ο Christopher είναι το κατασκεύασμα του Τούρινγκ που καλείται να αποκωδικοποιήσει το Enigma, το σύστημα επικοινωνίας των Ναζί. Καθώς όμως το Enigma αλλάζει κάθε μέρα, ο χρόνος δεν επαρκεί για τον Christopher. Μέχρι που συνειδητοποιήσει ο Τούρινγκ ότι ο κώδικας μπορεί να αλλάζει, αλλά σε κάθε νέο μήνυμα υπάρχουν στάνταρ λέξεις.
Έτσι, επαναπροσδιορίζει τη λειτουργία του συστήματος και αυτό αποδίδει. Εδώ όμως έρχεται το μέγιστο δίλημμα: αν αποκαλύψει τι λέει το μήνυμα και ανατραπεί το σχέδιο των Ναζί, θα καταλάβουν πως το Enigma είναι έκθετο και θα αλλάξουν τρόπο επικοινωνίας. Εδώ ο Τούρινγκ θα κληθεί να βρει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο «αποκαλύπτω τα σχέδια των Ναζί» και στο «επιτρέπω να εκτελούν όσα σχεδιάζουν».
Τότε φτιάχνει ένα νέο σύστημα το οποίο θα καθορίζει ποιες προειδοποιήσεις αυξάνουν την καταστροφή των Ναζί, αλλά δεν θέτουν σε κίνδυνο την υπηρεσία και δεν αποκαλύπτουν πως έχει βρεθεί τρόπος να αποκωδικοποιούν.
Το The Imitation Game έχει όλη την αγωνία που συνοδεύει ιστορίες Παγκοσμίων Πολέμων, αλλά έχει και το κάτι παραπάνω χάρη στην ερμηνεία του Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, ο οποίος κάνει την κορυφαία της καριέρας του ως τότε. Και μια από τις τρεις κορυφαίες συνολικά. Άλλωστε, κάπου εκεί έγινε ο Dr. Strange και πλέον έχουμε ξεχάσει τις ταινίες που έχει παίξει αυτά τα χρόνια.
Παρά το ότι δεν είναι ένα war epic, αλλά επικεντρώνεται σε 3-4 χαρακτήρες, ο τρόπος της σκηνοθεσίας και των ερμηνειών, διατηρεί την αγωνία και την αδρεναλίνη του θεατή εξίσου ψηλά. Και προσφέρει ταυτόχρονα και ένα ιστορικό υπόβαθρο με πολλά «what ifs» για το πώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αν κάτι ήταν διαφορετικό.
Γενικά, το The Imitation Game έχει όλα τα στοιχεία μιας ταινίας που ενεργοποιεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα του θεατή, χωρίς να είναι υπέρ το δέον δραματική ή να καταργεί τα αναγκαία μιας τέτοιας ιστορίας, μιας βιογραφικής αφήγησης. Κι ένα εκπληκτικό φινάλε.
Θα την βρεις στο Cinobo.