Η περασμένη δεκαετία είχε δύο από τις ωραιότερες κωμικές ταινίες με στοιχεία Τσάρλι Τσάπλιν, με ένα dark humor, που έχουμε δει στον 21ο αιώνα. Η μία ήταν το The Testament από το Βέλγιο και η έτερη ήταν το The Death of Stalin. Το δεύτερο σε περιμένει στο Ertflix.
Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία ξεκάθαρου βρετανικού χιούμορ, με τον Σκοτσέζο με ιταλική καταγωγή Αρμάντο Ιανούτσι να την υπογράφει και να ενώνει μια πλειάδα φανταστικών ηθοποιών σε αυτό το είδος.
Τζέφρι Ταμπόρ, Στιβ Μπουσέμι, Τζέισον Άιζακς, Σάιμον Ράσελ Μπιλ, Μάικλ Πέιλιν είναι μια πεντάδα ηθοποιών που ξέρουν πολύ καλά να βγάζουν το αστείο, δίχως να οδηγούνται στην υπερβολή. Με τις γκριμάτσες, με τη βοήθεια του καλού σεναρίου, με τον καλό τους αυτοσχεδιασμό, είναι από τα ιδανικότερα καστ για μια τέτοια ταινία.
Τι πραγματεύεται το The Death of Stalin; Το προφανές. Βρισκόμαστε στη Σοβιετική Ένωση στα μέσα των 50s όταν ο Γιόζεφ Στάλιν πεθαίνει και οι δελφίνοι αρχίζουν να ορέγονται τον θρόνο του και την ηγεσία αυτής της αυτοκρατορίας.
Μόνο που όταν πεθαίνει ένας τέτοιος ηγέτης, πρέπει κάποιος να αναλάβει προσωρινά να διοικήσει τη χώρα. Όλοι όσοι θα μπορούσαν να το κάνουν, έχουν στο μυαλό τους πώς θα βγάλουν από την μέση τους ανταγωνιστές τους και θα βρεθούν πιο κοντά στο να τον διαδεχτούν.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία προκύπτουν αστείες καταστάσεις, καθώς βλέπουμε ιστορικές φιγούρες που δεν άφησαν ιδιαίτερα καλό σημάδι στην ιστορική καταγραφή, να αποτυπώνονται ως καρικατούρες και αυτή η μανία για εξουσία να τους κάνει να φαίνονται ιλαροτραγικοί.
Όπως η συνολική αποτύπωση της άγνοιας που διέκρινε την εποχή. Είναι δύσκολο μια αφήγηση από το σήμερα, να αποτυπώσει σωστά το τόσο μακρινό, ειδικά αν κάποιος δεν το έχει ζήσει. Κι όμως, το The Death of Stalin παρουσιάζει την εποχή ακριβώς όπως ήταν, βάζοντας όμως δυο σταγόνες πλάκας παραπάνω, τώρα που είναι κάτι το μακρινό, αποδομώντας προφανώς τους πραγματικούς ανθρώπους.
Όταν βλέπεις για παράδειγμα μια σκηνή στην οποία σκοτώνονται εν ψυχρώ αντιφροντούντες και ακούγεται χαρούμενο εμβατήριο, ενώ οι αυλικοί του Στάλιν περπατάνε στα κάτεργα και δίνουν εντολές εκτελέσεων, αποκτάς και μια διαφορετική οπτική για τον θάνατο. Έστω και στιγμιαία.
Κάθε σκηνή είναι αριστούργημα, κορυφαία όλων η σκηνή που πεθαίνει ο Στάλιν που τον κουβαλάνε στα κρυφά τον ηγέτη για να μη μάθει κανείς ότι πέθανε και τσακώνονται καθώς τον κουβαλάνε, εκτοξεύοντας ευθύνες και κατηγορίες. Μέχρι που τον αφήνουν κάτω και ακούγεται η εξής στιχομυθία:
– Να φωνάξουμε έναν γιατρό τώρα που τον αφήσαμε.
– Οι καλύτεροι γιατροί είναι ή στα γκουλάγκ ή νεκροί.
Μιλάμε για ένα σενάριο που δεν μπορείς να του βρεις ούτε ένα ψεγάδι και για ένα συνολικό αποτέλεσμα που είναι υπεραπολαυστικό.
Κι ιδανική ταινία για καλοκαίρι, αν έχεις και καμιά ταράτσα σπίτι σου, κανέναν προτζέκτορα, να τη βάλεις να την δεις με θέα τα αστέρια. Σε κάθε περίπτωση, θα την βρεις στο Ertflix.