Ο θεατρικός «Μπακαλόγατος», ή πιο σωστά το «Της κακομοίρας» θεωρήθηκε σχετική επιτυχία. Ωστόσο κάποιοι από τους πρωταγωνιστές του δεν κέρδισαν μια θέση δίπλα στον Κώστα Χατζηχρήστο στην κινηματογραφική εκδοχή του.
Το θεατρικό ανέβηκε το 1962, μια εποχή που ήταν αρκετά συνηθισμένο οι θίασοι να μην ανεβάζουν μόνο μία παράσταση ανά σεζόν. Αν ένα έργο δεν τράβαγε, αμέσως το κατέβαζαν και δοκίμαζαν κάτι διαφορετικό, αφού υπήρχε και πληθώρα καλών κειμενογράφων και θιασάρχες έτοιμοι να ρισκάρουν.
Εκείνα τα χρόνια μεσουρανούσε αυτός του Κώστα Χατζηχρήστου, αλλά δεν ήταν ο μόνος. Από την άλλη μεριά το ίδιο συνέβαινε με εκείνον των Βασίλη Αυλωνίτη, Γεωργίας Βασιλειάδου, Νίκου Ρίζου. Όταν ενώθηκαν, δημιούργησαν την dream team της κωνωδίας!
Η σύμπραξη τόσων πολλών και καλών ηθοποιών έφερε κοσμοσυρροή στο θέατρο της οδού Πανεπιστημίου, αλλά δεν συνέβη το ίδιο και την περίοδο 1962-1963.
Ήδη είχαν δοκιμαστεί τέσσερα διαφορετικά έργα, χωρίς να κοπούν πολλά εισιτήρια. Στα τέλη Μαρτίου λοιπόν Χρήστος Γιαννακόπουλος έγραψε μια κωμωδία στα γρήγορα, σύμφωνα με τη διήγηση του Ιάσωνα Τριανταφυλλίδη. Το έργο στηρίχτηκε πάνω στους ηθοποιούς που ήδη υπήρχαν στον θίασο. Και κάπως έτσι προέκυψε το θεατρικό με τίτλο «Της Κακομοίρας».
Το έργο πρόλαβε να παιχτεί μόλις για ένα μήνα και η αυλαία έπεσε την Κυριακή των Βαΐων. Συμπτωματικά, την ίδια περίοδο διαλύθηκε και ο θίασος.
Όταν τελικά κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στην Θεσσαλονίκη, ο Κώστας Χατζηχρήστος αποφάσισε να γυρίσει και την ομώνυμη ταινία, όλα ήταν διαφορετικά.
Σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί, τόσο η Γεωργία Βασιλειάδου όσο και ο Βασίλης Αυλωνίτης ήθελαν να συμμετάσχουν. Όμως η επιλογή ήταν θέμα του ίδιο του Χατζηχρήστου. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μαζί με τον αδελφό του ήταν και οι παραγωγοί του φιλμ.
Τελικά ο λατρεμένος «Θύμιος» πήρε την απόφαση να αφήσει τους συναδέλφους και πρώην συνεργάτες του εκτός. Κάποιοι λένε ότι έτσι κι αλλιώς λειτούργησε κάπως βιαστικά αφού είχε το μυαλό του σε μια άλλη ταινία που γύριζε παράλληλα. Την ίδια περίοδο έκανε γυρίσματα και για το «Ο ταυρομάχος προχωρεί». Μια πολύ πιο ακριβή παραγωγή την οποία ο Κώστας Χατζηχρήστος πίστευε πολύ, χωρίς τελικά να δικαιωθεί στο τέλος.
Οι κακές γλώσσες ωστόσο λένε ότι ο «Θύμιος» δεν ήθελε δύο άλλα ιερά τέρατα της τηλεοπτικής κωμωδίας στο πλευρό του. Θεωρούσε ότι ο «Μπακαλόγατος» ήταν κάτι σαν one-man show.
Για την Γεωργία Βασιλειάδου επικρατούσε μια άποψη ότι έφερνε τους ρόλους στα μέτρα της. Η παραγωγή δεν ήθελε να γίνει το ίδιο και με το ρόλο της προξενήτρας. Όσο για τον Βασίλη Αυλωνίτη, ορισμένοι θεωρούσαν ότι πλέον είχε παίξει σε πολλές ταινίες μάλλον β’ διαλογής.
Όπως και να έχει, ο Χατζηχρήστος επέλεξε την Μαρίκα Νέζερ αντί της Βασιλειάδου και τον Κώστα Δούκα ως μπακάλη και αφεντικό.
Με αυτό το καστ η ταινία βγήκε στις αίθουσες με τον τίτλο «Της Κακομοίρας», αν και στο μυαλό όλων επικράτησε ο «Μπακαλόγατος». Η πρεμιέρα έγινε στις 18 Μαρτίου 1963 κόβοντας 201.008 εισιτήρια.
Κατετάγη μόλις στην 26η θέση ανάμεσα στις 92 ταινίες της ίδιας σεζόν. Όπως συνέβη και με το θεατρικό, οι προσδοκίες για μεγάλη επιτυχία είχαν διαψευστεί… Ωστόσο για την κινηματογραφική εκδοχή, η αναγνώριση που καθιέρωσε τον «Μπακαλόγατο» ήρθε αργότερα, με συνέπεια σήμερα να θεωρείται κλασικό!