Η διαρκής ανάγκη μας να αναζητήσουμε ένα νόημα πίσω απ΄όλα είναι κάτι που όσο το σκέφτομαι έχω αναφέρει ξανά στο παρελθόν. Οπότε ας μην οδηγηθώ σε επαναλήψεις. Το επαναφέρω στην κουβέντα μόνο και μόνο γιατί η περίσταση το απαιτεί. Το American Gods είναι από πέρσι μια από τις σειρές που έχουν μπει στα top marks πολλών. Το βιβλίο του Γκέιμαν προκάλεσε μια ακόμα μεγαλύτερη επιθυμία για να δούμε πως θα πραγματωθεί τηλεοπτικά η ιστορία της κόντρας Παλιών και Νέων Θεών. Είναι κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έπος. Και έχει ακόμα τις προδιαγραφές.
Μόνο που δεν είναι απαραίτητο να πρέπει να εκτιμήσουμε το αποτέλεσμα βάση της έννοιας της συνοχής, του υπερκειμένου. Το American Gods είναι από αυτές τις σειρές που απαγκιστρώνονται από τέτοια θέσφατα. Εκείνο που αξίζει να εκτιμήσεις στη σειρά του Starz είναι τις ίδιες τις σκηνές. Όχι την μετάβαση από τη μία στην άλλη. Ο Μπράιαν Φούλερ και ο Μάικλ Γκριν, παραγωγοί και εκτελεστές της σειράς, εισήγαγαν αντιλήψεις και μανιέρες από προηγούμενες δουλειές τους, όπως το Hannibal, και συνέθεσαν με τρομερή λεπτομέρεια κάθε σκηνή. Η προσφορά των οποίων μπορεί να χάνεται στην συνολική πρόσληψη.
Ο Shadow Moon (Ρίκι Γουίτλ ή Ησαίας Ματιάμπα) είναι ένας κατάδικος στις τελευταίες του μέρες στη φυλακή. Το αυτοκινητικό δυστύχημα που οδηγεί στο θάνατο τη γυναίκα και τον φίλο του, τον φέρνει στον πραγματικό κόσμο νωρίτερα. Στην διάρκεια της επιστροφής στο σπίτι του για την κηδεία θα γνωρίσει τον Mr. Wednesday (Ίαν ΜακΣέιν) που έχει ορισμένα πολύ περίεργα χαρακτηριστικά.
Ο Moon θα κληθεί να θέσει εαυτόν στις υπηρεσίες του, μιας και η δουλειά που ήλπιζε να πάρει στο γυμναστήριο του φίλου του δεν υπάρχει ως σενάριο. Όχι μόνο γιατί πέθανε μαζί με την γυναίκα του Moon. Αλλά και γιατί η αιτία του τροχαίου ήταν πως του έκανε στοματικό έρωτα καθώς οδηγούσε. Το ένα χέρι νίβει τ΄άλλο είναι η κατάσταση. Αφού πλέον το φαγητό και η στέγη του ορίζονται από την τσέπη του Wednesday, ο Shadow αρχίζει να μαθαίνει το νέο κόσμο στον οποίο έγινε μέρος. Όχι από δική του επιλογή. Από επιλογή του ίδιου του κόσμου. Άλλωστε σε ένα μέρος που κάποιοι κάνουν τα πιο τρελά κόλπα με νομίσματα, μια γυναίκα ρουφάει με τη μήτρα της ανθρώπους που κάνουν έρωτα μαζί της και ένας Ρώσος θηρίο σπάει κεφάλια γελαδιών με σφυρί, δε θα έμπαινε κανείς που να έχει λογική. Ούτε ιδία βούληση.
Ο Shadow επιλέγει να μην ενδώσει σε αυτή την τρελή ιδέα ότι το μονοπάτι που περπατάει διακατέχεται από θεοπάλαβες συνθήκες, όμως σιγά σιγά σφραγίζονται οι πόρτες που μπορεί να διαλέξει. Μια παρουσιάστρια της τηλεόρασης του μιλάει, ένας νεαρός τον αιχμαλωτίζει για λίγο στο βαν του και τον δέρνει, ο Ιρλανδός Mad Sweeney ή Leprechaum τον πιέζει να παίξουν ξύλο για ένα νόμισμα, βάζει στοίχημα τη ζωή του σε μια παρτίδα checkers με τον Ρώσο. Όλα αυτά είναι ανεξήγητα και κλιμακώνονται με ρυθμό που δεν υφίσταται σενάριο αδιαφορίας ή αμφισβήτησης από τον Shadow.
Το American Gods έχει προσφέρει μέσα σε δύο επεισόδια πολλές σκηνές που υπό άλλες συνθήκες θα προμήνυαν μια σειρά εφάμιλλη των πιο επικών πραγμάτων που έχεις δει τηλεοπτικά και κινηματογραφικά. Και θα ήταν αν είχε βρεθεί στο δεύτερο. Λέμε τελευταία ότι η αμερικανική τηλεόραση έχει προπορευτεί του σινεμά και δικαίως. Η περίπτωση του American Gods είναι από αυτές που πιθανότατα χάνουν από αυτόν τον κανόνα. Τα 8 επεισόδια του πρώτου κύκλου και τα άλλα τόσα του δεύτερου ίσως επιμηκύνουν τόσο το ενδιαφέρον του θεατή, ώστε αυτό να ξεχειλώσει και να σκιστεί.
Η σεκάνς με τους Βίκινγκς που χώνουν πυρακτωμένο σίδερο στο μάτι τους, καίνε έναν σύντροφο τους ζωντανό και αλληλοσκοτώνονται για να δείξουν την πίστη τους στο Θεό των Ανέμων είναι από αυτές που πάνω σε μια συνέχεια θα αποκτούσαν μεγαλύτερη αξία. Η τριπαρισμένη σκηνή στο φινάλε του πρώτου επεισοδίου με τον Νέο Θεό, τον Technical Boy μπαίνει κι αυτή στην ίδια κατηγορία. Ο βίσονας με τα φλεγόμενα μάτια. Οι μαύροι αιχμάλωτοι στο καράβι που ακούνε έναν μελλοντικό μαύρο. Το επιτραπέζιο με τον Σλάβο θεό Τσέρνομπογκ και τις αδερφές Ζόρια. Είναι όλες στιγμές που απογειώνουν το American Gods. Ταυτόχρονα δείχνουν ότι μια διαφορετική σειρά και σύνθεση θα του «έραβε» το μεγαλύτερο παράσημο!