Ουάου. Μόνο αυτό μπορείς να πεις βλέποντας την ταινία Source Code με τον Τζέικ Γκίλενχαλ που κυκλοφόρησε το 2011, πριν 13 χρόνια δηλαδή. Και πού θα την δεις; Ευτυχώς για όλους μας, το Ertflix την έβαλε εσχάτως στην ταινιοθήκη του.
Ο Τζέικ Γκίλενχαλ, που πρέπει να γεννήθηκε 30 ετών και να μένει στάσιμος για πάντα σε αυτή την ηλικία, πρωταγωνιστεί σε μια ταινία από αυτές που έχει στην καριέρα του και μας κάνουν όλους μας να αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να μην έχει βγει ποτέ υποψήφιος για Όσκαρ.
Πιθανότατα να μην υπάρχει χρονιά στην οποία να μπορούμε να πούμε πως θα άξιζε να πάρει το βραβείο, αλλά σίγουρα μπορούμε να βρούμε χρονιές που θα μπορούσε να είναι υποψήφιος. Και τα Όσκαρ μετά την κυκλοφορία του Source Code είναι μια τέτοια χρονιά, όπου θα μπορούσε να είναι υποψήφιος αντί του Κλούνεϊ (The Descendants) ή αντί του Όλντμαν (Tinker Tailor Soldier Spy).
Στο Source Code βλέπουμε ένα sci-fi δράμα που στο ξεκίνημά του δεν το παίρνεις καν χαμπάρι πως πρόκειται για τέτοιο, αλλά εξελίσσεται σε τέτοιο με τέτοια υποδόρεια μαεστρία, που φτάνεις στο φινάλε και λες «ουάου». 5 φωνήεντα μαζί χωρίς ένα σύμφωνο.
Ο Γκίλενχαλ υποδύεται τον Σον Φέντρες, έναν δάσκαλο Ιστορίας, επιβάτη σε ένα τρένο στο Σικάγο το οποίο εκρήγνυται. Κι όταν εκρήγνυται, όλοι πεθαίνουν, εκτός αυτού. Γιατί ο Σον βρίσκεται σε μια κάψουλα κι εκεί δεν είναι ο Σον, αλλά ο Κόλτερ Στίβερς, σμηναγός. Και δεν είναι ζωντανός, είναι σχεδόν νεκρός.
Αυτή είναι η πραγματική του ταυτότητα. Ο Στίβενς υπηρετούσε στο Αφγανιστάν κι έχει πεθάνει, αλλά ένα κομμάτι του μυαλού του λειτουργεί κανονικά και η Αεροπορία έχει κρύψει το μισό του σώμα που συνέλεξε, δεν το έχει επιστρέψει στον πατέρα του, και το χρησιμοποιεί σε ένα πρόγραμμα Source Code.
Με βάση αυτό το πρόγραμμα, που ακολουθεί τους όρους του κβαντικού βασιλείου, το ενεργό τμήμα του εγκεφάλου τροφοδοτείται με μια παρελθοντική πραγματικότητα και καλείται να ολοκληρώσει μια αποστολή.
Εν προκειμένω, ο Κόλτερ που είναι ο Σον, πρέπει να βρει ποιος έχει βάλει τη βόμβα στο τρένο και όταν βγει από αυτή την εικονική πραγματικότητα, να ενημερώσει την Αεροπορία για τον βομβιστή, ώστε να προλάβει την δεύτερη και μεγαλύτερη επίθεσή του στο Σικάγο.
Ο Κόλτερ ζει και ξαναζεί τα 10 λεπτά πριν την έκρηξη, στα οποία κάθε φορά κάνει κι ένα βήμα παραπάνω. Σε αυτό το διάστημα έχει παρέα του την Κριστίνα, μια γοητευτική γυναίκα με την οποία είναι συνάδελφοι στο σχολείο και υπάρχει έντονο ρομαντικό ενδιαφέρον.
Τον βομβιστή τον βρίσκει ο Κόλτερ και ενημερώνει. Μόνο που, εκτός της αποστολής, θέλει και να δώσει στον εαυτό του ένα φινάλε. Κι εκεί κατανοεί πως μπορεί να αλλάξει το παρόν και το μέλλον μέσω αυτού του προγράμματος.
Αυτή η ταινιάρα που βρίσκεται στο Ertflix μιλάει για τη δύναμη του μυαλού, αλλά και για τη δύναμη της ψυχής, η οποία, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι αυτή που υπερέχει του νου, που δίνει τις εντολές.
Ο Γκίλενχαλ δεν είναι εξωπραγματικός στην ερμηνεία του. Αλλά είναι Γκίλενχαλ. Σου δίνει ό,τι έχει και δεν έχει ερμηνευτικά και σε κερδίζει. Και το στόρι συνολικά σε κερδίζει, οπότε, απόψε κιόλας, Ertflix!