Το είχαμε ξεχάσει, αλλά βλέποντας το Νο2 του Netflix, θυμηθήκαμε πως τα χειρότερα horror films που υπάρχουν, είναι αυτά που καταπιάνονται με θρησκεία, με σατανάδες, με δαίμονες της κόλασης και τη σύγκρουση Καλού-Κακού, Παραδείσου-Κόλασης, Θεού-Διαβόλου.
Το The Pope’s Exorcist είναι μια τέτοια ταινία, με τον Ράσελ Κρόου να πρωταγωνιστεί και να είναι το μόνο θετικό της ταινίας, πρώτον γιατί έχει πολύ ωραία φωνή, δεύτερον γιατί αυτή τη φωνή την χρησιμοποιεί για να μιλάει με ιταλική προφορά και λατινικά, καθότι δουλεύει στο Βατικανό και είναι δεξί χέρι του Πάπα.
Ο Κρόου υποδύεται τον Γκαμπριέλε, έναν σεσημασμένο εξορκιστή, που είναι ο πιο αποτελεσματικός απέναντι στους δαίμονες που έχουν δραπετεύσει από την Κόλαση και περιφέρονται προσπαθώντας να καταλάβουν ψυχές και σώματα αδύναμων ανθρώπων. Είναι 200 σημεία πάνω στη Γη, όπως μαθαίνουμε στο τέλος της ταινίας.
Οι δαίμονες θρέφονται από τις ενοχές και τις αμαρτίες, διότι στις παραισθήσεις που σου βάζουν στο μυαλό, αυτές τις αμαρτίες σου φέρνουν μπροστά στα μάτια σου, για να κάμψουν τις αντιστάσεις σου.
Ένας δαίμονας σκληρό καρύδι
Ένας δαίμονας, ο Ασμοδαίος, που είναι ένας από τους 4 πρίγκιπες της Κόλασης και χαρακτηριστικό του είναι η λαγνεία, παρουσιάζεται αρκετά δυνατός και δε μπορεί να νικηθεί από τα απλά ξόρκια.
Ο δαίμονας καταλαμβάνει ένα μικρό αγοράκι, που ζει με τη μητέρα και την αδερφή του σε μια έπαυλη φτιαγμένη για να σε κατασπαράξουν τα φαντάσματα, οι δαίμονες κι οτιδήποτε άλλο μπορεί να υπάρχει. Είναι μάλιστα άφραγκοι, όπως λέει η μητέρα, καθότι ο πατέρας πέθανε ένα χρόνο πριν, από αυτό θρέφεται ο Ασμουδαίος, αλλά έχουν δυο σπίτια να μείνουν, το ένα τόσο σπουδαίο ώστε να γοητεύει κοτζαμάν πρίγκιπα της κολάσεως.
Ακούγεται δουλειά ταμάμ για τον Γκαμπριέλε, ο οποίος βρίσκει στο σπίτι κι έναν ιερέα εξ Ισπανίας, τον Τομάς, που είχε πάει για να πει μια προσευχή, αλλά πού πας έρμε απέναντι σε Ασμουδαίο που πίνει και δυναμωτικά Α-σμούδις; (Χρειαζόταν αυτό το αστείο στον κόσμο μας)
Γίνεται μαναφούκι διότι ο Τομάς έχει στο παρελθόν του μια σεξουαλική κατάσταση με σχετικά ανήλικη, απ’ ό,τι λέει ο δαίμονας, αν και μετά που δείχνουν την κοπέλα ως φάντασμα, διότι έχει πεθάνει, δεν είναι τέτοια. Εν πάση περιπτώσει, ευθύνεται για τον θάνατό της ο Τομάς.
Κι ο Γκαμπριέλε, που πολέμησε σε έναν πόλεμο, έχει έναν θάνατο στους ώμους του, μιας κοπέλας, και ο Ασμουδαίος ο ατιμούλης δεν διστάζει να τον βασανίσει με την κοπέλα που πέθανε.
Πουθενά η Παναγίτσα κι ο Χριστούλης και ο άλλος δίνει τη μάχη της χρονιάς
Εκεί είναι που ζορίζουν τα πράγματα, καθώς ο πιτσιρικάς που έχει δαιμονιστεί, έχει γδάρει όλο του το πρόσωπο και στο σώμα του γράφει sms από αίμα ο Ασμουδαίος.
Και συμβαίνει όλο αυτό, έχει αναφέρει Θεούς και Παναγίες κάμποσες φορές ο Γκαμπριέλε, αλλά ο δαίμονας δεν αποδυναμώνεται στάλα. Πρέπει πρώτα να μάθει το όνομά του ο Γκαμπριέλε, αλλά κι όταν το μαθαίνει, μια από τα ίδια, μια τυροκαυτερή και μια τυροκροκέτες παιδί.
Γιατί οι δαίμονες, για κάποιον λόγο, εμφανίζονται με πολύ μεγάλη ευκολία και μπλέκονται στις ζωές των ανθρώπων και κάνουν μόνοι τους τη δουλειά, αλλά η Παναγία, ο Χριστός, ο Θεός κι όλος ο στρατός τους, είναι πολύ πριμαντόνες στα horrors για να λερώσουν τα χεράκια τους και αναθέτουν τη δουλειά στους ανθρώπους.
Αρκεί, λέει ο Γκαμπριέλε, να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου. Αμ δεν το βλέπουμε Γκαμπριέλε μας. Ούτε όλη την αγιοσύνη βλέπουμε. Παλεύετε εσείς με τα διαβόλια κι αυτοί κάνουν μανικιούρ και πεντικιούρ. Μάλλον είναι πιο ακριβά τα μεταφορικά από πάνω προς τα κάτω σε σχέση με το από κάτω προς τα πάνω.
Όλοι δαιμονίζονται εκτός από τον θεατή
Βέβαια, οι δαίμονες έρχονται στα σκοτάδια, που είναι διπλή ταρίφα και πάνε και στα τυφλά, διότι έχουν χώμα να τους χωρίζει από την επιφάνεια. Οι άλλοι, του Παραδείσου τα παιδιά, έχουν μια χαρά θέα στις ζωές μας, βάζουν τα μονόκλ τους, βλέπουν τι τραβάμε και αυτό που κάνουν, είναι να πουν «αχ μωρέ τα καημένα…τι θα πιείτε κορίτσια; ένα fruit punch»;
Ο δαίμονας βλέποντας πως ο Εξορκιστής έχει κενά στα μετόπισθεν, διότι με αμυντικό δίδυμο Σένκεφελντ-Γεντβάι δεν πας πουθενά, ρίχνει επίθεση και καταλαμβάνει και την αδερφή του αγοριού, η οποία κάνει κρακ στα κόκαλά της και επιτίθεται στη μάνα γιατί της τα ‘χει μαζεμένα από τότε που πέθανε ο πατέρας.
Σε αυτή τη διχοτόμηση, ο Γκαμπριέλε στέλνει τον Τομάς να βοηθήσει τη μάνα και πιάνει τον πιτσιρικά και λέει στον διάβολο να τους αφήσει και να πάρει το δικό του σώμα, διότι τι καλύτερο από έναν δαίμονα σε σώμα μικρού αγοριού που κάπως κουμαντάρεται; Ένας δαίμονας σε σώμα ενήλικου άντρα που είναι και νταβραντισμένος, που ξεπαστρεύει άλλους δαίμονες, για να μην μπορεί να τον σταματήσει κανείς.
Μπράβο Γκαμπριέλε, πολύ σοφή επιλογή, για να σωθεί ο πιτσιρικάς, να αυξήσεις το φορτίο κινδύνου για την ανθρωπότητα, τοποθετώντας μέσα σου τον πρίγκιπα της κολάσεως, που θα βρει μεγαλύτερο λίπασμα από ενοχές και αμαρτίες, θα γίνει πιο δυνατός και παίζει να φέρει και ξαδέρφια εδώ πάνω στην επιφάνεια, να βαράνε καραβολίδες στους ανθρώπους με πύρινες μπάλες.
Και το κάνει ο Ασμουδαίος, μπαίνει στο σώμα του γιατί αυτό ήθελε εξ αρχής, παρατάει τα παιδιά, και η αδερφή δεν επανέρχεται με διαλυμένα οστά, αλλά σα να μην έχει συμβεί τίποτα. Τρέχει σαν γαζέλα, καλπάζον άτι. Αν επανορθώνονται έτσι τα οστά, να ξεκινήσουμε καμία τελετή καλέσματος δαιμόνων για τα γιαγιοπάππουδα ή εμάς τους 40άρηδες που κάθε πρωί τα οστά κάνουν περισσότερα κρακ, μπας και γίνουμε ξανά νεούδια.
Εκεί παίζεται η τελική μάχη, με τον Γκαμπριέλε να παλεύει εσωτερικά με τον δαίμονα και τον Τομάς να πετάγεται σαν άλλος Ιεροκλής Στολτίδης να πετύχει γκολάρα, για να νικηθεί ο πρίγκηψ και να γυρίσει πίσω στον θρόνο του, να κάτσει σε…σβησμένα κάρβουνα. Τι; Αφού εμείς όταν είμαστε ανήσυχοι, καθόμαστε σε αναμμένα, αυτός που είναι παιδί της κόλασης, λογικά στις πίκρες του θα κάθεται σε σβησμένα κάρβουνα.
Τέλος καλό, όλα καλά, σου είπαμε όλη την ταινία τώρα, αλλά δεν θα σε αποθαρρύνει από το να την δεις στο Netflix, οπότε δεν λογίζεται καν ως spoiler το κείμενο. Αν τρομάξεις πάντως, να το κοιτάξεις!