Είναι δεδομένο: όταν έχεις υπογράψει το σενάριο του «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» και του «Το Πράσινο Μίλι» ξέρεις να διασκευάζεις τα βιβλία του Στίβεν Κινγκ. Αυτός ήταν και ο λόγος που το μακρινό 2006 ήταν εκείνος που ανέλαβε να γράψει για το σινεμά την κινηματογραφική εκδοχή του μυθιστορήματος που το ιερό τέρας της λογοτεχνίας του φανταστικού είχε μόλις υπογράψει.
Ο λόγος για τον Φρανκ Ντάραμποντ που αποτέλεσε τον ιθύνων νου πίσω από την «Ομίχλη», το θρίλερ που βγήκε στις αίθουσες το 2007 και παρά το γεγονός ότι δεν έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία λόγω του χαμηλού μπάτζετ της αλλά και του τηλεοπτικού καστ της, κουβαλάει ατόφια όλη την ψυχοσύνθεση του Στίβεν Κινγκ. Ο ίδιος φημίζεται πως οραματίστηκε την βασική ιστορία της «Ομίχλης» ένα απόγευμα που βρισκόταν στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ και του έσκασε η ιδέα ένα «λαβκραφτικό» τέρας να κόβει βόλτες τους διαδρόμους και να τρομοκρατεί τους πελάτες.
Στην «Ομίχλη», κάτι τεράστιες σαρκοβόρες αράχνες και απόκοσμα πλάσματα, εμφανίζονται από το πουθενά -για την ακρίβεια, αδιευκρίνιστο το από που- και σκορπούν τον τρόμο και τον θάνατο στους κατοίκους μιας κωμόπολης. Φυσικά, όπως σε κάθε ιστορία του Κινγκ, η ουσία βρίσκεται πίσω από το βασικό στόρι. Βρίσκεται στις σχέσεις των πρωταγωνιστών και στα όσα συμβολίζονται στο πρόσωπο του καθενός.
Όλη η πλοκή εξελίσσεται μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ όπου και μένουν εγκλωβισμένοι οικειοθελώς προκειμένου να μην έρθουν σε επαφή με το μακελειό που εξελίσσεται εκτός. Και εκεί φαίνεται πως ο τρόμος δεν βρίσκεται απλά στο άγνωστο αλλά και στους άλλους. Διαφόρων ειδών κουλτούρες και αντιλήψεις συγκρούονται και ζυμώνονται. Η τρομοϋστερία, ο ρατσισμός, ο φόβος, οι προσωπικές αντιπάθειες, το αίσθημα συλλογικοποίησης, ο ατομικιστικός δρόμος: ο κάθε πρωταγωνιστής κουβαλάει πάνω του ένα ή και σειρά κοινωνικών χαρακτηριστικών που χαρακτηρίζουν την κοινωνία του έξω υπό συνθήκες κανονικότητας.
Το μεγάλο επίτευγμα της «Ομίχλης» είναι ακριβώς αυτό: αν και η πραγματική απειλή είναι μεταφυσική, η μικροκοινωνία που στήνεται εντός του σούπερ μάρκετ και τα όσα αναδύονται από τους χαρακτήρες σε συνθήκες επιβίωσες είναι μία αφετηρία αληθινού, κοινωνικού τρόμου. Και μάλιστα σε μια εποχή που το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν σχετικά πρόσφατο και οι επιπτώσεις του στην αμερικάνικη κοινωνία ιδιαίτερα φρέσκες. Μάλιστα, όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο και δουν την ταινία θα αντιληφθούν και τις λεπτές, διακριτικές διαφοροποιήσεις του κινηματογραφικού σεναρίου προκειμένου να πιάνει πιο αποτελεσματικά το πνεύμα της εποχής.
Στο Netflix μπορεί να το δει όποιος θέλει και είναι δεδομένο πως δεν θα χάσει τον χρόνο του.
