Στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης έχουν εμφανιστεί πολλά πετυχημένα σίριαλ.
Από την εποχή του Νίκου Φώσκολου (όταν οι γιαγιάδες πάθαιναν παράκρουση με τη «Λάμψη» και το «Καλημέρα Ζωή») ως τους πρωτοποριακούς «Απαράδεκτους», το «Κωνσταντίνου και Ελένης» και τα «Εγκλήματα», ως «Της Ελλάδος τα παιδιά», το «Και οι Παντρεμένοι έχουν ψυχή», το «Είσαι το Ταίρι μου», και πολλά ακόμα είναι μεγάλη η λίστα με τις σειρές που λάτρεψε το κοινό.
Ξεχωριστή θέση ωστόσο (και σίγουρα μια από τις κορυφαίες) στην κατάταξη της… αγάπης του κόσμου θα έχει πάντα το «Παρά Πέντε».
Όχι μονάχα εξαιτίας του φοβερού χιούμορ της συναρπαστικής πλοκής, αλλά και για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο:
Σε κάθε έναν σχεδόν από τους ιδιαίτερους χαρακτήρες ο τηλεθεατής μπορούσε να δει έναν άνθρωπο της καθημερινότητάς του (ή και τον εαυτό του τον ίδιο)!
Ήταν υπέροχοι λοιπόν και ένας κι ένας στους ρόλους τους η Ντάλια, ο Φώτης, ο Σπύρος και η Αγγέλα.
Λατρεύτηκαν για τις ερμηνείες τους ο ίδιος ο Γιώργος Καπουτζίδης, η Σμαράγδα Καρύδη, ο Αργύρης Αγγέλου και η Αγγελική Λάμπρη.
Περισσότερο όμως από κάθε άλλον σε άνθρωπο «της διπλανής πόρτας», σε μορφή οικεία στο κοινό, παρέπεμπε η ανεπανάληπτη Ζουμπουλία…
Στο φανταστικό σενάριο του Γιώργου Καπουτζίδη η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου έδωσε ρέστα ως αγνή χωριάτισσα που έρχεται να… ανταγωνιστεί τη συμπεθέρα της.
Ως η πιο αυθόρμητη και εκδηλωτική παρουσία της αλλοπρόσαλλης αυτής παρέας.
Για να το καταφέρει όμως, χρειάστηκε κάποια στιγμή ν’ ανέβει ψηλότερα και από τα δυσθεώρητα… νούμερα τηλεθέασης που χτύπαγε η σειρά!
Φιλοξενούμενη λοιπόν κάποια στιγμή στην εκπομπή «Super Κατερίνα», η αγαπημένη ηθοποιός κλήθηκε ν’ απαντήσει για τη δυσκολότερη σκηνή του «Παρά Πέντε».
Και κατονόμασε μια από τις πιο χαρακτηριστικές (αλλά και απαιτητικές για να γυριστεί):
Όταν υποδύθηκε την Τάμτα στο video clip του κομματιού «Δεν τελειώνει έτσι η αγάπη», το οποίο ερμήνευε… σκαρφαλωμένη!
«Ήταν 17 μέτρα εκείνο το δέντρο.
Ρώτησα τον σκηνοθέτη: “Είσαι με τα καλά σου”;
Είχαν βάλει μία σκάλα διπλή για να ανέβω. Ποια υψοφοβία; Έπρεπε να βγει το γύρισμα. Μετά κατάλαβα κι εγώ την άγνοια κινδύνου».
Βέβαια είχε βάλει και η ίδια το χέρι της για να εκτοξευτεί ο βαθμός δυσκολίας της σκηνής.
Διότι εξήγησε στην ίδια κουβέντα:
«Μου λέει ο σκηνοθέτης “δεν μου είπες να μην βρω τίποτα κοντό;”.
Γιατί είχα πάει (σ.σ. πριν το γύρισμα) και του είχα πει:
“Κοίταξε να δεις, είδα το video clip της Τάμτα, είναι σε ένα δέντρο ψηλό με κλαδιά. Μη με βάλεις σε κανένα δεντράκι μικρό”».
Εξάλλου, πέρα από τη δυσκολότερη σκηνή, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου κλήθηκε ν’ απαντήσει στην ίδια εκπομπή και για ένα βασικό χαρακτηριστικό της ως ηθοποιός:
Το γεγονός ότι πάντα αναλάμβανε ρόλους μεγαλύτερων γυναικών.
Για ν’ απαντήσει το ίδιο ευθέως και ακομπλεξάριστα:
«Εγώ πάντα έκανα από μικρή ρόλους μεγαλύτερων γυναικών, γι’ αυτό και άργησα να φτάσω εκεί που έφτασα.
Ήθελα να με γνωρίζουν, να με αγαπάνε και θυμάμαι ο Νίκος Γαροφάλλου μου έλεγε “βρε παιδί μου, περίμενε, λίγα χρόνια θες ακόμα. Κάνε υπομονή, πρέπει λίγο να μεγαλώσεις”».
