Δεν εμφανίστηκε σε κανένα πλάνο: Αυτός ήταν ο «Γκόρτσος» που υποστήριζε με πάθος ο Παπαγιαννόπουλος στο «Τζένη Τζένη»
Βρείτε μας στο

Φανταστείτε τι θα γίνει αν εμφανιστεί πολιτικός με το όνομα «Γκόρτσος». Πόσα videos θα δημιουργηθούν για την περίσταση και θα μετατραπούν σε viral. Προφανώς με τη μορφή του αξέχαστου Διονύση Παπαγιαννόπουλου από την ταινία «Τζένη Τζένη».

Έκανε πρεμιέρα στις 21 Φεβρουαρίου 1966, δηλαδή λίγους μήνες μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο και ακριβώς 14 μήνες πριν από την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας.

Με τη σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου και το κείμενο των Ασημάκη Γιαλαμά-Κώστα Πρετεντέρη, η ταινία ανέδειξε μοναδικά τι συνέβαινε στο πλαίσιο (και το περιθώριο) των εκλογικών αναμετρήσεων.

Η Finos Film αναφέρει χαρακτηριστικά στo trivia: «Το σενάριο της ταινίας είναι επηρεασμένο από τα πολιτικά γεγονότα εκείνης της εποχής (αλλεπάλληλες εκλογές, αποστασία κ.λπ.), ρίχνοντας μια ενδιαφέρουσα ματιά στο πολιτικό κλίμα που επικρατούσε και στη δύναμη των κατά τόπους κομματαρχών».

Τζένη Τζένη

Επίσης, το κείμενο βασίζεται στο θεατρικό έργο «Κρατικές υποθέσεις» του Λουί Βερνέιγ, το οποίο είχε ανέβει με μεγάλη επιτυχία από τον θίασο Καρέζη-Κωνσταντάρα τη σεζόν 1962-63.

Στην περίληψη η θρυλική εταιρεία παραγωγής εξηγεί: «Στο νησί των Σπετσών, υπάρχει έντονη πολιτική έχθρα μεταξύ του τοπικού κομματάρχη Σκούταρη και του εφοπλιστή Κασσανδρή.

Κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα: Το μυστήριο για την 1η ελληνική βιντεοταινία ακόμα δεν έχει απαντηθεί οριστικά
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα: Το μυστήριο για την 1η ελληνική βιντεοταινία ακόμα δεν έχει απαντηθεί οριστικά

Ο τελευταίος κατεβάζει για υποψήφιο βουλευτή τον ανηψιό του, Νίκο Μαντά, που μέχρι τώρα έλειπε στο εξωτερικό, ενώ ο Σκούταρης υποστηρίζει με πάθος τον Γκόρτσο που έχει ήδη προβάδισμα.

Όταν η κόρη του Σκούταρη αντιληφθεί τα οικονομικά προβλήματα του πατέρα της, θα δεχθεί την πρόταση του Κασσανδρή για λευκό γάμο με τον ανηψιό του, με αντάλλαγμα να ξελασπώσει οικονομικά τον πατέρα της. Ο λευκός γάμος, όμως, θα φέρει απρόσμενες εξελίξεις».

Τι να πει κανείς για τα ονόματα του καστ; Τζένη Καρέζη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Ανδρέας Μπάρκουλης, Ελένη Ζαφειρίου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Βαγγέλης Καζάν, Αθηνόδωρος Προύσαλης…

Παρεμπιπτόντως, αυτή ήταν η πρώτη έγχρωμη ταινία για την ηθοποιό με τα πιο διάσημα μάτια του ελληνικού κινηματογράφου. Τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στις Σπέτσες και πολλοί ντόπιοι χρησιμοποιήθηκαν ως κομπάρσοι. Σύμφωνα με τη Finos Film, είχε διάρκεια 98 λεπτά, ενώ στην παρθενική της προβολή έκοψε 587.323 εισιτήρια.

Οι περισσότεροι συμμετέχοντες αποδείχθηκαν υπέροχοι, αλλά ιδίως ο Παπαγιαννόπουλος έδωσε ρέστα ως «Κοσμάς Σκούταρης». Ειδικά σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές, εκείνη στο καφενείο, όπου προσπαθεί να προσηλυτίσει τους χωριανούς. «Γκόρτσος! Γκόρτσος, είπα. Θρασύβουλος Γκόρτσος! Το παιδί του λαού», έλεγε με στόμφο. Όσο απομονωμένος και μελαγχολικός ήταν στα διαλείμματα, τόσο αλέγρος επέστρεφε μπροστά στις κάμερες για τις ανάγκες του ρόλου.

Ο τεράστιος αυτός ηθοποιός ξελαρυγγιαζόταν και παρότρυνε τους πάντες να ψηφίσουν «Γκόρτσο», ωστόσο όσοι έχετε παρακολουθήσει την ταινία, θα θυμάστε ίσως ότι το… ίνδαλμά του δεν εμφανίστηκε σε κανένα πλάνο.

Πώς, λοιπόν, οι θεατές είναι σε θέση να γνωρίζουν ποιον υποστήριζε με θέρμη ο Παπαγιαννόπουλος; Από… προεκλογική αφίσα. Δηλαδή μόνο από φωτογραφία. Και το όνομα αυτού; Νικήτας Πλατής.

Όταν έκανε πρεμιέρα η ταινία «Τζένη Τζένη», ο αγαπημένος ηθοποιός των δεύτερων ρόλων ήταν 54 ετών και αποτελούσε ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη φιγούρα στις τάξεις των θαυμαστών του εγχώριου κινηματογράφου.

Είχε ήδη λάβει μέρος σε αρκετά κλασικά φιλμ της εποχής, όπως «Η κυρά μας η μαμή», «Ο Μιμίκος και η Μαίρη», «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Η χαρτοπαίχτρα», «Θα σε κάνω βασίλισσα», «Φωνάζει ο κλέφτης», «Τέντυ μπόυ… αγάπη μου», «Υπάρχει και φιλότιμο», «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» και «Είναι ένας τρελλός-τρελλός Βέγγος».

Θα μπορούσε εύκολα κανείς να παρατηρήσει ότι στη μορφή του «Γκόρτσου» αποτυπώνεται το πρόσωπο πολλών πολιτικών. Τους βλέπουμε στις αφίσες, αλλά όχι επί το έργον. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Γκόρτσος