Κατανοούμε τώρα αρκετά τους ανθρώπους στα κανάλια. Οι άνθρωποι ζουν σε μια φούσκα και με βάση αυτό, οι επιλογές τους είναι άρτιες στη μυθοπλασία. Βλέπουν πάντα για αποθέωση στο Twitter και κάπως έτσι καταλήγουν να βγάζουν σειρές όπως το «Μετά τη Φωτιά».
Τα δύο πρώτα επεισόδια που προβλήθηκαν το βράδυ της Πέμπτης, 70 λεπτά το ένα και 60 λεπτά το άλλο, έκατσαν στο στομάχι μας σαν ξαναζεσταμένα μακαρόνια με κιμά που έχουν μαγειρευτεί δυο μέρες πριν. Μπετόν αρμέ.
Σίγουρα η κεντρική ιδέα της σειράς έχει μια σχετική διαφοροποίηση από το κλισέ που μας έχουν προσφέρει με τη σέσουλα φέτος στην τηλεόραση, χωρίς βέβαια να εκλείπουν κι εδώ οι δολοπλόκοι άντρες με εξουσία που απειλούν, καταπιέζουν και κακοποιούν. Απλά, τουλάχιστον, δεν είναι το κεντρικό premise του σεναρίου.
Στο Μετά Τη Φωτιά ξεκινάμε κατευθείαν από τα βαθιά, από μια τραγωδία. Στη διάρκεια μιας εκδήλωσης δημοπρασίας σε έναν χώρο στον Άγιο Μηνά στον Πειραιά, σε μια φτωχογειτονιά, όπου έχει συγκεντρωθεί πλήθος πλουσίων, ξεκινάει μια φωτιά στην κουζίνα, όπου δουλεύει πλήθος ανεπαρκών και αρκετά άχρηστων μαγείρων με προεξάρχοντα τον σεφ που του ανατέθηκε να στελεχώσει την κουζίνα για αυτή την εκδήλωση.
Ο σεφ έχοντας τον τρόμο του ανθρώπου που τον προσέλαβε, ο οποίος του κατέστησε σαφές και με απειλητικό τρόπο πως πρέπει όλα να είναι στην εντέλεια και πως το παραμικρό λάθος θα τιμωρηθεί βάναυσα, κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, κοιτάζει μόνο τον εαυτό του και όταν ξεσπάει η φωτιά, σκέφτεται απλά να τους αφήσει όλους να καούν στην κουζίνα.
Με τρόπο που σεναριακά και σκηνοθετικά είναι σχεδόν αστείος, βλέπουμε μια πολύ μικρή φωτίτσα να τους έχει πανικοβάλλει όλους, να μη μπορούν να τη σβήσουν με τον πυροσβεστήρα ή με τις αποσπώμενες βρύσες που έχουν στην κουζίνα και τελικά αυτή να μεγαλώνει και να τυλίγει το κτήριο στις φλόγες.
Κάποιοι έχουν πεθάνει από τις αναθυμιάσεις πριν τελικά καούν, άλλοι καταφέρνουν να βγουν με δυσκολία στην αναπνοή, με εξαίρεση τον Σούπερμαν Οδυσσέα (Ανδρέας Κωνσταντίνου) που ενώ ήταν κλεισμένος από τον σεφ σε μια ξεχωριστή αίθουσα και θεωρητικά θα καιγόταν πρώτος, αλλά κατάφερε να απεγκλωβιστεί και να σώσει και τους άλλους στην κουζίνα.
Καμμένα σώματα που πρέπει να αναγνωριστούν από τους συγγενείς τους, αλλά και μια γυναίκα, η φτωχή και τίμια Ανθή που είναι κολλητή με την πλούσια Ειρήνη Ιωαννίδη, τη διοργανώτρια της δημοπρασίας, και που έπαθε σοβαρά εγκαύματα, αλλά κατάφερε να ζήσει, αποτελούν σκληρές εικόνες για τον θεατή, αποτυπωμένες με ρεαλισμό, όντας από τα λίγα καλά της σειράς.
Μετά τη φωτιά, σαν σε αναβίωση του Εραστή Δυτικών Προαστίων μα σε πιο hardcore εκδοχή, θα δούμε τους φτωχούς να αναζητούν τους ενόχους για αυτή τη φωτιά και φυσικά όλα τα βλέμματα πάνε καρφωμένα στους αδερφούς Βενιέρη, που είναι οι τοξικοί της υπόθεσης. Έχουμε και την πλούσια Ειρήνη που κάνει την επανάστασή της απέναντι στο χρήμα και τον πλούσιο κύκλο της και δένει το γλυκό.
Η σειρά φαίνεται σε πολλές σκηνές αρκετά αδούλευτη, κάτι που σίγουρα μπορεί να διορθωθεί στο μέλλον. Το βλέπει κανείς σε συγκεκριμένες ερμηνείες, στην προσέγγιση των ηθοποιών σε συγκεκριμένες σκηνές. Αφού καταφέρνει να μετατρέψει τον καταπληκτικό Ανδρέα Κωνσταντίνου σε «γήινο» ηθοποιό, καταλαβαίνετε περί τίνος πρόκειται.
Ο Κωνσταντίνου είναι φυσικά από τις εξαίρετες ερμηνείες της σειράς, ακόμα κι έτσι, ενώ τον ακολουθεί ο χαμαιλέων Λευτέρης Ελευθερίου και η πολύ καλή Ελπίδα Νικολάου. Στις υπόλοιπες ερμηνείες, ενώ δεν έχουν κάτι το κραυγαλέα κακό, υπάρχει μια αίσθηση άβολου.
Ίσως είναι και η καταλληλότερη λέξη να χαρακτηρίσει το Μετά Τη Φωτιά. Άβολο στα πρώτα του δύο επεισόδια. Κάτι δεν κάθεται σωστά, αλλά δεν μπορείς να το προσδιορίσεις ακριβώς. Είναι λίγο απ’ όλα.
Είναι όμως και η μόνη σειρά με μεγαλύτερο potential σε σχέση με τη Μάγισσα ή άλλες παραγωγές, κυρίως επειδή δεν είναι σειρά με 4-5 επεισόδια τη βδομάδα, αλλά προβάλλεται κάθε Πέμπτη, κάτι που σημαίνει περισσότερος χρόνος για τους ηθοποιούς και τη σκηνοθεσία για να βρουν την κατάλληλη φόρμα.
Η τηλεθέαση πάντως της πρεμιέρας που έστειλε τη σειρά στο 10% στο δυναμικό, δεν είναι καταδικαστική, αλλά δεν είναι και ελπιδοφόρα.
Για να επιστρέψουμε στην αρχή του κειμένου, αν τα κανάλια συνεχίζουν να ενδιαφέρονται για το τι λέει το Twitter σε κάθε πρεμιέρα, πόσο αποθέωσε μια σειρά και τι γράφουν μετά τα στερούμενα κριτικής σκέψης σάιτ, μάλλον δεν θα δούμε ποτέ καλοφτιαγμένες ελληνικές σειρές. Δηλαδή, 29 σειρές προβάλλονται φέτος, οι περισσότερες καινούργιες, και δεν υπάρχει μία να σου μένει, να σε συναρπάζει.