Από τα μέσα των 70s, τότε ένας φτωχός αλλά πεισματάρης και γεμάτος όνειρα πυγμάχος βρέθηκε στο ίδιο ρινγκ αντιμέτωπος με τον θρυλικό Απόλο Κριντ, το μποξ είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αθλήματα των σινεφίλ. Μοιάζει παράδοξο αλλά είναι αλήθεια: μπορεί αν ψάξεις στα στέκια των φανατικών του αθλητισμού να μην βρεις και πάρα πολλούς λάτρεις της πυγμαχίας -τουλάχιστον στις περισσότερες χώρες του πλανήτη- αλλά αν βρεθείς σε κινηματογραφικά πηγαδάκια και αναφέρεις τη λέξη «μποξ» είναι δεδομένο πως οι φιλμικές αναφορές θα αρχίσουν να δίνουν και να παίρνουν.
Και αν είναι ο προαναφερθέντας φτωχός αλλά πεισματάρης πυγμάχος ο «βασιλιάς» του άτυπου είδους ταινιών βασισμένων πάνω στο μποξ -για τον Ρόκι του Σιλβέστερ Σταλόνε ο λόγος προφανώς…-, τη δόξα του ουκ ολίγοι ζήλεψαν και επιχείρησαν να μεταφέρουν στο μεγάλο πανί παραλλαγές μιας αντίστοιχης ιστορίας. Είναι άλλωστε τόσο ζηλευτή η ικανότητα του Χόλιγουντ να «ζωντανεύει» επί της οθόνης μεγάλους αγώνες μποξ που η εν λόγω παράδοση μας έχει κάνει κυριολεκτικά να κρατάμε την ανάσα μας.
Δεν είναι λοιπόν να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μια από τις καλύτερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας είναι βασισμένη πάνω σε αυτό το τόσο αγαπημένο άθλημα του αμερικάνικου σινεμά. Με τον Αντουάν Φουκουά, που αν μη τι άλλο ξέρει πολύ καλά να κινηματογραφεί δράση, στην σκηνοθετική καρέκλα και τον Τζέικ Τζίλενχααλ στον πρωταγωνιστικό ρόλο του αρχετυπικού πυγμάχου που διακατέχεται από καντάρια ταλέντου αλλά βρίσκεται σε πτώση και πρέπει να τα δώσει όλα για να επανέλθει στην κορυφή, το «Southpaw» είναι αναμενόμενα μια αληθινή ταινιάρα – και όποιος δεν το πιστεύει δεν έχει παρά να το βρει στο Netflix όπου και στριμάρει και να απολαύσει τις δυο συγκινητικές, αγωνιώδεις και φυσικά, επικές του ώρες.
«Southpaw» είναι μια κλασική κίνηση των αριστερόχειρων μποξέρ, στην οποία προτάσσεται το δεξί πόδι και χέρι και είναι φυσικά και η κίνηση σήμα κατατεθέν του πρωταγωνιστή μας. Ο Μπίλι Χόουπ του εντυπωσιακού τόσο ερμηνευτικά όσο και οπτικά Τζέικ Τζίλενχααλ (δεν έχει ξαναϋπάρξει ποτέ τόσο «χτιστός» σωματικά στην μεγάλη οθόνη) είναι παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας, είναι παντρεμένος με τον παιδικό έρωτά του και πατέρας ενός έξυπνου κοριτσιού. Η ζωή του είναι ονειρεμένη αλλά θα τα χάσει όλα σε μια στιγμή και θα φτάσει στον πάτο. Όμως -ελάτε τώρα, το ξέρετε καλά το μοτίβο, το έχει δείξει τόσες και τόσες φορές ο μεγάλος Ρόκι- θα δώσει τα πάντα, θα κάνει μια αληθινή κατάθεση ψυχής για να ξαναφτάσει στην κορυφή.
Δεν χρειάζεται να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας: παρά την εντυπωσιακή του σκηνοθεσία και τις εξαιρετικές του ερμηνείες (στο πλάι του Τζίλενχααλ άλλωστε λάμπει και ένας Φόρεστ Γουιτάκερ να τον πιεις στο ποτήρι ως κόουτς του ήρωα μποξέρ), το «Southpaw» δεν κομίζει κάτι καινούριο στο είδος. Αλλά αυτό είναι και το στοιχείο που το κάνει να είναι μια τόσο αγαπημένη ταινία: η άνοδος, η πτώση και από και πέρα, η προσπάθεια για να την επιστροφή μέσα από έναν δρόμο ψυχολογικών και σωματικών υπερβάσεων, η ιστορία ενός μποξέρ που μέσα στο ρινγκ θα αναμετρηθεί με το παρελθόν του εκτός από τον αντίπαλό του, όλα τα κλισέ που αγαπάμε να βλέπουμε ξανά και ξανά και ξανά είναι εδώ και δεν γίνεται να μην απολαμβάνουμε τέτοιες ταινιάρες όσο και αν νιώθουμε πως τις έχουμε ξαναδεί μπόλικες φορές. Ή ίσως, ακριβώς για αυτό…