Όταν είσαι ο Ruben Östlund και συμμετέχεις στο διαγωνιστικό τμήμα του Χρυσού Φοίνικα, δεν γίνεται να σε αγνοούν. Κι όμως. Εμείς εδώ και όλοι οι ειδικοί δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το Square του. Στο φετινό διαγωνισμό των Καννών, ο Χρυσός Φοίνικας ήταν ένα βραβείο για έναν, που θα μπορούσε να σπάσει σε 6-7. Τόσο δυνατό ήταν το line up. Επομένως η λέξη «σοκ» στην περίπτωση της ταινίας του Östlund και την μεγάλη νίκη της στις Κάννες δεν αρμόζει. Αρμόζει η έκπληξη. Για τον λόγο που αναφέραμε παραπάνω. Όλοι εστίασαν σε πολύ μεγάλα ονόματα που ετύγχαναν παιάνων από τα πιο γνωστά σάιτ και περιοδικά του σινεμά.
Indiewire, Hollywood Reporter, Variety, Guardian, Vanity Fair και αρκετοί ακόμα στόχευσαν την Sofia Coppola, τον Λάνθιμο, τη Lynne Ramsay. Κανείς τους δεν έμεινε με άδεια χέρια. Απλώς δεν πήραν το μεγαλύτερο βραβείο. Ο Φοίνικας πήγε στο Square ενός σκηνοθέτη που το 2014 πήρε το Ένα Κάποιο Βλέμμα με το Force Majeure. Απ΄αυτό μόνο θα πρέπει κάποιος να πει ότι δεν ήταν και τόσο ανατρεπτική η νίκη του. Ούτως ή άλλως, το βραβείο σεναρίου για Λάνθιμο-Φιλίππου και την Ramsay ή της σκηνοθεσίας για την Coppola δεν είναι αμελητέα. Η ανακοίνωση των βραβείων συνοδεύτηκε από την εξήγηση του Αλμοδοβάρ, επικεφαλής της επιτροπής. «Είναι επίκαιρο. Μιλάει για την δικτατορία της πολιτικής ορθότητας. Οι ήρωες ζουν σε μια ανώμαλη κόλαση εξαιτίας αυτού του πρέπει».
Ένας έφορος μουσείου ζει βουτηγμένος στον καθωσπρεπισμό και τον αυταρχισμό της θέσης του. Η απώλεια του κινητού του τηλεφώνου τον οδηγεί σε μια αναίτια κατάρρευση. Φυσικά κάτω από αυτό κρύβονται καταπιέσεις ημερών, εβδομάδων, ετών. Μαζί με την σπουδαία επιτυχία του Östlund, να πούμε ότι πρόκειται για ακόμα ένα παράσημο προς την Ελίζαμπεθ Μος που το 2017 είναι από τις χρονιές που θα φέρουν (και) το επώνυμο της. Με το Handmaid’s Tale να είναι talk of the town, συμμετέχει στο Square ως πρωταγωνίστρια. Ευλογημένη χρονιά για την ίδια.
Εννοείται επίσης πως ο Λάνθιμος και ο Φιλίππου επιτυγχάνουν μια πολύ σημαντική διάκριση. Ένα επίτευγμα που απαίτησε να υπερκεράσουν την εγγενή δυσκολία του οποιουδήποτε θεατή απέναντι στο Killing of A Sacred Deer. Άξια αναφοράς και η βράβευση της Νικόλ Κίντμαν που φέτος συμπληρώνει 3 δεκαετίας προσφοράς στο σινεμά, με ένα νέο βραβείο, αυτό της 70ης επετείου του φεστιβάλ. Άλλωστε, η Νικόλ είδε 4 ταινίες που έπαιξε να παίρνουν μέρος σε διαγωνιστικά μέρη Μόνο ερωτηματικό γύρω από τα βραβεία είναι η παντελής απουσία του Χάνεκε και του Happy End.
PALME D’ OR
Χρυσός Φοίνικας: The Square (Ruben Östlund)
Βραβείο 70ης Επετείου: Nicole Kidman
Grand Prix: BPM (Beats Per Minute) (Robin Campillo)
Σκηνοθεσία: Sofia Coppola, The Beguiled
Άντρας Ηθοποιός: Joaquin Phoenix, You Were Never Really Here
Γυναίκα Ηθοποιός: Diane Kruger, In the Fade
Jury Prize: Loveless (Andrey Zvyagintsev)
Σεναρίου: The Killing of a Sacred Deer (Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου) and You Were Never Really Here (Lynne Ramsay)
ΑΛΛΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
Camera d’Or: Jeune femme (Montparnasse-Bienvenüe) (Léonor Serraille)
Χρυσός Φοίνικας για Μικρού Μήκους: Xiao Cheng Er Yue (Qiu Yang)
Short Films Special Mention: Katto (Teppo Airaksinen)
Ντοκιμαντέρ «Χρυσό Μάτι» : Faces Places (Visages Villages) (Agnès Varda, JR)
Ecumenical Jury Prize: Radiance (Naomi Kawase)
ΕΝΑ ΚΑΠΟΙΟ ΒΛΕΜΜΑ
Ένα Κάποιο Βλέμμα: A Man of Integrity, Mohammad Rasoulof
Σκηνοθεσία: Taylor Sheridan, Wind River
Jury Prize: Michel Franco, April’s Daughter
Καλύτερη Ερμηνεία: Jasmine Trinca, Fortunata
Ποίηση του Σινεμά: Mathieu Amalric, Barbara
DIRECTORS’ FORTNIGHT
Art Cinema Award: The Rider (Chloe Zhao)
Society of Dramatic Authors and Composers Prize: Lover for a Day (Philippe Garrel) and Let the Sunshine In (Claire Denis)
Europa Cinemas Label: A Ciambra (Jonas Carpignano)
CRITICS’ WEEK
Grand Prize: Makala (Emmanuel Gras)
Visionary Prize: Gabriel and the Mountain (Fellipe Barbosa)
Society of Dramatic Authors and Composers Prize: Ava (Léa Mysius)