Είναι τρομερό κάθε φορά να συνειδητοποιεί κανείς το πώς περνάει ο χρόνος από μπροστά του, πώς φεύγουν συμβάντα και περίοδοι της ζωής του και τις ξεχνά. Να, για παράδειγμα, η ταινία Still Alice, που βρίσκεται στο Ertflix, είναι μια ταινία που τη βλέπεις και σου αφήνει σημάδι.
Ίσως όμως, επειδή καταπιάνεται με ένα πολύ επώδυνο ζήτημα, το μυαλό να ενεργοποιεί την άμυνα του που λέγεται απώθηση, να σπρώχνει τη μνήμη αυτή στα κατάβαθα και να μη θέλει να επεξεργαστεί περισσότερο αυτές τις πληροφορίες που δίνει η ταινία. Πολύ περισσότερο αν έχει στο περιβάλλον του πρόσωπο που βρίσκεται σε κάποιο στάδιο της νόσου του Αλτζχάιμερ.
Αυτή η νόσος χτυπάει την πόρτα της Άλις, μιας καταξιωμένης ακαδημαϊκού στη γλωσσολογία, και μάλιστα σε μια ηλικία που είναι σπάνιο να εντοπιστούν τα σημάδια εκφυλισμού του εγκεφάλου.
Όπως όμως λέει ο γιατρός σε κάποιο σημείο της ταινίας, τα άτομα υψηλής διανόησης, την πατάνε πιο άσχημα, κατρακυλάνε πιο γρήγορα, ακριβώς επειδή αρνούνται να αποδεχτούν το ενδεχόμενο να είναι φορείς και δεν κάνουν έγκαιρα τις απαραίτητες εξετάσεις ώστε να το επιβραδύνουν πριν αρχίσει να καλπάζει.
Η Άλις σοκάρεται τρομερά μέσα της, αλλά σχετικά γρήγορα αρχίζει να το επικοινωνεί στα τρία παιδιά και τον σύζυγό της και απαιτεί να την ακούσουν και να μην προσπαθήσουν με μια τοξική καλοσύνη να της το ακυρώσουν.
Δείχνει να αντιλαμβάνεται πολύ καλά πως η διανοητική και γνωστική της ικανότητα φθίνουν και γι΄αυτό φροντίζει να δημιουργήσει τα safety nets της για την στιγμή που δε θα μπορεί να ανταποκριθεί στα πιο σημαντικά, δηλαδή να θυμάται πως έχει άντρα και παιδιά.
Το Still Alice αναδεικνύει με νηφαλιότητα, χωρίς υπερβολές, όλα τα ζητήματα που υπάρχουν γύρω από το Αλτζχάιμερ, από την άρνηση του πάσχοντα μέχρι την άρνητη των ανθρώπων του, και ακριβώς επειδή δεν καταφεύγει την έντονη δραματουργία, σε θλίβει ακόμα περισσότερο.
Βλέποντας μια επιτυχημένη ακαδημαϊκό να μη μπορεί να αρθρώσει λέξεις και να κλαίει επειδή ο εγκέφαλος της είναι ανεπανόρθωτα τραυματισμένος, σε κάνει να τη συμπονέσεις και να νιώσεις τον πόνο της ίδιας και των παιδιών της.
Έχει, άλλωστε, ορισμένες σκηνές που σε σημαδεύουν υποδόρεια, όπως η στιγμή που ζητάει συγγνώμη από τα παιδιά της η Άλις για την πιθανότητα να τους έχει μεταδώσει τη νόσο μέσω της κληρονομικότητας.
Ή όπως η σκηνή όπου ο άντρας της της ζητάει να μετακομίσουν στη Μινεζότα γιατί προέκυψε μια σημαντική επαγγελματική πρόταση για το δικό του ακαδημαϊκό πεδίο. Κι εκεί βλέπεις να πέφτουν στο πάτωμα διαλυμένα όλα τα όνειρα της Άλις να θριαμβεύσει στην επιστημονική της διαδρομή.
Εκεί που θυμάται πως η ίδια δεν έχει πια τη δυνατότητα, που ο επικεφαλής στη σχολή που δίδασκε, αναγκάστηκε να την παύσει και η δική της επιτυχία δεν έχει πια θέση στο τραπέζι, είναι από τα πολύ δυνατά της ταινίας.
Το Still Alice που βρίσκεται στο Ertflix είναι ένα one woman show της Τζούλιαν Μουρ που επιλέγει μια προσέγγιση που κάνει την ερμηνεία της ως την πιο πιστή για πάσχοντες από Αλτζχάιμερ. Έχει όμως και σημεία που ο Άλεκ Μπάλντουιν, ο άντρας της Άλις, και η Κρίστεν Στιούαρτ, σου σπαράζουν την καρδιά.
Βαρύ για Παρασκευή βράδυ, αλλά ένα κινηματογραφικό αριστούργημα.