Το να μένει κανείς στην ιστορία δεν είναι πάντα κάτι τιμητικό.
Διότι μπορεί να γράψεις ιστορία για τους εντελώς λάθος λόγους. Όπως, για παράδειγμα, ορισμένες ταινίες: κανείς δεν τις θυμάται επειδή ήταν ωραίες αλλά γιατί ήταν τόσο κακές που έχουν μείνει σε όλους αξέχαστες.
Πάρτε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Howard the Duck
Ο Χάουαρντ, η Πάπια ήταν ένας κωμικός χαρακτήρας στα κόμιξ της Μάρβελ, ο οποίος υποτίθεται πως βρισκόταν μπλεγμένος στο σύμπαν του Σπάιντερμαν και άλλων υπερηρώων και τα έβρισκε σκούρα.
Ίσως αυτό να είναι ένα ανάλαφρο διάλειμμα στην σοβαροφάνεια των κόμιξ αλλά δεν είναι βέβαιο πως μπορεί να λειτουργήσει στο σινεμά και ειδικά σε μια περίοδο που δεν είναι όπως η τωρινή που η Μάρβελ έχει φτιάξει ολόκληρο κινηματογραφικό σύμπαν.
Ο Τζορτζ Λούκας όμως δεν πτοήθηκε: επιχείρησε να μεταφέρει το Howard the Duck στο σινεμά και να διασκευάσει το σενάριο: ο Χάουαρντ απλά ήταν μια πάπια που μιλούσε και συμπεριφερόταν σαν άνθρωπος σε έναν κόσμο ανθρώπινο. Και αυτό. Τίποτα άλλο.
Η ταινία είναι ο,τι πιο βαρετό έχει γυριστεί ποτέ, δεν έχει πραγματικά να πει τίποτα. Ούτε καν καλά εφέ, ούτε καν έναν καλό συνδυασμό κινούμενων σχεδίων με πραγματικούς ηθοποιούς αφού τον Χάουαρντ τον υποδυόταν απλά ένας άνθρωπος που ήταν ντυμένος πάπια.
Τόσο κακό δηλαδή. Ντάξει, ευτυχώς τον Λούκας τον θυμόμαστε για τα Star Wars…
Batman and Robin
Σε αντίθεση με τον Λούκας, ο Τζόελ Σουμάχερ ποτέ δεν κατάφερε να βγάλει από πάνω του την ντροπιαστική στάμπα του σκηνοθέτη του Batman and Robin. Γιατί οκ, άλλο να κάνεις μια κακή μεταφορά πάνω στο Howard the Duck και άλλο πάνω στον Μπάτμαν.
Ο Σουμάχερ αφού πήρε τη σειρά ταινιών από τον Τιμ Μπάρτον και μετέτρεψε το ενήλικο κλίμα τους σε παιδικό με το αμφιλεγόμενο Batman Forever, στη συνέχεια πήρε θάρρος και μας έδειξε ότι η ιεροσυλία δεν έχει όρια.
Το Batman and Robin, ένα έκτρωμα, μια ταινία που θα μπορούσε πανεύκολα να χαρακτηριστεί και παρωδία για τις ταινίες Μπάτμαν, κατάφερε το ακατόρθωτο: έκανε τους παραγωγούς να κλείσουν το πιο εμπορικό franchise ταινιών κόμιξ έβερ!
Η κατακραυγή ήταν τόσο μεγάλη που έπρεπε να ξεχαστεί το θέμα μη τυχόν και θρηνήσουμε θύματα! Πάνω από είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τότε αλλά το Batman and Robin που είχε αφήσει σημάδια στα παιδικά μυαλά μας, ακόμα δεν έχει φύγει από τους εφιάλτες μας.
The Room
Ίσως η χειρότερη ταινία όλων, μα όλων των εποχών. Το «The Room» του Τόμι Γουαζό είναι τόσο κακό που θα μπορούσαμε να το βλέπουμε ξανά και ξανά και να το… απολαμβάνουμε.
Ναι, είναι τόσο κακό! Ερμηνείες που είναι τόσο κακές που δεν προκαλούν καν γέλιο, απλά σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα. Σενάριο που ακροβατεί ανάμεσα στον χαρακτηρισμό του εκτρώματος και του σουρεαλισμού.
Αστικοί μύθοι λένε πως ο Γουαζό γύρισε επίτηδες ένα τέτοιο χάλι για να τρολάρει τους θεατές.
Αν όντως το πέτυχε αυτό ο τύπος είναι θεούλης αν και 14 χρόνια μετά την προβολή του ο ίδιος τηρεί σιγή ιχθύoς.
Σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο πάντως, η ταινία παίζεται και λειτουργεί ως μέσο χαβαλέ για τον κόσμο, ο οποίος πηγαίνει στο σινεμά και πετάει αντικείμενα στην οθόνη και την χλευάζει μαζικά κατά την διάρκεια της προβολής (αλήθεια: έχει γίνει αυτό σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ)!
Μέσα στο 2017 πάντως περιμένουμε ένα ντοκιμαντέρ για αυτή την ταινία όπου ένας από τους ηθοποιούς που είχε την ατυχία να παίξει στο «The Room» θα εξηγεί το παρασκήνιο.
Κάπου εδώ σταματάμε να γράφουμε γιατί είναι τόσο κακές οι ταινίες για τις οποίες έχουμε μιλήσει που δεν αντέχουμε άλλο, θα πεθάνουμε από κακογουστιά. Απλά, έτσι για τον μαζοχισμό του πράγματος, θα σας κάνουμε μερικές σύντομες αναφορές σε μερικές από τις χειρότερες ταινίες που γυρίστηκαν έβερ:
Street Fighter, η ταινία που ξεκίνησε την παράδοση των κακών μεταφορών βίντεο γκέιμς στην οθόνη…
Battlefield Earth με τον Τραβόλτα να είναι αστείος ως κακό!
Catwoman, το ξαδερφάκι του Batman and Robin
Daredevil, η ντροπιαστική κινηματογραφική μεταφορά του γνωστού ήρωα της Μάρβελ πολλά χρόνια πριν έρθει το Netflix και σώσει την κατάσταση.
The Matrix Revolutions: η τρίτη ταινία και η χειρότερη από όλες.
Μάσκα junior, το σίκουελ της Μάσκας με τον Τζιμ Κάρεϊ. Αν δεν ξέρατε την ύπαρξη της δεν χάνετε και τίποτα.
Manos: The Hands of Fate. Ειδική αναφορά σε άλλο κείμενο για αυτό το έπος κακογουστιάς.
Highlander 2, το σίκουελ που θέλουν να ξεχάσουν όλοι.
Showgirls, η μοναδική ταινία με στριπτιζ που δεν άρεσε σε κανέναν. Βασικά, ψέμματα. Υπάρχει και η από κάτω…
Satan’s Sadists. Τόσο κακή που ΠΡΕΠΕΙ να την δεις.
The Wicker Man. Η αρχή της κατρακύλας του Νίκολας Κέιτζ.
