Ο Χρυσός Λέοντας που κέρδισε ο Γιώργος Λάνθιμος στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας για την νέα του ταινία «Poor Things» δεν είναι είδηση. Είδηση θα ήταν το αντίθετο. Κάθε φορά που ο Έλληνας σκηνοθέτης βγάζει ταινία γίνεται χαμός παγκοσμίως, η αποδοχή είναι καθολική, οι υποψηφιότητες για τα μεγάλα κινηματογραφικά βραβεία της χρονιάς πάντα βρίσκουν τις ταινίες του μέσα τους. Η βράβευση σε ένα μεγάλο φεστιβάλ ήταν θέμα χρόνου. Θέμα χρόνου είναι και το Όσκαρ.
Άλλωστε, μπορεί στην Ελλάδα να είχε περάσει απαρατήρητος ο «Κυνόδοντας», η ταινία δηλαδή που τον έκανε γνωστό παντού το 2010, αλλά μην ξεχνάμε ότι όταν τελικά αυτό διορθώθηκε και άρχισαμε και εδώ να συζητάμε για εκείνη την ταινία, αυτό έγινε εξαιτίας της υποψηφιότητας στα Όσκαρ για το βραβείο της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Από τότε ο Λάνθιμος μέτρησε άλλες δύο υποψηφιότητες. Πρώτα με τον «Αστακό» στην κατηγορία του καλύτερου σεναρίου και στην συνέχεια με την «Ευνοούμενη», που ήταν υποψήφια και για Όσκαρ καλύτερης ταινίας αλλά και για Όσκαρ σκηνοθεσίας.
Ένας τόσο καταξιωμένος σκηνοθέτης διεθνώς είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα πανηγυρίσει με το χρυσό αγαλματάκι στην αγκαλιά του. Και ας διχάζει στην Ελλάδα. Και ας χλευάστηκε με τον «Κυνόδοντα» ως θολοκουλτουριάρης και ανώμαλος όταν έκανε το μεγάλο μπαμ του, ενώ την ίδια στιγμή όλος ο πλανήτης παραμιλούσε με το αριστούργημα που του είχε παραδόσει. Και μπορεί σήμερα να βλέπουμε βαρύγδουπους τίτλους για εθνικές υπερηφάνιες μετά την βράβευση του Λάνθιμου αλλά στην πραγματικότητα η επιτυχία του στο εξωτερικό είναι λόγος ντροπής για την Ελλάδα.
Ο Λάνθιμος δεν αγαπήθηκε ποτε στα μέρη μας πέρα από κάτι λίγους που τον θαύμαζαν εξαρχής. Ακόμα και σήμερα, οι περισσότεροι δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν βγάζει ταινία, απλά σπεύδουν να καρπωθούν ως Έλληνες τις διεθνείς αναγνωρίσεις του. Ο Λάνθιμος δεν προωθήθηκε ποτέ από τα εγχώρια κέντρα αποφάσεων για το σινεμά, δεν βοηθήθηκε ποτέ από αυτά. Θα πει κανείς, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο. Ή μήπως θα έπρεπε να μείνει για πάντα στην Ελλάδα ενώ είχε την δυνατότητα να κάνει καριέρα στο Χόλιγουντ;
Μα εκεί ακριβώς είναι το θέμα. Προφανώς και ένας σκηνοθέτης που μπορεί να καταξιωθεί στο Χόλιγουντ είναι φυσιολογικό να θέλει να το κάνει. Το πρόβλημα είναι πως αυτό έγινε ακριβώς επειδή δεν βρήκε τον χώρο που του αναλογούσε μέσα στην Ελλάδα. Ο Λάνθιμος δεν υπήρξε ποτέ το περήφανο εξαγώγιμο προϊόν του ελληνικού σινεμά στον μαγικό κόσμο του Χόλιγουντ αλλά το αγνόημενο παιδί του, που ωθήθηκε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό χωρίς καλά-καλά να έχει αναγνωριστεί εδώ πέρα. Το ότι τα πέτυχε είναι λόγος για να νιώθει περήφανος μόνο ο ίδιος, όχι η Ελλάδα και ο κινηματογράφος της.
Και τόσο το χειρότερο για την τελευταία, τόσο το καλύτερο για τον Λάνθιμο που πλέον βλέπει μεγάλους σταρ του Χόλιγουντ να παρακαλάνε να παίξουν σε ταινία του, ενώ στην Ελλάδα ακόμα γελάμε χλευάζοντας τις ατάκες του «Κυνόδοντα».
