Από το 2020 και μετά, ζούμε αναμφίβολα σε έναν διαφορετικό κόσμο. Η πανδημία του κορωνοϊού δεν λειτούργησε μόνο ως παγκόσμια υγειονομική κρίση, αλλά ως ένα κομβικό γεγονός που αναδιαμόρφωσε τον κοινωνικό ιστό, τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το μέλλον. Οι μεταλλάξεις του ιού μπορεί να καταλάγιασαν, όμως η οσμή της δυστοπίας δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Πόλεμοι διαρκείας, πληθωρισμός που ροκανίζει το εισόδημα και μια ακροδεξιά που επανέρχεται δριμύτερη στα πολιτικά πράγματα, δημιουργούν το αίσθημα μιας επίμονης και πολυμέτωπης κρίσης. Μιας κρίσης όχι μόνο πολιτικής ή οικονομικής, αλλά και βαθιά κοινωνικός και εν τέλει, υπαρξιακής.
Τι θα λέγατε, λοιπόν, αν κάποιος σας έλεγε πως μια βρετανική σειρά που προβλήθηκε το (τόσο μακρινό πιά) προ-πανδημικό 2019 κατάφερε να προβλέψει όχι ακριβώς τα ίδια τα γεγονότα, αλλά μια παρεμφερή εκδοχή της και ταυτόχρονα, κάτι ακόμα πιο ουσιώδες: την ατμόσφαιρα, τον κοινωνικό παλμό και τις αλυσιδωτές μετατοπίσεις που αυτά τα γεγονότα θα προκαλούσαν στον κόσμο μας; Ο λόγος για το «Years and Years», μια πολιτική σάτιρα που ξεκινά από το 2019 και παρακολουθεί την πορεία μιας οικογένειας μέσα στην εναλλακτική, μα ταυτόχρονα τρομακτικά οικεία, εκδοχή της δεκαετίας του ’20, ένα αφήγημα που ξεπερνά τα όρια της τηλεόρασης και λειτουργεί ως καθρέφτης του σήμερα, σε έναν κόσμο που προχωράει με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα προς το άγνωστο.
Προφανώς, η σύγκριση με το «Black Mirror» είναι σχεδόν αναπόφευκτη, ωστόσο αν και το «Years and Years» κουβαλάει μαζί του όλα τα χαρακτηριστικά του δυστοπικού πολιτικού δράματος που θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει ένα εκτενές επεισόδιο της θρυλικής πλέον σειράς, η διαφορά του έγκειται στην πειστικότητα. Η αφήγησή του δεν στηρίζεται σε εξωπραγματικές υποθέσεις αλλά αντιθέτως, όλα μοιάζουν εξαιρετικά πιθανά και γι’ αυτό, απείρως πιο τρομακτικά. Είναι η πραγματικότητα όπως θα μπορούσε (ή ίσως ήδη έχει αρχίσει) να εξελίσσεται, χωρίς καμία ανάγκη υπερβολής.
Η υπόθεση της σειράς περιστρέφεται γύρω από την οικογένεια Λάιονς, με κάθε μέλος της να εκπροσωπεί διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, πολιτικές στάσεις και προσωπικές αγωνίες. Μέσα από τα δικά τους μάτια παρακολουθούμε τη σταδιακή κατάρρευση της δυτικής βεβαιότητας και την ανάδυση ενός νέου κόσμου, όπου η τεχνολογία, η πολιτική και η ηθική συνυπάρχουν σε ένα εύθραυστο και αβέβαιο μείγμα. Ξεχωρίζει εμφανώς η καθηλωτική ερμηνεία της Έμα Τόμσον στον ρόλο της Βίβιαν Ρουκ, μιας λαϊκίστριας πολιτικού που ξεκινά από τις παρυφές του δημόσιου λόγου για να καταλήξει στο κέντρο της εξουσίας. Μια φιγούρα που αν κάποτε άνηκε στο πεδίο της φαντασίας, της σάτιρας ή τέλος πάντων, σε διάφορους καλτ κοινωνικούς κύκλους ανάμεσά μας, πλέον αποτελεί όλο και πιο σταθεροποιημένη παρουσία της πραγματικής πολιτικής σκηνής ανά τον κόσμο. Ίσως γι’ αυτό, το «Years and Years» αποτελεί την πιο ρεαλιστική εκδοχή μελλοντικής δυστοπίας που έχουμε δει ποτέ.
Η σειρά είναι διαθέσιμη στο Cinobo και αποτελείται από μόλις έξι επεισόδια, ιδανικά για ένα απαιτητικό binge-watching μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Αν αντέχεις τη σάτιρα που κόβει σαν ξυράφι και από τη μια, σε κάνει να γελάς και από την άλλη, να ιδρώνεις από αγωνία λόγω ταύτισης, τότε το «Years and Years» είναι must see.