Συνήθως, τουλάχιστον έτσι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, οι καλύτερες ταινίες έρχονται πάντα στο φινάλε του έτους, σε μια περίοδο φθινοπωρινή, όπου ο κόσμος πάει σινεμά. Φέτος όμως, είχαμε ένα πολύ δυνατό πρώτο εξάμηνο που έβγαλε μάλλον την ταινία της χρονιάς.
Θα ήταν παράλογο από μεριάς μας να έχουμε επιλέξει κάποια άλλη από αυτή την ταινία, αφού τον Φεβρουάριο, στις 29 του μήνα, όταν και κυκλοφόρησε στις αίθουσες, είχαμε πει μεταξύ μας πως πρόκειται για ένα έπος εφάμιλλο του Lord of the Rings, για το σπουδαιότερο sci-fi της δεκαετίας, μετά το Interstellar.
Για το Dune 2 προφανώς, οι πομπώδεις χαρακτηρισμοί, με τον Ντενί Βιλνέβ να δίνει στο κοινό με τη 2η ταινία κάτι εντυπωσιακό, ένα ορόσημο για το σινεμά των επόμενων ετών.
Πραγματικά απορούμε που έχει μόλις 8.5/10 στο IMDB, διότι αν αυτή η ταινία έχει τόσο, τότε οι υπόλοιπες πού θα πάνε;
Για το 2024 ως τώρα, το Dune 2 είναι αναντίρρητος νικητής, με τις μόνες άλλες ταινίες που θα μπορούσαν σε κάποια άλλη διάσταση να το αφήσουν δεύτερο, να είναι το Inside Out 2, ταινία που είναι η πιο επικερδής στο παγκόσμιο σινεμά την τελευταία 5ετία, μετά το Spider-Man: No Way Home, πάνω από 1.5 δισ. δολάρια έσοδα, και φυσικά το Deadpool and Wolverine.
Από αυτό, κατανοεί κανείς την κυριαρχία του sci-fi αυτής της μορφής και του animation, κάτι αναμενόμενο πάντως, αφού παραδοσιακά ταινίες που δεν είναι blockbusters, αλλά είτε indie είτε ταινίες ερμηνειών, κάνουν πρεμιέρα προς το φθινόπωρο.
Αξίζει να αναφέρουμε εδώ πως θα μπορούσε την θέση της καλύτερης ταινίας να την έχει το Poor Things του Λάνθιμου, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα την 1η Ιανουαρίου 2024, αλλά στο εξωτερικό είχε κυκλοφορήσει 2 βδομάδες πριν, όπως το ίδιο ισχύει και για οσκαρικές ταινίες που σε εμάς κυκλοφόρησαν το 2024.
Δεν υπήρχαν, μετά από αυτή τη συνθήκη, πολλές επιλογές, το Dune ήταν μονόδρομος για μας.
Εμφανώς καλύτερο από το πολύ καλό πρώτο μέρος, με περισσότερες στιγμές έντασης/κλιμάκωσης, με ακόμα πιο δυνατές ερμηνείες, όπως αυτή του Όστιν Μπάτλερ ως Feyd-Rautha και με συνολικά άψογο καστ σε ερμηνευτικό επίπεδο.
Σαλαμέ, Zendaya, Μπαρδέμ, Μπρόλιν, Πιου, Σκάρσγκαρντ, Ράμπλινγκ και, περισσότερο απ’ όλους, η Ρεμπέκα Φέργκιουσον, συνθέτουν ένα ανσάμπλ ηθοποιών που αν τους δώσεις τον σωστό ρόλο, ξέρουν πολύ καλά πώς να τον πάρουν από το χέρι και να τον πάνε παρακάτω.
Στο Dune 2 βλέπουμε την ανάδυση του Λιζάν Αλ-Γκαΐμπ, του Μεσσία των Φρέμεν του Αράκις που κρύβονται στις ερήμους, αυτόν που ενώνει τους καταπιεσμένους από τους Χάρκονεν και αρχίζει πόλεμο απέναντι στο Συμβούλιο. Ο Πολ Ατρίδης βέβαια, βλέπει την Τσάνι να απομακρύνεται από αυτόν και να πηγαίνει πίσω στο κρυσφήγετο της φυλής της, με εμφανή σκοπό να συγκεντρώσει στρατό και να επιστρέψει για να σταθεί απέναντι στα σχέδια του.
Ο Πολ δε μπορεί να μην ανταποκριθεί στο κάλεσμα της μοίρας, να γίνει δηλαδή ο Λιζάν Αλ Γκαΐμπ και η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη.
Μια ταινία που παίρνει τον τίτλο της καλύτερης της χρονιάς, δε γίνεται να μην έχει και σπουδαία μουσική υπόκρουση, το λεγόμενο score, που το κάνει εξ ολοκλήρου ο Χανς Ζίμερ, πολυβραβευμένος και εις εκ των καλύτερων μουσικών κινηματογράφου σε όλη την Ιστορία του Σινεμά.
Καθώς περιμένουμε λοιπόν την 3η ταινία, που θα κυκλοφορήσει το 2026, μπορούμε να ξαναδούμε το Dune 2 στο Vodafone TV και να κατανοήσουμε καλύτερα ότι είχαμε την τύχη να είμαστε παρόντες στην εποχή που βγήκε αυτό το franchise και τίμησε τους δημιουργούς του, τους οραματιστές του.