Έχει περάσει πια κάμποσος καιρός, μπορούμε λοιπόν να θέσουμε το ερώτημα πιο ανοιχτά: Αλήθεια, ήταν δικαιολογημένος ο τόσος ντόρος για τη Λέσχη Φόνων της Πέμπτης όταν κυκλοφόρησε πριν από κοντά 5 χρόνια; Δημιουργώντας ένα εκδοτικό φαινόμενο 2+ εκατ. αντιτύπων παγκοσμίως και μια ολόκληρη σειρά βιβλίων – 4 έχουν κυκλοφορήσει και αναμένεται λίαν συντόμως και το 5ο. Τι απαντάμε εμείς; Με δεκτές τις όποιες ενστάσεις, δεν διεκδικούμε άλλωστε κανένα αλάθητο: Πολύ μπλα-μπλα, ανεπαρκής συνοχή, παραπάνω του «δεν πειράζει» σημεία με βαρετή αφήγηση. Αλλά ΟΚ, όποιος το διάβασε, εχθρός ή φίλος, το κατάλαβε από την πρώτη σελίδα. Ήταν φτιαγμένο από άριστο υλικό για να μεταφερθεί στην οθόνη, με τα κατάλληλα φτιασιδώματα. Το Netflix δεν έκλεισε τα μάτια στην ευκαιρία, πώς θα μπορούσε άλλωστε, ταμάμ για τον κατάλογό του ήταν…
Τέλη Αυγούστου λοιπόν έσκασε μύτη στην πλατφόρμα η κινηματογραφική βερσιόν του μπεστ σέλερ του Ρίτσαρντ Όσμαν. Με λαμπρό, λαμπρότατο καστ για «κράχτες». Βλέπεις Χέλεν Μίρεν (Ελίζαμπεθ), Πιρς Μπρόσναν (Ρον), Μπεν Κίνγκσλεϊ (Ιμπραήμ), Σίλια Ίμρι (Τζόις), βλέπεις σκηνοθέτη τον Κρις Κολόμπους (Μονός στο Σπίτι 1 και 2 /Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος / Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά). Ε, το χέρι πάει στο κλικ από μόνο του, δεν πάει; Έστω από περιέργεια. Και τι λέει τελικά η ταινία; Ξεπερνάει τις όποιες ελλείψεις του βιβλίου; Πάει ένα βήμα παραπέρα τη δουλειά; Γίνεται πραγματικά ενδιαφέρουσα; Η απάντηση είναι… ντεμί. Βλέπουμε αναμφίβολα κάτι το ευχάριστο, ατυχώς όμως όχι και κάτι το «ουάου».
Είναι ωραίο να βλέπεις τέσσερις ηλικιωμένους να τα βάζουν με τα κλισέ περί απόμαχων της ζωής. Να κρατάνε το μυαλό τους σε δράση, ζωντανή την παιδικότητά τους. Συναντιούνται μια φορά την εβδομάδα, κάθε Πέμπτη, και εξετάζουν φόνους που δεν μπόρεσε ποτέ να διαλευκάνει η αστυνομία. Προσπαθώντας να βρουν τι έγινε. Μέχρι που ξάφνου, μια αληθινή δολοφονία συμβαίνει κοντά στον οίκο ευγηρίας που ζούνε, στην όμορφη και κατά τα άλλα γαλήνια αγγλική εξοχή. Αντί να φοβηθούν, γελάνε και τα μουστάκια τους. Αυτός ο θάνατος τους δίνει… ζωή. Έχουν πια την ευκαιρία να λύσουν ένα μυστήριο της διπλανής πόρτας. Με ή χωρίς τη συνεργασία των αρχών.
Η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης, στο Netflix, πατάει στην συνταγή του feel good σε crime πλαίσιο. Ένα κλασικό whodunnit με γενναίες δόσεις χιούμορ. Θα το φανταζόμασταν άνετα ως «επιδόρπιο» σε κυριακάτικο τραπέζι, για όλη την (ελληνική) οικογένεια. Είναι mainstream διασκέδαση σε ένα μοτίβο που αποδεδειγμένα αρέσει σε πολύ κόσμο. Διαχρονικά και ανεξαρτήτου ηλικίας. Ακόμα και κάποια σκληρά σημεία του, όπως η προσέγγιση που κάνει στο ζήτημα της άνοιας, τα περνάει με μάλλον ήπιο τρόπο – έχει πάντως τη γενναιότητα να τα εμφανίσει σε γκρο πλαν κι αυτό δεν ήταν δεδομένο.
Θα σου θυμίσει ενδεχομένως ως concept το A Man On The Inside με τον υπέροχο Τεντ Ντάνσον, μια από τις πλέον καλές και πετυχημένες σειρές που μας έχει δώσει το Netflix τα τελευταία χρόνια. Θα σου υπενθυμίσει επίσης πως μερικές φορές δεν χρειάζεσαι πολλά από μία ταινία. Σου αρκεί να περάσεις ευχάριστα το χρόνο σου «μιξάροντας» χιούμορ, συγκίνηση και «βρες τον ένοχο». Κάτι που η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης, Νο2 του Netflix ενόσω γράφουμε αυτές τις γραμμές, καταφέρνει σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό. Χαρίζοντάς μας μια comfort στιγμή που όλοι επιζητάμε κάποια στιγμή, περισσότερο ή λιγότερο.