Παρακολουθήσαμε στις αρχές της εβδομάδας την ανακοίνωση με τις υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες και, ενώ τα πράγματα ήρθαν σχεδόν όπως τα περιμέναμε, υπήρξαν αρκετά που μας φάνηκαν υπερβολικά, με κορυφαίο όλων ότι το Emilia Perez, η ταινία του Ζακ Οντιάρ, είχε 10 υποψηφιότητες και φοβόμαστε πως τα ίδια θα δούμε και στα Όσκαρ. Υπήρχε και χειρότερο με αυτή την ταινία.
Η Ζόε Σαλντάνα, που είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας, ο Ά Γυναικείος Ρόλος, τοποθετήθηκε στο Β’ Γυναικείο και στο Ά Γυναικείο πήγε η Κάρλα Σοφία Γκασκόν που είναι για το Β’. Ακόμα πιο αστείο ότι έβαλαν την Σελίνα Γκόμεζ υποψήφια, ενώ έχει μια πολύ μέτρια ερμηνεία, ενώ όλη η κοινότητα των Λατίνων την κράζει διότι «σφαγιάζει» την προφορά.
Για πολλούς, το Emilia Perez και το The Brutalist είναι οι δύο ταινίες που βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά στην μάχη για τα Όσκαρ, και ακολουθεί το Anora.
Το The Brutalist θα κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες στις 6/2, οπότε δε μπορούμε να πούμε κάτι για αυτό προς το παρόν και αφήνουμε έναν αστερίσκο μήπως αυτή είναι η ταινία που θα σαρώσει τα Όσκαρ. Οι ενδείξεις αυτό δείχνουν.
Μέχρι να τις επιβεβαιώσουμε, στα δικά μας μάτια, η ταινία που ίσως αξίζει περισσότερο από το Emilia Perez και το Anora, είναι το The Substance. Έχει από την αρχή μέχρι το τέλος μια ιστορία, καταπιάνεται με ένα δομικό πρόβλημα της βιομηχανίας του θεάματος, έχει συμβολισμούς, έχει βέβαια και σπλάτερ ακραιότητες, αλλά είναι μια ταινία που κάτι αφηγείται. Έχει και 3 άψογες ερμηνείες – Ντεμί Μουρ, Μάργκαρετ Κουάλι, Ντένις Κουέιντ.
Το Emilia Perez είναι μια ταινία τρομερά δυνατή μέχρι τη στιγμή της φυλομετάβασης, από κει και μετά μόνη η Ζόε Σαλντάνα την κρατάει ερμηνευτικά, ενώ από πλοκή ελάχιστα πράγματα. Τρικυμία εν κρανίω.
Το δε Anora, είναι μια απλή περιπετειούλα ερωτικής φύσεως και τίποτα περισσότερο. Απορούμε ειλικρινά που πήρε Χρυσό Φοίνικα. Μια κοπέλα που εργάζεται σε strip club, έχει ως πελάτη έναν νεαρό Ρώσο που σκορπάει τα λεφτά του, την παίρνει για μια εβδομάδα και την πληρώνει για κοπέλα του, μέχρι που αποφασίζει να την παντρευτεί.
Όμως οι γονείς του δεν εγκρίνουν αυτόν τον γάμο, αυτός ούτως ή άλλως θα αφήσει τη Νέα Υόρκη και θα γυρίσει στη Ρωσία, επομένως, η κοπέλα που παράτησε το μαγαζί με ύφος “see ya bitches” και πίστεψε ότι βρήκε την πηγή με το χρήμα για να ζήσει τη ζωή που θέλει, καλείται να τα παρατήσει όλα αυτά για ένα αντίτιμο 10.000 δολαρίων.
Αμ δε, γραπώνεται από τον άντρα της μέχρι τελευταίας ελπίδας. Και εμφανίζεται το τέλος της ελπίδας. Οκ, το Anora έχει πλάκα, ειδικά στις σκηνές με τους τύποις μπράβους του πιτσιρικά Ρώσου, μα δεν έχει συναισθηματική ένταση. Και το Emilia Perez έχει για 40 λεπτά και μετά τίποτα.
Το The Substance τα έχει όλα σε σχέση με τις υπόλοιπες, οπότε, μέχρι να δούμε το The Brutalist, τοποθετούμε την ταινία της Κοραλί Φαργκά ως αυτή που το αξίζει περισσότερο. Εννοείται πως το Χόλιγουντ θα σπρώξει τρομερά το Emilia Perez για προφανείς λόγους.
Παρά τα όσα έγραψε εδώ ο συντάκτης μας, δε βλέπουμε κάποια από τις υπόλοιπες, με εξαίρεση το Dune: Part Two, που να έχει σε μεγαλύτερη ποσότητα όσα απαιτούνται για να θεωρηθεί ταινία.
Α, θα βάζαμε και το The Room Next Door ακόμα πιο πάνω, λίγο πιο κάτω από το The Substance, που όμως είναι μια ταινία με καλό storytelling, δύο τρομερές ερμηνείες, ξεχνιέται όμως εύκολα, πιστεύουμε.
Εκτός από το The Brutalist, υπάρχει και το September 5 που λόγω θέματος θα φάει τρελό σπρώξιμο από τα ισραηλινά λόμπι εντός Χόλιγουντ (6/3 στις αίθουσες στην Ελλάδα), υπάρχει το φανταστικό All We Imagine As Light της Παγιάλ Καπάντια με 100% στο Rotten Tomatoes που θα το δούμε 23/1 στις αίθουσες, ίσως το Nosferatu που κυκλοφορεί 2/1 στις αίθουσες και το Saturday Night Live που είναι η ιστορία του SNL και στο Χόλιγουντ πάντα αρέσει να βραβεύει τον εαυτό του.
Οι 10 ταινίες που θα δώσουν τις μεγάλες μάχες στα Όσκαρ
- Emilia Perez
- The Brutalist
- Anora
- The Substance
- A Complete Uknown
- The Room Next Door
- Challengers
- Dune: Part 2
- Conclave
- September 5