Από τη μία, είμαστε πάντα υπέρ των πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά και να αποδίδονται τα του Καίσαρος Τω Καίσαρι. Από την άλλη όμως, έχει κάπου ξεφύγει το πράγμα και ο καθένας νομίζει πως κάτι επειδή το σκέφτηκε αυτός, δεν το έχει σκεφτεί ποτέ κανείς, άρα του ανήκει. Και φτάνουμε να συζητάμε αυτό που ακολουθεί για τη σειρά Έχω Παιδιά.
Πριν λίγες εβδομάδες, ένας λογαριασμός κατηγόρησε στο Twitter τον Λάμπρο Φισφή πως η σειρά Έχω Παιδιά είναι κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, ότι δηλαδή κόπιαρε μια σειρά που έχει γραφεί για την καναδική τηλεόραση.
Κοπιάρω, σημαίνει ότι παίρνω κάτι όπως ακριβώς είναι και το παρουσιάζω ως δικό μου. Έχει κάνει κάτι τέτοιο ο Λάμπρος Φισφής στο Έχω Παιδιά; Όχι.
Κατ’ αρχάς, ας ξεκινήσουμε από το προφανές. Η κεντρική ιδέα στην ξένη σειρά, άρα και στο Έχω Παιδιά, δεν είναι κάποια πρωτότυπη ιδέα, δεν είναι κάτι που μόνο 2-3 άνθρωποι θα το σκέφτονταν σε όλο τον πλανήτη.
Κι εμείς αύριο να ξεκινήσουμε να γράψουμε μια σειρά, θα γράψουμε για την αλήθεια που δεν λέγεται, ότι δηλαδή οι γονείς έχουν το δικαίωμα να σιχαθούν τα παιδιά τους κάποιες φορές, να μην τα θέλουν, να σκεφτούν φευγαλέα ακόμα και να τα πουλήσουν.
Είναι κάτι που ενώνει δισεκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο, το να μη μιλάς μόνο για την απεριόριστη αγάπη του γονιού προς το παιδί, αλλά και για τον εκνευρισμό που του προκαλεί. Ότι κάνουμε παιδιά, δε σημαίνει πως χάνουμε και την αντίληψη του σωστού ή του λάθους.
Επομένως, δεν είναι κάτι απίθανο να συμπέσουν δύο ιδέες. Το υπόπτο θα ήταν να είναι ακριβώς ίδια τα λόγια που λένε οι ηθοποιοί. Ή οι θεματικές σε κάθε επεισόδιο. Δεν είναι. Συμπίπτουν κάποιες σκηνές και καταστάσεις. Ναι. Καθίσταται αυτό αντιγραφή; Με βάση το γράμμα του νόμου, δεν έχουμε ιδέα. Με βάση την κοινή λογική, όχι.
Κι αν τυχόν έχετε μιλήσει με τον Φισφή, θα ξέρατε πως έχει από την ημέρα που έγινε γονιός, αυτές τις σκέψεις στο μυαλό του, που καταγράφει στο σενάριο και βλέπουμε στο Έχω Παιδιά.
Ακόμα κι αν δεν τις είχε, είναι άλλο το «κλέβω» κι άλλο το «εμπνέομαι από κάτι και το προσαρμόζω». Αυτό έκανε ο Φισφής με το Έχω Παιδιά.
Μιλάμε εξάλλου για έναν κωμικό, που οι κωμικοί στην Ελλάδα έχουν φτάσει να ξεψειρίζουν το κάθε τι και να πιστεύουν πως τους κλέβουν ατάκες, λογοπαίγνια και bits, λες και βγαίνει από το στόμα τους η θεωρία της σχετικότητας. Δε νομίζουμε πως θα έμπαινε στη διαδικασία να κοπιάρει την πνευματική δουλειά κάποιου άλλου. Και μεγάλο ρίσκο θα ήταν, αλλά και έχει βρεθεί στην άλλη πλευρά για να ξέρει πόσο άσχημο είναι να «κλέβεις» και να ιδιοποιείσαι.
Δεν είναι ότι βλέπουμε και σκηνικά και ατάκες που είναι άσχετες με την ελληνική οικογένεια. Μια έμπνευση και μια προσαρμογή της ιδέας. Αυτό είναι το Έχω Παιδιά. Και γι’ αυτό συνδέεται με το κοινό και έχει τόσο καλή τηλεθέαση και απήχηση. Ειδάλλως, αν ο μέσος Έλληνας γονιός έβλεπε πράγματα «καναδέζικα», θα γελούσε και δε θα συνέχιζε να τη βλέπει τη σειρά.