Το να φτιάξει κανείς μία λίστα με τις καλύτερες ταινίες του Γούντι Άλεν, το να τις κατατάξει πιο σωστά, είναι μία άσκηση χωρίς σωστή απάντηση. Ναι, υπάρχουν σταθερές και διαχρονικές τάσεις (Νευρικός Εραστής, Μανχάταν…), αλλά σε τελική ανάλυση μιλάμε για κάτι καθαρά υποκειμενικό. Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς μέσα από χορταστική και γεμάτη υψηλές ποιοτικά στιγμές φιλμογραφία κοντά 50 ταινιών; Αν μας ρωτάς πάντως, το Blue Jasmine (Θλιμμένη Τζασμίν), που μόλις ανέβασε το Ertflix στο πλαίσιο αφιερώματος στον σπουδαίο Αμερικανό σκηνοθέτη, συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στιγμές του, ενδεχομένως στο top-5…
Κι αν φτάνει σε τέτοια μεγάλα ύψη, το οφείλει νέτα σκέτα στην Κέιτ Μπλάνσετ. Στη φοβερή και τρομερή ερμηνεία της. Σάρωσε ό,τι βραβείο υπήρχε (Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και κάμποσα ακόμη) υποδυόμενη την νευρωτική, σνομπ και κακομαθημένη Νεοϋορκέζα, η οποία χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της μετά το σκάνδαλο που εμπλέκεται ο χρηματιστής στο επάγγελμα, άνδρας της (Άλεκ Μπάλντουιν). Απένταρη και ταπεινωμένη, μεταβαίνει στο Σαν Φρανσίσκο προκειμένου να αρχίσει μια καινούρια ζωή. Με τη βοήθεια της αδελφής της, Τζίντζερ (Σάλι Χόκινς) η οποία δουλεύει υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ.
Παρότι οι σχέσεις τους είχαν ψυχρανθεί, η καλόβολη και εκ φύσεως ευγενική Τζίντζερ θα κάνει τα πάντα για να βοηθήσει την Τζασμίν. Μόνο που εκείνη δυσκολεύεται απίστευτα να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Παγιδεύεται στην άρνηση, επιλέγει να προσποιείται πως η «πτώση» δεν συνέβη ποτέ. Μην μπορώντας να αποβάλλει τη ματαιοδοξία της. Καταλήγοντας μπλεγμένη ανάμεσα στο ψέμα και στην αλήθεια, ζώντας σε ένα μίζερο παρόν με τις αναμνήσεις του άλλοτε, μια σύγχυση που η κάμερα του Γούντι Άλεν προβάλλει δίχως φτιασιδώματα, μήτε ωραιοποιήσεις.
Ορισμένοι θεωρούν πως το Blue Jasmine, που αποτελεί μια Γουντιαλενική εκδοχή του «Λεωφορείον ο Πόθος», χάνει στο φινάλε, ότι δηλαδή αυτό δεν συμβαδίζει με τα προηγούμενα, high level, 2/3 του φιλμ. Αλήθεια είναι πως υπάρχει πάτημα να το θεωρήσει κανείς περίεργο, ενοχλητικό το τέλος – μην πούμε περισσότερα, δεν κάνει για κάποιον που δεν το έχει δει. Γνώμη μας πάντως είναι πως η συνολική εμπειρία παραμένει πολύ πάνω του μέσου όρου.
Είναι μία σύνθετη ψυχογραφία αυτή που καταθέτει επί της οθόνης ο Αμερικανός σκηνοθέτης. Μια γλυκόπικρη, βαθιά συναισθηματική, ταινία που σε κάνει τελικά ως και να συμπαθήσεις μια καθόλα διαταραγμένη ψυχικά προσωπικότητα παρά τα προβλήματα… πρώτου κόσμου που αντιμετωπίζει. Κατά μία ανάγνωση, ίσως οι χαμένες προσδοκίες να ενώνουν όλους τους ανθρώπους, φτωχούς ή πλούσιους. Όσο προφανώς κι αν αλλάζει δομικά το πλαίσιο και οι συγκρίσεις είναι μάλλον άτοποες.
Θα μπορούσε το Blue Jasmin να είναι μάθημα σε σχολές Ψυχολογίας; Θα μπορούσε, λέμε εμείς. Αυτήν την εποχή το βρίσκουμε στο Ertflix – θα είναι εκεί ως την 1η Ιουνίου οπότε μην το καθυστερείς πολύ (διαθέσιμο ΕΔΩ). Γούντι Άλεν σε μεγάλη φόρμα, χρειάζεσαι άλλο επιχείρημα για να καθίσεις αναπαυτικά στον καναπέ και να αφήσεις την ιστορία να αρχίσει να ρέει;
Blue Jasmine στο Ertflix: Δες το τρέιλερ της ταινίας