Ήταν νέα. Ήταν όμορφη. Το κοινό την είχε αγαπήσει, προτάσεις για ρόλους είχε άφθονες, υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για να εκτοξευτεί και να καθιερωθεί ως μια από τις καλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς. Κάπου εκεί όμως τα πράγματα πήραν απρόσμενη τροπή. Και ξεκίνησε η στενάχωρη (όσο και τραγική στο φινάλε) ιστορία της Γεωργίας Αποστόλου…
Η γλυκύτατη ηθοποιός έγινε ευρέως γνωστή στα μέσα της δεκαετίας του ’90 από τη σειρά του ΑΝΤ1 με τίτλο «Το μονοπάτι της αγάπης». Πρωταγωνίστησε και σε άλλα πετυχημένα σίριαλ, όπως η «Καραμπόλα» μαζί με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και «Το πιο γλυκό μου ψέμα» στο πλευρό του Σταμάτη Γαρδέλη. Η παρουσία της όμως στην καθημερινή σειρά «Έρωτας» τη σεζόν 2005-06 έμελε να είναι η τελευταία. Όχι μόνο στην τηλεόραση, αλλά γενικά στα φώτα της δημοσιότητας…
Αν και η σειρά εγκρίθηκε για δεύτερο κύκλο επεισοδίων, η Γεωργία αιφνιδίασε τους πάντες. Και ανακοίνωσε πως δεν αποχωρεί μονάχα από το καστ, αλλά αποσύρεται οριστικά από το χώρο της υποκριτικής. Όσοι τη γνώριζαν καλά, αναφέρουν ότι κομβικό ρόλο στο ν’ ανατραπεί γενικά η κοσμοθεωρία της έπαιξε ο θάνατος του συντρόφου της, Βαγγέλη Κουτελιδάκη. Του τηλεοπτικού παραγωγού με τον οποίο ήταν ζευγάρι και πέθανε στον ύπνο του στις 23 Απριλίου 2007, στα 53 του χρόνια.
«Ήταν τόσο όμορφο, τόσο ζουμερό, τόσο χαρούμενο πλάσμα, με ενέργεια και λέγαμε ότι είναι η καινούργια Καρέζη. Ήταν πάρα πολύ καλή, χείμαρρος. Μετά έδεσε τη ζωή της με τον Βαγγέλη Κουτελιδάκη, ο οποίος και αυτός δούλευε εδώ. Ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένη. Ο ξαφνικός θάνατος του Βαγγέλη την καταρράκωσε. Έκτοτε έχω να τη δω, δεν ήξερα τι έχει απογίνει. Νομίζω ότι το… κλικ που έγινε στο μυαλό της ήταν ο χαμός του Βαγγέλη Κουτελιδάκη», είχε πει ο Νίκος Μουρατίδης.
Όπως και να ‘χει και ανεξάρτητα από τον βαθμό που την επηρέασε το τραγικό συμβάν, η Γεωργία άλλαξε εντελώς τρόπο ζωής. Αποτραβήχτηκε εντελώς και αφιερώθηκε ακόμα περισσότερο στην εκκλησία (με την οποία ούτως ή άλλως είχε στενούς δεσμούς). Με αφορμή μάλιστα τη συχνότατη παρουσία της σε λειτουργίες και κηρύγματα, αλλά και φωτογραφίες της με εντελώς αλλαγμένη εμφάνιση, κυκλοφόρησαν σενάρια ότι έγινε μοναχή. Κάτι που διαψεύστηκε τόσο από την ίδια εκείνη την περίοδο, όσο και από κοντινούς της ανθρώπους.
«Όχι, δεν εξαφανίστηκα, ούτε κρύφτηκα από κανέναν. Τη δουλειά μου την άφησα γιατί δεν την αγαπούσα πια. Και όταν δεν αγαπάς κάτι, δεν μπορείς να το υποστηρίξεις. Καταπιέζεσαι. Η Εκκλησία με στήριξε να ασκήσω το επάγγελμα του ηθοποιού για δεκατρία συναπτά έτη», είχε δηλώσει ξεκάθαρα.
Όσο για το πώς αντιδρούσε στις φήμες που την ήθελαν να είχε μονάσει; Είχε περιγράψει χαρακτηριστικά ο συνάδελφος και φίλος της, Ανδρέας Κωνσταντινίδης: «Γελούσε! Και μάλιστα μου είχε πει μία απάντηση που είχε δώσει σε έναν δημοσιογράφο. Την είχε πάρει τηλέφωνο και της είχε πει: “Είστε όντως καλόγρια και ζείτε σε μία σπηλιά;”. Λέει “ναι, είμαι καλόγρια. Ζω σε μία σπηλιά σε έναν στύλο για να πιάνει σήμα το κινητό”».
Το στενάχωρο όμως με τη Γεωργία δεν ήταν πώς αποφάσισε ν’ αλλάξει εντελώς πορεία και ν’ αδικήσει ενδεχομένως τις πιθανότητες για μια εξαιρετική καριέρα. Όπως και σε κανέναν άλλον, έτσι και σ’ εκείνη, κανείς δεν είχε το δικαίωμα να της υπαγορεύσει πώς να ζήσει τη ζωή της. Το αβάσταχτο ήταν πως και η ίδια η ζωή της κράτησε εντέλει ελάχιστα…
Το καλοκαίρι του 2016 λοιπόν πέθανε σε ηλικία μόλις 43 ετών. Ο θάνατός της οφειλόταν σε ανακοπή καρδιάς, αλλά νωρίτερα είχε καταπονηθεί έντονα παλεύοντας με τον καρκίνο. Μια μάχη που (και αυτή) θέλησε να τη δώσει μόνη της και χωρίς να επηρεάσει ακόμα και κοντινούς της ανθρώπους.
Χαρακτηριστική είναι η αποκάλυψη που είχε κάνει ο πατέρας Σιλουανός, με τον οποίο είχε αναπτύξει έντονη πνευματική σύνδεση και γινόταν δέκτης των προβληματισμών της σε θέματα θρησκείας. Περιγράφοντας λοιπόν ότι είχε πάει υποβασταζόμενη στον ιερό ναό για να κοινωνήσει τελευταία φορά, είπε:
«Ήταν πολύ αδυνατισμένη και με δυσκολία μπορούσε να περπατήσει, αλλά και να μιλήσει. Η Γεωργία ερχόταν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και ανελλιπώς μία φορά την εβδομάδα παρακολουθούσε τις λειτουργίες του πατέρα Ανανία Κουστένη στην ενορία του. Ένα υπέροχο, γλυκό παιδί, που έφυγε χτυπημένο από τον καρκίνο.
Σε κανέναν δεν το είχε πει. Κι εγώ το έμαθα λίγα 24ωρα μετά την κηδεία της από συγγενικό πρόσωπο. Πάλευε μόνη της και φρόντιζε μέχρι τελευταία στιγμή να μην το αποκαλύψει. Δεν ήθελε να στενοχωρήσει κανέναν».
