Είναι χάρισμα να δημιουργείς μια σειρά που γίνεται κομμάτι της καρδιάς εκατομμυρίων τηλεθεατών. Μόνο που, ενδεχομένως, είναι ακόμα μεγαλύτερο (χάρισμα) το να ξέρεις πότε και πώς να βάλεις τους τίτλους τέλους. Η τελευταία γεύση μένει, ως γνωστόν. Το Dexter, αυτήν την χρυσή ισορροπία, δεν μπόρεσε να την κατακτήσει σε πρώτη φάση. Το φινάλε του, μετά από 8 σεζόν (2006-13), δύσκολα θα μπορούσε να είναι χειρότερο, πιο ξενέρωτο. Ευτυχώς δεν ήταν αντίο στο δρόμο μας. Μα μονάχα μια στιγμή χωρισμού.
Το franchise αναβίωσε το 2021, με το Dexter: New Blood. Μπέσα σου μιλάμε, θα ‘μασταν ΟΚ επί προσωπικού αν είχε μείνει εκεί. Αυτή τη φορά το τέλος ήταν αρκούντως γκράντε ώστε να μιλάμε για κάτι αντάξιο του μεγέθους του θρύλου της σειράς. Αποδεικνύεται όμως ότι εχθρός του καλού (μπορεί να) είναι το καλύτερο. Και δεν λέμε για το prequel (Dexter: Original Sin), που κυκλοφόρησε πέρυσι, καίτοι ήταν αρκετά τίμιο. Νέο φρέσκο υλικό έρχεται με φόρα και κλέβει καρδιές. Το Dexter: Resurrection είναι «εδώ», μέσω Cosmote TV στα μέρη μας, ενισχύοντας το μύθο του πιο αγαπημένου serial killer που είδαμε ποτέ επί της οθόνης.
Τα 2 πρώτα επεισόδια έκαναν πρεμιέρα πριν από λίγες ημέρες και ξετρέλαναν τους φαν. Στο 9,2 στο IMDb, στο 90% στο Rotten Tomatoes, τα αρχικά συγκεντρωτικά αποτελέσματα της «κάλπης» μεταφέρουν επακριβώς το πόσο καλή δουλειά έχει γίνει κατά την «ανάσταση». Ο Μάικλ Σι Χολ aka Dexter ξυπνάει από κώμα, ο γιος του έχει εξαφανιστεί και δεν το σκέφτεται στιγμή, πρέπει να τον βρει και να «διορθώσει πράγματα».
Είναι μια πολλαπλή αναγέννηση αυτή που συμβαίνει. Ξυπνάει γαρ στους τηλεθεατές ξανά και αυτό το συναίσθημα πληρότητας και ανυπομονησίας που ήταν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του Dexter του παρελθόντος. Αυτός ο δολοφόνος δεν είναι σαν τους άλλους – και να μία πρόταση που μόνο με αυτόν τον χαρακτήρα μπορείς να γράψεις και κανείς να μη σε στραβοκοιτάξει. Αν βάλουμε ως δίπολο το καλό και το κακό, ο Dexter κινείται στο ανάμεσα. Συμφιλιωμένος πλέον με τη σκοτεινή του πλευρά, μετά από τόσα που έχει περάσει. Σε κάνει να τον καταλαβαίνεις, ακόμα και δεν συμφωνείς μαζί του, με όσα κάνει.
Τηλεοπτικές αδυναμίες είναι αυτές. Και η συγκεκριμένη χτίστηκε από πολύ νωρίς, σεζόν τη σεζόν, χρόνο με το χρόνο. Μιλάμε πλέον για κοντά 20 χρόνια ιστορία, με τα διαλείμματα της, με τις επανεκκινήσεις της. Όλο αυτό σου μένει για τα καλά, αφήνει χνάρι που δεν σβήνει, γίνεται κομμάτι της ποπ κουλτούρας.
Το Dexter: Resurrection ξαναδίνει στη σειρά όλη αυτήν την ενέργεια που τόσο είχε ανάγκη. Όπως παλιά, αλλά και διαφορετικά. Με ένα καστ που φέρνει ξανά στο προσκήνιο παλιούς μας φίλους (τον Ντέιβιντ Ζέγιας ως ντετέκτιβ Άνχελ Μπατίστα και τον Τζακ Άλκοτ ως Χάρισον Μόργκαν) μαζί με εκλεκτές νέες προσθήκες, πραγματικά Ούμα Θέρμαν και Πίτερ Ντίνκλατζ θα ήταν λόγος από μόνοι τους για να πατήσει κανείς άμεσα το play στην Cosmote TV. Για μια από τις καλύτερες σειρές του 21ου αιώνα, που ευτυχώς για όλους εμάς βρήκε τρόπο να «εφεύρει» από την αρχή τον εαυτό της, να διορθώσει τα λάθη της και να δείξει πως το ξαναζεσταμένο φαγητό ενίοτε είναι το ίδιο νόστιμο με την πρώτη φορά. Και πως κάθε τέλος μπορεί να είναι μια καινούρια αρχή.