Το ότι σου προτείνουμε, ντάλα καλοκαίρι, ταινία που διαδραματίζεται στην παγωμένη Αλάσκα το λες και περίεργο, αλλά αν είσαι και εσύ ακόμα στην πόλη, ενώ ΟΛΟΙ οι άλλοι είναι διακοπές, μας νιώθεις, ξέρεις πως πιάνεσαι από όποια ανάσα… δροσιάς μπορείς. Χρειάζεσαι κάτι για να ξεχαστείς, για να περάσεις ανέφελα την ώρα σου χωρίς να πολυσκέφτεσαι (ότι ΟΛΟΙ οι άλλοι είναι διακοπές). Να ‘ναι καλά το Ertflix, επιτελεί… κοινωνικό έργο κάνοντας διαθέσιμο για μας το Frozen Ground (Υπό το Μηδέν).
Λοιπόν, δεν θα σου πούμε ψέματα, μήτε θα προσπαθήσουμε να το εξωραΐσουμε. Είναι μια μέτρια ταινία. Λίγο πάνω από το μέσο όρο για να στο κάνουμε ακόμα πιο παραστατικό. Αλλά τσουλάει. Δίχως να σε χαλάει ενώ έχει και «τραβηχτικό» καστ σε καλή φάση. Σημαντικότατο. Πόσο μάλλον καθώς το να τους πετύχεις σε καλή φάση τους Νίκολας Κέιτζ και Τζον Κιούζακ, μόνο δεδομένο δεν είναι – ή του ύψους ή του βάθους αυτά τα δύο παλικάρια. Το κακό εν προκειμένω είναι πως ενώ αυτοί προσπαθούν φιλότιμα, δεν έχουν καμία στέρεη βάση για να πατήσουν. Η σκηνοθεσία παραείναι flat, η αφήγηση στερείται συνοχής. Κι ας είναι αληθινή ιστορία, αυτή του Ρόμπερτ Χάνσεν, ενός περιβόητου serial killer, με 21 καταγεγραμμένα θύματα από το 1971 έως το 1983, ενώ όλοι νόμιζαν πως είχαν να κάνουν με έναν φαινομενικά υποδειγματικό νοικοκύρη και οικογενειάρχη – πού να φανταστούν.
Ο Κιούζακ serial killer, ο Κέιτζ ως ντετέκτιβ Τζακ Χάλκομπ στο κατόπι του, να τον κυνηγάει, επειδή έτσι του λέει το ένστικτό του (καμία απτή απόδειξη δεν έχει) και μια Βανέσα Χάτζενς να παίζει την μόνη επιζήσασα (Σίντι Πόλσεν) της αρρωστημένης δράσης του μανιακού δολοφόνου, που όμως είναι τρομερά φοβισμένη και σοκαρισμένη από τον εφιάλτη που βίωσε ώστε να είναι σε θέση να συνεργαστεί με τις αρχές. Καταπώς η σύνοψη έλεγε, το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι έρχεται στην οθόνη μας, μέσα από το Ertflix, σε ένα αστυνομικό – ψυχολογικό θρίλερ που μοιάζει κλισέ σε πολλά σημεία του, αλλά έλα που έτσι έγινε…
Θα ήθελε πολύ να γίνει Σιωπή των Αμνών η ταινία αυτή, παραγωγής 2013, μόνο που ΟΚ, στη ζωή δεν πετυχαίνουμε πάντα τους στόχους μας. Ειδικά άμα δεν καταλαβαίνουμε πού είναι το ταβάνι μας. Ο Σκοτ Γουόκερ, δημιουργός του Frozen Ground, παγιδεύτηκε στη φιλοδοξία και έχασε την ουσία. Σε τελική ανάλυση, λείπει η ένταση, το κάτι παραπάνω που θα έκανε αυτά τα 101 λεπτά της διάρκειας του φιλμ να ξεφύγουν από τη μετριότητα. Ξαναλέμε όμως. Για… ντάλα Αύγουστο, δεν είναι κάτι που θα σε προβληματίσει. Δεν μιλάμε άλλωστε μήτε για κάτι προχειροφτιαγμένο, μήτε για κάτι κακό.
Μπες ΕΔΩ για να δεις στο Ertflix το Frozen Ground (Υπό το Μηδέν)