Τη δεκαετία του ’80 ο ελληνικός κινηματογράφος το παράκανε. Κινήθηκε στην υπερβολή. Είναι σχεδόν κυριολεκτική η διαπίστωση ότι παρήγαγε ταινίες… με το κιλό. Ανάμεσα όμως σε πλήθος αποτυχημένων, πρόχειρων ή αποτυχημένων κωμωδιών προέκυψαν κάποια έπη. Κάποια «διαμάντια» παντοτινά. Κάποια μνημεία καλτίλας που ακόμα και σήμερα κρατάνε αιχμάλωτη την καρδούλα μας.
Ποιος δεν σαγηνεύτηκε από το «The Κόπανοι»; Ποιος αντιστέκεται στον πειρασμό να δει (για μια ακόμη φορά) τον «Ροζ Γάτο»; Και φυσικά ποιος δεν γονατίζει από σεβασμό μπροστά σε υπερ-παραγωγές όπως ο «Τελευταίος άνδρας»…
Σε μια εποχή (1981) όπου η θέση της γυναίκας ήταν ακόμα υποβαθμισμένη, η ταινία του Όμηρου Ευστρατιάδη δεν άγγιξε απλώς το ευαίσθητο αυτό θέμα. Αλλά σατίρισε με μαεστρικό τρόπο το κοινωνικό στερεότυπο που ήθελε τον άνδρα «αφέντη του σπιτιού»!
Χάρη λοιπόν στον ανεπανάληπτο Κώστα Βουτσά (που έδειχνε πλασμένος ΚΑΙ για αυτό τον ρόλο) και τις εξίσου δυνατές ερμηνείες των Νίκου Δαδινόπουλου, Καίτης Παπανίκα και Τέτης Σχοινάκη προέκυψε ένα μικρό αριστούργημα. Και έμεινε στην ιστορία η αντιμετώπιση ενός αμετανόητου φαλλοκράτη στην… ανταρσία της γυναίκας του (αφότου εκείνη γνώρισε τη φεμινίστρια σύζυγο ενός φίλου).
Ακόμα και σήμερα μνημονεύονται οι ατάκες «Λούλα, πόρτα» και «Λούλα, παντόφλες». Η ωμή παραδοχή «έφερα μερικά φρούτα ΓΙΑ ΜΕΝΑ που μ’ αρέσουνε». Η πρόταση «πάμε στη θάλασσα να φάμε φρέσκο… κρέας». Και η παρατήρηση του από πάνω «μην τον ακούς αυτόν τον χάλια, φώναξε να κάνουμε κι εμείς λίγο αυτί»…
Από τις πιο χαρακτηριστικές παρουσίες όμως στον «Τελευταίο άνδρα» είναι και ένας λιλιπούτειος ηθοποιός. Ένα γλυκύτατο αγοράκι που υποδυόταν τον Χρύσανθο: Τον γιο του Κοσμά Πρίνου, ο οποίος υπέστη διάφορες… κακουχίες λόγω της πεποίθησης του πατέρα του ότι μπορούσε να τον μεγαλώσει και χωρίς τη μητέρα του!
Πώς να ξεχάσεις ότι τον έβαζε για ύπνο με το λεβέντικο νανούρισμα «ιτιά, ιτιά, λουλουδιασμένη»… Ότι του έφτιαξε μακαρονάδα τηγανητή (με ξύδι) «να γλείφει τις μασχάλες του»… Ότι του έριξε ούζο στο μπιμπερό για να χαλαρώσει. Και ότι τον τάισε μερακλίδικο μεσημεριανό με πατσά σκορδοστούμπι…
Όσο σπαρταριστά ήταν όμως τα στιγμιότυπα της ταινίας όπου πρωταγωνίστησε ο «Χρύσανθος», άλλο τόσο τραγικό ήταν το τέλος του στην πραγματικότητα. Γιατί σε νεαρή ηλικία, ως πατέρας δυο κοριτσιών και με εντελώς αναπάντεχο τρόπο έφυγε από τη ζωή…
Δυστυχώς ο Κωνσταντίνος, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, στάθηκε φοβερά άτυχος. Και όπως έχει αποκαλυφθεί στη σελίδα «80’s Νοσταλγία» (που διαχειρίζεται ο επίσης γνωστός ηθοποιός της εποχής, Πάνος Σουπιάδης) δεν βρίσκεται εδώ και κάποια χρόνια ανάμεσά μας:
Εξαιτίας ενός τροχαίου δυστυχήματος με τη βέσπα του, που βύθισε στη θλίψη την οικογένεια και τους πολλούς φίλους του.
Αφήνοντας, έτσι, μοναδικό εν ζωή πρωταγωνιστή από το καστ τον Βασίλη Ζωνόρο. Και μια μελαγχολική γεύση σε όλους μας την επόμενη φορά που θα συναντήσουμε στην οθόνη μας τον χαριτωμένο «Χρυσανθάκο»…
