Δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από την Αντζελίνα Τζολί: Το ERTflix έκανε το θαύμα του... (Vid)

Το καλό (δηλάδη κακό) πατροπαράδοτο αμερικάνικο action στα καλύτερά του.

Υπάρχουν διάφορες παραδοξότητες όσον αφορά το action σινεμά που μας έχει μεγαλώσει, το καλό, το χολιγουντιανό. Δεν μιλάμε τώρα για σκεπτόμενα action όπως το «Heat» με τον Πατσίνο και τον Ντε Νίρο και άλλα τέτοια. Μιλάμε για το ανόθευτο το action, αυτό που τίμησαν στα 80s οι Σβαρτσενέγκερ και Σταλόνε, το action που η ένταση αγγίζει κόκκινο από το πρώτο λεπτό και κοιτώντας τα τεκταινόμενα στην οθόνη μονολογείς όχι ξενερωμένος αλλά εκστασιασμένος: «Αυτά δεν γίνονται ρε φίλε».

Και να η νούμερο ένα παραδοξότητα: αυτό το «αυτά δεν γίνονται», η έλλειψη ρεαλισμού δηλαδή, είναι σε κάθε είδος η ένδειξη πως η ταινία δεν λέει. Όμως όχι στο καλό, πατροπαράδοτο action. Εδώ όσα στοιχεία για το υπόλοιπο σινεμά συγκροτούν μια κακή ταινία είναι τα υλικά για μια ταινιάρα του είδους. Να την κοιτάς ρε παιδί μου και όσο πιο απίθανα είναι αυτά που συμβαίνουν, όσα τραγικά κενά και αν υπάρχουν στην πλοκή τόσο περισσότερο να ψήνεσαι. Τι πιο ιδανικό από μια τέτοια βραδιά μπροστά στην τηλεόραση με έναν κουβά ποπ κορν μπροστά σου…

Σε περίπτωση που είσαι ακριβώς σε ένα τέτοιο μουντ και μπορείς να εκτιμήσεις πόσο διαολεμένα καλό και απολαυστικό είναι αυτό το… απαράδεκτο είδος ταινίας, στο Ertflix υπάρχει η κατάλληλη επιλογή. Λέγεται «Salt» και πρωταγωνίστρια είναι η Αντζελίνα Τζολί. Δεν χρειάζονται στην πραγματικότητα άλλα επιχειρήματα, σου έχουμε αναφέρει ήδη τον τέλειο συνδυασμό: Αντζελίνα Τζολί και παραδοσιακό, χολιγουντιανό action. Τι άλλο θέλεις;

Υπόθεση δεν υπάρχει λόγος τώρα να κάτσουμε και να αναφέρουμε, αυτές είναι -προφανώς- περιττές υποσημειώσεις. Άντε για τα τυπικά, ας πούμε το εξής: η Τζολί υποδύεται μια πράκτορα της CIA -και ναι, το όνομα της ταινίας είναι το όνομα αυτής της κεντρικής χαρακτήρα- που πρέπει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να σώσει τον κόσμο από μια πυρηνική καταστροφή. Δεν λέμε τίποτα άλλο, είναι σπατάλη (ηλέκτρονικού) μελανιού. Έτσι κι αλλιώς, η πλοκή είναι τόσο προσχηματική που οι λεπτομέρειές της δεν έχουν τόση σημασία. Σημασία έχει αυτά τα απίθανα που συμβαίνουν επί της οθόνης να ανατρέπονται όσο περνάει η ώρα από ακόμα πιο απίθανα μέχρι που η κλιμάκωση να σε γεμίζει με ένα overdose καταιγιστικής δράσης.

Η τύπισσα πέφτει από ουρανοξύστες, διαλύει τους κακούς με τα χέρια της και τις γεμάτες αρτιότητες κινήσεις των πολεμικών τεχνών που κατέχει, φλερτάρει διαρκώς με τον θάνατο κάνοντας παράτολμες προσπάθειες πότε να ξεφύγει και πότε να τα βάλει με τους κακούς, είναι οριακά μια υπερηρωίδα αλλά χωρίς καμία ειδική δύναμη, απλά απίστευτα γενναία, τρομακτικά ικανή, επικίνδυνα εκπαιδευμένη και γενικά… μια λατρεία.

Και επειδή εδώ μιλάμε για καλό (κακό) αμερικάνικο action, προφανώς, προφανέστατα, οι κακοί είναι και Ρώσοι! Ναι σου λέω, δεν παίζεται η ταινία… Οργανώσου λοιπόν: Κουβάς ποπ κορν, καναπές, Ertflix και καλά 95 λεπτά απόλαυσης…