Του την έχουμε πει κάμποσες φορές του Netflix – νάζια του κάνουμε, κατά βάθος δεν μπορούμε δίχως του. Όσο κι αν μας εκνευρίζει συχνά με «πατάτες» τύπου The Woman in Cabin 10. Ευτυχώς έρχονται στιγμές όχι δάκρυα γεμάτες, αλλά εξιλέωσης. Θα τις λέγαμε και «χαράς», αλλά το A House of Dynamite είναι μαύρη μαυρίλα πλάκωσε ως θεματολογία. Ένα, πάντως, γοητευτικό σκοτάδι, αν υποθέσουμε πως υπάρχει κάτι τέτοιο.
Ναι, έχουμε να κάνουμε με ταινία – δυναμίτη, για να κάνουμε ένα λογοπαίγνιο με τον τίτλο. Μια ταινία που νιώθεις να σε πνίγει, αλλά δεν μπορείς να της αντισταθείς, θα αφεθείς, να σε πάει όπου πάει. Στη σκηνοθεσία βρίσκουμε την Κάθριν Μπίγκελοου του Hurt Locker (και του Zero Dark Thirty) και η κεντρική ιδέα έχει να κάνει με το εξής. Κάποιος από τους πολλούς τρελούς που υπάρχουν εκεί έξω, πάτησε το κουμπί και εκτόξευσε πυρηνικά. Με στόχο μια αμερικανική πόλη. Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στο υψηλότερο δυνατό πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο όταν η Αποκάλυψη είναι στο «συμβαίνει»;
Τρεις οπτικές ενός εφιάλτη
Η ταινία του Netflix μας το παρουσιάζει μέσα από τρία μέρη. Στο πρώτο, Ρεμπέκα Φέργκιουσον και Τζέισον Κλαρκ χειρίζονται τις κρίσιμες πληροφορίες στη Situation Room του Λευκού Οίκου, ενώ ο Άντονι Ράμος προσπαθεί να αναχαιτίσει τον πύραυλο από στρατιωτική βάση στην Αλάσκα. Στο δεύτερο μέρος, οι σύμβουλοι ασφαλείας Γκάμπριελ Μπάσο και Γκρέτα Λι εξηγούν στην ηγεσία την επικινδυνότητα της κατάστασης. Και στο τρίτο, παρακολουθούμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ (Ιντρις Έλμπα) να πρέπει να λάβει αποφάσεις που κανείς δεν θα ήθελε να χρειαστεί να πάρει.
Είναι φουλ στην ένταση το A House of Dynamite. Και πολύ ρεαλιστικό ως προς την απεικόνιση συσχετισμών, πραγματικοτήτων. Μας θυμίζει πως τελικά απέχουμε ένα «τσακ» από την καταστροφή, την εξαφάνιση λόγω του πόσο μακριά προχωρήσαμε ως είδος τεχνολογικά. Και αν φτάσει αυτή η στιγμή, δεν μπορεί κανείς παρά να κάθεται άπραγος, ανήμπορος να αντιδράσει, και να κοιτάζει το τέλος.
Είναι ένα θρίλερ που θα σε κάνει να νιώσεις άβολα, θα σε ταράξει βαθιά. Το αδιανόητο τελικά δεν είναι και τόσο… αδιανόητο. Το Netflix αλλάζει πίστα με αυτήν ταινία που ανέβασε σήμερα (24/10). Πάει για Όσκαρ; Θα πούμε ότι είναι μία από τις καλύτερες πιθανότητες που έχει εδώ και καιρό να κάνει επιτέλους δουλίτσα με το Χρυσό Αγαλματίδιο που τόσο έχει άχτι. Το ότι παίζει σε τρία ταμπλό δεν την αδυνατίζει, αλλά την κάνει ακόμα πιο προσιτή, είναι η ιστορία που μπαίνει στο κέντρο. Μέσα από πολλαπλές οπτικές γωνίες και προσεγγίσεις.
Οι κριτικοί έχουν ξετρελαθεί με το A House of Dynamite, θεωρούμε σίγουρο πως το κοινό του Netflix θα ακολουθήσει. Είναι τέτοιο το θέμα, είναι τόση η μαεστρία με την οποία αποδίδεται σκηνοθετικά, σεναριακά και ερμηνευτικά. Μια ταινία που σημειώνεται στα «δεν χάνεται» και περιμένουμε πως θα μας απασχολεί για αρκετό καιρό ακόμη, ως βάση συζήτησης για πληθώρα θεμάτων.