Κάποιες φορές η ζωή μοιάζει τόσο να επαναλαμβάνεται. Ή εσύ ο ίδιος επιλέγεις να την διαβάσεις ως μια επανάληψη, είτε απόλυτη, είτε με ανεπαίσθητες διαφορές. Κι αυτό που έγινε με τον Τζόνι Ντεπ το βράδυ της Τρίτης στις Κάννες, στο Φεστιβάλ, έχει μια τέτοια αίσθηση.
Γυρίζουμε τον χρόνο στον Μάιο του 2022. Ο Τομ Κρουζ παρουσιάζει το Top Gun Maverick στις Κάννες και για ένα δεκάλεπτο τον χειροκροτούν. Ο Κρουζ μπορεί να μην έχει βρεθεί στα δικαστήρια για κατηγορία κακοποίησης, αλλά έχουν ακουστεί πολλές φήμες από την πλευρά της Κέιτι Χολμς από τότε που χώρισαν.
Τι ότι δεν είναι καλός πατέρας και δε βλέπει ποτέ την κόρη του, τι πως της είχε φερθεί βίαια…Κι όπως κι η κακή ηθοποιός Κέιτι Χολμς, έτσι και η κακή ηθοποιός Άμπερ Χερντ είχε προκαλέσει το cancel του Τζόνι Ντεπ για μια 3ετία.
Στη δική τους περίπτωση υπήρξε δικαστήριο το οποίο δικαίωσε τον Τζόνι Ντεπ, ακριβώς την περίοδο που ο Κρουζ αποθεωνόταν για το Top Gun.
Κι έρχονται οι φετινές Κάννες για να υπάρξει ένα 7λεπτο standing ovation για χάρη του Τζόνι, όχι σε δική του ταινία, σε ταινία που την έχει στήσει αυτός. Στο Jeanne du Barry έναν ρόλο έχει, τον πρώτο του μετά από όλο αυτό το διάστημα.
Το κοινό των Καννών όμως, ένα γαλλικό κοινό, δεν τον έκανε cancel ούτε πριν να ξεκαθαρίσει η υπόθεση. Γενικά, η Ευρώπη μια χαρά συνέχισε να τον αποδέχεται και να τον βραβεύει, όπως στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν το 2021 και του Κάρλοβι Βάρι την ίδια χρονιά.
Τα 7 λεπτά χειροκροτήματος δεν ήταν για την ταινία. Όσο κι αν είναι άδικο να επισκιάζεται μια προσπάθεια που έγινε και με οικονομικές δυσκολίες από την Maiwenn, ηθοποιό και σκηνοθέτιδα, ήταν ένα χειροκρότημα αναγνώρισης λάθους, ένα συγγνώμη προς τον Τζόνι Ντεπ και ένα welcome back.
Δεν είναι αδιάφορη ταινία το Jeanne du Barry. Οι κριτικές που διαβάζουμε είναι επαινετικές. Αλλά, παρότι ο Ντεπ δεν έχει καν πρωταγωνιστικό ρόλο, ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί. Σαν να σβήνουν οι ενοχές για την αδικία που υπέστη, με το να καταδικαστεί στις συνειδήσεις πριν καταδικαστεί δικαστικά.
Όπως και να έχει, αυτό το χειροκρότημα δεν είναι καταγγελτικό. Δεν επιχειρεί να πει κάτι προς την Άμπερ Χερντ. Το μόνο που αποτυπώνει, κατ’ εμάς, είναι την ηθική επιβράβευση του κοινού προς τον Ντεπ.