Ομολογούμε πως αν μας έλεγαν ότι θα κυκλοφορήσει ταινία στο Netflix με πρωταγωνιστικό δίδυμο τον Τζέιμι Φοξ και την Κάμερον Ντίαζ, θα ποντάραμε τα λεφτά μας στα εξής: 1) η ταινία στο αισιόδοξο σενάριο θα είναι ένα 6.5/10, 2) ο Τζέιμι Φοξ θα παλεύει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα από την αδυναμία της Κάμερον Ντίαζ να αντεπεξέλθει σε κάτι που έχει να το κάνει 12 χρόνια και ελέω της 10ετους απουσίας της από το σινεμά.
12 χρόνια είναι από την τελευταία ταινία της Ντίαζ όπου ο ρόλος της απαιτούσε κάποιου είδους δράση και 10 από την τελευταία της ταινία. Και κάτι σαν το Back In Action, το Νο1 του Netflix, έχει να το κάνει από την εποχή του Charlie’s Angels.
Σε αυτή την ταινία λοιπόν, Τζέιμι Φοξ και Κάμερον Ντίαζ υποδύονται τον Ματ και την Έμιλι, δύο πράκτορες της CIA που τα έφερε έτσι η ζωή ώστε να ερωτευτούν, να κάνουν οικογένεια, δύο παιδιά και 15 χρόνια μετά την τελευταία τους αποστολή, να έχουν αφήσει πλήρως πίσω τους αυτές τις ιδιότητες και να έχουν μια νορμάλ οικογενειακή ζωή.
Όμως, εκείνη η τελευταία τους αποστολή περιελάμβανε ένα εύρετρο που τελικά δεν κατέληξε στα χέρια του επικεφαλής, αλλά το πήρε και το έκρυψε ο Ματ κάπου. Έτσι, για 15 χρόνια αυτοί που ήθελαν τότε να το πάρουν, το αναζητούσαν.
Κάποια στιγμή, το παρελθόν χτύπησε την πόρτα, ο τότε επικεφαλής τους τους βρήκε και τους προειδοποίησε, όμως πριν προλάβουν να φύγουν, τον σκότωσαν. Ή, τουλάχιστον, αυτό φαίνεται να συμβαίνει. Και, καθώς παίρνουν τα παιδιά και πάνε στο Λονδίνο για να ανακτήσουν το αντικείμενο, καταλήγουν πως ένας παλιός τους συνεργάτης έχει γίνει διπλός πράκτορας.
Η εικόνα και η αίσθηση αποπροσανατολίζουν και, παρά το ότι οι δυο τους μαζί είναι αποτελεσματικοί, τους δέρνουν όλους για πλάκα, δίχως αντίσταση, θα πατήσουν τη μπανανόφλουδα με θύματα τα παιδιά τους. Κι εκεί, θα χρειαστεί να αφήσουν πίσω τους το παρελθόν.
Το Back In Action είναι ακόμα ένας κρίκος στη λογική των εύκολων ταινιών που κάνει το Netflix με διάφορα δημοφιλή πρόσωπα, όπως Κέβιν Χαρτ, Μαρκ Γουόλμπεργ κτλ. Είτε θα είναι κάποια ρομαντική κομεντί είτε κάποια ταινία κωμικής δράσης.
Ετούτη, που είναι στο Νο1 του Netflix, είναι από τις πολύ κακές που έχουμε δει, μοιάζει να μη γράφτηκε σενάριο και απλά να γυρίστηκαν μερικές καλές σκηνές μάχης. Αν και γενικά, υπάρχουν 2-3 σημεία καλής πλοκής, είναι συνολικά όλο τόσο πρόχειρο που δε σου μένει απολύτως τίποτα.
Το πιο παράδοξο, για εμάς, είναι αυτό που αναφέραμε στην πρώτη παράγραφο. Το 2ο ποντάρισμα δεν ισχύει. Ο Τζέιμι Φοξ είναι κάκιστος, ερμηνευτικά δεν βλέπεται και η Κάμερον Ντίαζ δίπλα του μοιάζει με Μέριλ Στριπ, ενώ τα καταφέρνει πολύ καλύτερα και στις σκηνές δράσεις.
Το 1ο ποντάρισμα πάντως επιβεβαιώνεται, διότι η ταινία είναι για να πάρει μετά βίας ένα 5.5. Δεν είναι ότι θα την δεις και θα σου χαλάσει η διάθεση. Εύκολα θα την δεις, θα περάσει η ώρα όπως το θες, χωρίς πολλά πολλά. Αλλά θα ενδίδεις με ευκολία κάθε 3-4 λεπτά, στο όριο της αντοχής σου, να τσεκάρεις το κινητό και να σκρολάρεις για αρκετά λεπτά. Βασικά, της λείπει πολύ το χιούμορ. Είναι σαν φαγητό που του πήρες όλο το αλάτι
Δεν μας βγαίνει να σου πούμε ούτε να τη δεις ούτε να μη τη δεις. Δε μας βγήκε με ευκολία ούτε και το κείμενο, διότι δεν την κράζουμε με γεμάτη ψυχή. Ούτε και μπορούμε να βρούμε κάτι καλό να πούμε πέραν αυτού για την Ντίαζ. Ένα κρίμα μόνο θέλουμε να πούμε για την Γκλεν Κλόουζ που συμμετέχει σε αυτό και ένα μπράβο που τα πήγε καλά σε μια σεκάνς όπου έπρεπε να παλέψει με 2 οπλισμένους. Τέρμα ψεύτικο, ήταν στο όριο του τραγέλαφου, αλλά μπράβο της.