Το Suicide Squad θεωρητικά ήταν το μπλοκμπάστερ του καλοκαιριού. Ατέλειωτες διαφημίσεις, προμόσιον στα πιο πιθανά και απίθανα μέρη, βομβαρδισμός από τρέιλερ και μία υπόσχεση από τους ανθρώπους της DC ότι θα είναι όσο πρέπει σκοτεινό αλλά με μπόλικο χιούμορ. Τουλάχιστον το τελικό ντραφτ, σε αυτό που προστέθηκαν οι εξτρά σκηνές με χιουμοριστικές υποτίθεται ατάκες που θα ελάφρυναν μια ταινία που έμοιαζε στο στυλ, την παλέτα των χρωμάτων και το εκνευριστικά διαρκές σκοτάδι της, με το Batman vs Superman του Ζακ Σνάιντερ.
Οι υποσχέσεις τους δε θα λέγαμε ότι έπεσαν στον γκρεμό αλλά οι περισσότερες απ’ αυτές αποδείχτηκαν ουτοπία. Μέσα σε όλα, στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν την τελική έκδοση της ταινίας τα έκαναν μαντάρα με ένα τραγικό μοντάζ. Flash backs σε λάθος σημεία, βιαστική παρουσίαση των περισσότερων πρωταγωνιστών της ομάδας, εκτός της Harley Quinn και του Deadshot και αδυναμία εξιστόρησης του χαρακτήρα του κάθε ήρωα. Ακόμα και οι δυνάμεις κάποιων παρουσιάστηκαν στο γόνατο. Ο ένας πετάει μπούμερανγκ, ο άλλος σκαρφαλώνει, ο τρίτος έχει δέρμα κροκόδειλου. Α εντάξει, ξεκάθαρα πράγματα. Υπήρξε χαρακτήρας που εμφανίστηκε στο μισάωρο. είχε 15’’ παρουσίαση και μπήκε στην ομάδα λίγο πριν ξεκινήσουν. Σαν τους καθυστερημένους που μπαίνουν τελευταία στιγμή στο λεωφορείο, τρέχοντας και φωνάζοντας.
Στα καλά της ταινίας η Harley Quinn. Αυτή ήταν το κεντρικό πρόσωπο μαζί με τον Joker στα περισσότερα τρέιλερ. Ήταν όσο σέξι υποσχέθηκαν και όσο τρελή γνωρίζαμε. Αν υπήρχε και ο Joker σε πρώτο πλάνο και όχι μόνο σε flash backs θα ήταν καλύτερα. Προφανώς και σχεδιάζουν ένα μακρόχρονο σύμπαν ταινιών όπου θα βρεθεί πρωταγωνιστής σε κάποιες απ’ αυτές αλλά στα πρώτα τρέιλερ είχε αφεθεί να εννοηθεί ότι θα είναι ο κεντρικός κακός της ταινίας.
Και ερχόμαστε στον κεντρικό κακό της ταινίας. Σε κανένα σημείο της ταινίας δεν σου δίνει την εντύπωση του κακού που απειλεί όλον τον πλανήτη. Οι δυνάμεις της είχαν μια μεγάλη ποικιλία στην ισχύ τους αλλά δεν μπορούσε σε αρκετά σημεία να φανεί απειλητική ούτε απέναντι στην ομάδα αυτοκτονίας που αποτελείται κυρίως από ανθρώπους με ελαφρά ενισχυμένες ανθρώπινες ικανότητες. Πέρα από τον Diablo και το εξωτερικό δέρμα του Killer Croc όλοι οι άλλοι είναι απλοί άνθρωποι. Ούτε αόρατοι είναι, ούτε άτρωτοι, ούτε πετούν, ούτε έχουν υπερδυνάμεις. Πώς αποκρούουν τα κύματα μαγείας και τoυς εκατοντάδες αδύναμους υποτακτικούς της μάγισσας; Σκύβουν και κρύβονται πίσω από αυτοκίνητα, κιβώτια, τοίχους, Κρύβονται, κρύβονται, κρύβονται.
Δεν μπαίνουμε καν στην ουσία του σεναρίου που μιλάει για σκληρούς εγκληματίες που τελικά παρουσιάζονται σαν μετανιωμένοι οικογενειάρχες, ερωτοχτυπημένα πιτσουνάκια και λίγο περισσότερο φωνακλάδες απ’ τους απλούς ανθρώπους. Αυτοί είναι η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας; Ενάντια σε μετανθρώπους με τις δυνάμεις του Superman; Tον ήπιαμε. Eίμαστε καταδικασμένοι.
Κάπως έτσι φτάνουμε να γελάμε σε σκηνές που ειδικές δυνάμεις δεν μπορούν να σκοτώσουν τα «στρατιωτάκια» της Enchantress αλλά τα καταφέρνει με ένα ρόπαλο μια ελαφρώς τρελή αλλά ΠΟΛΥ ΑΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ IΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ψυχίατρος.
Αρκετά όμως με την μίρλα. Να πούμε και τα καλά της ταινίας. Αξιοπρεπέστατος Will Smith. Αυταααααααά. Δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες. Είναι κακή ταινία αν την αντιμετωπίσεις σαν απλή ταινία δράσης; Όχι δεν είναι. Αλλά θα έμπαινε πιο κοντά σε οποιαδήποτε ταινία δράσης του Tζέισον Στέιθαμ και του Τομ Κρουζ με πίου πίου παρά σε ταινία υπερηρώων, με υπερδυνάμεις.
Σκηνοθετικά είχαμε τα γνωστά κλισέ κόλπα της δράσης το βράδυ για να φαντάζουν πιο εντυπωσιακές οι φωσφορίζουσες ακτίνες των δυνάμεων των κακών (αυτή η μάστιγα με την δίνη που ανοίγει στον ουρανό κρατάει από τους Ghostbusters του 1984. Μπορεί και πιο παλιά.), τα γνωστά slow motion και τους κλασικούς πλέον συναισθηματισμούς των ταινιών της DC. Ένα σύμπαν γεμάτο ήρωες που χρειάζονται χάπια για την κατάθλιψη.
Φανταστικός ο χαρακτήρας του Slipknot. Βασικά κρατάει μόνος του όλη σχεδόν την ταινία. Θα μπορούσε άνετα να μπαίνει πρώτος πρώτος στα πόστερ της ταινίας και στα τρέιλερ. Καλογραμμένες οι ατάκες του, πολυδιάστατος χαρακτήρας που θα βρει πολλούς να ταυτιστούν μαζί του. Γέλιο, συγκίνηση και badass σκηνές δράσης από το διαμάντι της ταινίας που γυάλιζε μέσα στον υπόλοιπο βούρκο. Κάτι μου λέει πως στην επόμενη ταινία της Suicide Squad θα ηγείται του καστ.
Δείτε την αλλά όχι με μεγάλες προσδοκίες. Θα περάσετε ένα χαλαρό δίωρο αν ξεκαθαρίσετε στο μυαλό σας ότι η ταινία ακόμα και να μην υπήρχε δε θα χαλούσε την σειρά στο σύμπαν της DC έτσι όπως το έχει προγραμματίσει. Αξιοπρεπέστατο επίσης το soundtrack με διασκευές γνωστών παλιών τραγουδιών.