Milky Way Mega Βασίλης Κεκάτος
Βρείτε μας στο

Λένε πως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Στην περίπτωση του Milky Way και της πρεμιέρας του το βράδυ της Πέμπτης στο MEGA, η μέρα δεν ήταν απλά καλή. Ήταν τέλεια, ήταν φανταστική.

Αυτό δεν ισχύει, υποθέτω, μόνο για τον Βασίλη Κεκάτο, τον δημιουργό του Milky Way, αλλά είμαι βέβαιος πως ισχύει και για όσους έκατσαν να δουν τη σειρά, η οποία το μόνο της ενοχλητικό είναι που προβάλλεται στις 23:10, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν κάποιες εκφράσεις που θεωρούνται τζιζ από τον πουριτανισμό της ελληνικής τηλεόρασης και του ΕΣΡ.

Σε κάθε περίπτωση, δεν χρειάζεται παραπάνω χρόνος για να φτάσουμε στο συμπέρασμα πως είναι σίγουρα η καλύτερη σειρά της χρονιάς και βάζει τα γυαλιά σε όλες αυτές τις μπούρδες που αποθεώνονται φέτος, όπως η Μάγισσα, το Ναυάγιο, η Παραλία κτλ.

Σειρές απολιθωμένες, απαρχαιωμένες, κολλημένες στο παρελθόν. Αυτό είναι αυτές οι σειρές. Είχε φανεί πέρσι με το Maestro που σε επίπεδο παραγωγής είχε σύγχρονη αντίληψη. Φάνηκε 10 φορές περισσότερο χθες βράδυ με το Milky Way που είναι μια σειρά έτι καλύτερη από το Maestro, άρα δε βρίσκω κανένα λόγο σε έναν χρόνο από τώρα να μην το βλέπουν στο εξωτερικό μέσω του Netflix και άλλοι.

Αυτή είναι η ελληνική σχολή σινεμά, η ελληνική σχολή μυθοπλασίας, αυτό πρέπει να είναι το εξαγώγιμο μας προϊόν. Ο Κεκάτος έχει δώσει διαπιστευτήρια έχοντας Χρυσό Φοίνικα και αποφάσισε να σεβαστεί τους όρους του σήμερα.

Ποιοι είναι αυτοί; Να μην κάνει μια σειρά που θα τραβηχτεί από τα μαλλιά. 8 επεισόδια και τέλος. Σε μια εποχή υπερπληθώρας περιεχομένου, κάτι παραπάνω θα έκανε τον τηλεθεατή να χαθεί και θα οδηγούσε το ίδιο το σενάριο σε αδιέξοδα.

Εξάλλου, σε μια σειρά όπου τα πάντα ρέουν, άρα και το σενάριο, τα κανάλια και οι εταιρείες παραγωγής λαμβάνουν feedback από το κοινό και δημιουργείται ένας παρεμβατισμός στο σενάριο. Δώσε παραπάνω χρόνο σε αυτόν τον χαρακτήρα, μείωσε τον άλλον, μήπως η τάδε σκηνή να γίνει έτσι και όλα τα συναφή.

Αυτό δεν είναι τέχνη όμως, είναι εκκλησία του δήμου. Ο δημιουργός πρέπει να οδηγεί τον θεατή, αυτός πρέπει να θέτει τους κανόνες, σαν ένα βιβλίο. Κι όπως αποδεικνύει διαρκώς η πραγματικότητα, αυτές οι σειρές είναι πιο στέρεες και προσφέρουν στους ηθοποιούς την δυνατότητα να αναδειχθούν.

κροκάδα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Ρισκάραμε… σαλμονέλα: Τα γλυκό της παιδικής μας ηλικίας που πλέον κανείς δεν τολμά να δώσει στο παιδί του

Με τον δε Βασίλη Κεκάτο ως σκηνοθέτη, για τον οποίο από ηθοποιούς έχουμε ακούσει μόνο όμορφα λόγια, αυτό ήταν κάτι δεδομένο.

Το Milky Way με έκανε να νιώσω τη συγκίνηση που νιώθω όταν βλέπω το Interstellar. Απλώς εδώ δεν είχε sci fi. Είχε πράγματα που μας είναι γνώριμα, είτε στη θεωρία είτε στην πράξη, και τα έφερνε στο φως με λεπτομέρεια μέσα από τα μάτια έφηβων παιδιών.

Σε ένα χωριό της Κεφαλλονιάς, το ταβάνι των ονείρων είναι χαμηλό. Το ταβάνι της ελευθερίας μοιάζει χαμηλό σε αυτούς που ζουν εκεί. Προσπαθούν μέσα από το TikTok 5 κορίτσια να σπάσουν αυτό το ταβάνι, αλλά μέσα σε αυτή την απομυθοποίηση της ζωής που απορρέει από τις συζητήσεις τους, είναι σαν να βλέπεις το τέλος των προσδοκιών και των ονείρων που θα φέρει στο 90% των μαθητών η ενήλικη ζωή.

Με μια προσέγγιση του σεναρίου που καθοδηγεί και τους ηθοποιούς σε μια πλήρως ανεπιτήδευτη και ωμή ερμηνεία, κατανοούμε τι θα πει τελικά ηθοποιός μέσα από το Milky Way.

Είμαι τόσο συνεπαρμένος αυτή τη στιγμή καθώς γράφω για τη σειρά, που δεν βρίσκω καν λόγο να μπω στη διαδικασία να περιγράψω το γενικό στόρι.

Ίσως να μην έχει και αξία να βάλω σε τόσο αυστηρό πλαίσιο τη θέασή της. Το Milky Way μας αποτυπώνει τη ζωή όπως είναι, σε ένα μέρος που μας είναι μακρινό ως συνθήκες, εφόσον εγώ για παράδειγμα γεννήθηκα και ζω 32 χρόνια στην Αθήνα, άρα δεν σκέφτηκα ποτέ περιορισμούς. Είχα ένα μεγάλο ταβάνι.

Οι περιορισμοί σε τόπους νησιώτικους ή επαρχία, δεν είναι σώνει και ντε στην πρόσβαση σε πράγματα που θα σε εξελίξουν ως πνεύμα και ψυχή. Είναι κυρίως οι συναισθηματικοί δεσμοί. Δεν παίρνεις την απόφαση μια ωραία πρωΐα να φύγεις και να έρθεις στην Αθήνα, όταν η ζωή σου για 18-20-25 χρόνια είναι στο χωριό σου, στο νησί σου.

Τα 5 κορίτσια που είναι στο επίκεντρο της ιστορίας, γελάνε, σχεδόν καγχάζουν απέναντι σε αυτά τα δεσμά κι ας γνωρίζουν πως οι πιθανότητες να τα σπάσουν δεν είναι με το μέρος τους. Σε εμπνέει και αυτή η αναρχία με την οποία κοιτάνε τη ζωή. Κι αυτό μαεστρία του Κεκάτου είναι, τόσο σεναριακά όσο και σκηνοθετικά.

Όταν έχεις χρόνο να στήσεις κάτι, όταν δε σε πιέζουν έξωθεν παράγοντες, κατά βάση άσχετοι με το όραμά σου, τότε μπορείς να βγάλεις κάτι τόσο υπέροχο όσο το Milky Way.

Κι έχει και καταπληκτική μουσική επένδυση και φωτογραφία η σειρά. Βλέπεις σειρά που κοιτάζει στα μάτια οποιαδήποτε σειρά του εξωτερικού. Αν δηλαδή δεν υπήρχε η δυσκολία της ελληνικής γλώσσας στις άλλες αγορές, το Milky Way είχε ξεκινήσει από αύριο κιόλας το ταξίδι του στο Netflix. Αν δεν υπήρχε στη μέση και η συμφωνία με τη Vodafone να προβάλλει τα επεισόδια on demand στο Vodafone TV.

Το MEGA, πέρσι με το Maestro, φέτος με το Milky Way, έδειξε τον δρόμο. Τον είχε δείξει και ο ΑΝΤ1 με το ΑΝΤ1+.

Καλό είναι σιγά σιγά όλα τα κανάλια να φτιάχνουν σειρές με τους ίδιους όρους που το έκανε ο Κεκάτος με το Milky Way. Ο κόσμος αλλάζει, οι παλιές νόρμες πεθαίνουν. Αν δεν έχουν ήδη πεθάνει.

Για το φινάλε, θέλω να σταθώ και στον γκέι χαρακτήρα της σειράς. Είχε βγει ο ηθοποιός τις προηγούμενες μέρες και έλεγε ότι πολύς κόσμος, πιστεύει, θα σοκαριστεί με κάποια πράγματα. Οκ, δεν το αμφισβητώ. Προσωπικά όμως, είναι τέτοιος ο τρόπος που αποδίδεται αυτός ο χαρακτήρας, που δεν βρίσκω λόγο να σοκαριστεί κανείς. Ίσως είμαι πολύ αιαθεροβάμων.

Απλώς, είναι τέτοια η απεικόνιση που δεν σκεφτόμουν βλέποντας τις σκηνές «α, ένας γκέι». Σκεφτόμουν «α, ένα αγόρι που έφυγε από την Αθήνα για να πάει σε ένα νησί να ζήσει με τον πατέρα του, να γνωριστούν, που έχει ξενερώσει με αυτό το downgrade, που ψάχνει ερωτικούς συντρόφους από εφαρμογές και ανεβάζει φωτογραφίες του γυμνός, που έχει μπλέξει με ναρκωτικά και που αναζητά μια νέα παρέα».

Θέλω να πω πως είναι από καιρό ανάγκη να ξεφύγουμε από την χρήση του όρου γκέι/τρανς κτλ. ως έναν επιθετικό προσδιορισμό, ώστε να πάψουμε να το βλέπουμε ως κάτι ξεχωριστό, κάτι το ιδιαίτερο, κάτι πέρα από αυτό που είναι. Και στο Milky Way βλέπουμε αυτή την «αφαίρεση».

Σε όλα της τα επίπεδα, αυτή η σειρά είναι η πιο όμορφη βιτρίνα για την ελληνική μυθοπλασία.