Το Double Idemnity ή Κολασμένη αγάπη, όπως αποδόθηκε για το ελληνικό κοινό, είναι ένα από τα σημαντικότερα film noir και μια από τις σπουδαιότερες και πιο επιδραστικές για το είδος της ταινίες του περασμένου αιώνα. Η ταινία είναι παραγωγής 1944 και όπως καταλαβαίνουμε φτιάχτηκε λίγο πριν το είδος κάνει το μεγάλο μπαμ που θα κρατούσε μια εικοσαετία σχεδόν. Είναι σκηνοθετικά και σεναριακά δημιούργημα του τεράστιου Μπίλι Γουάιλντερ, είναι διασκευή όμως του βιβλίου του Τζέιμς Μ. Κέιν. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τρεις θρύλοι του αμερικάνικου σινεμά. Η Μπάρμπαρα Στάνγουικ, στο ρόλο της αδίστακτης μοιραίας γυναίκας, ο Φρεντ ΜακΜάρεϊ και ο Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον. Καταπληκτικοί και οι τρεις, ειδικά όμως το οι ερμηνείες του ερωτευμένου ζευγαριού απογειώνουν την ταινία.
Μαζί φυσικά με την υπέροχη σκηνοθεσία και την υπέροχη φωτογραφία και τη συμβολική χρήση των σκιών των περσίδων που έκανε ο Τζον Ζάιτς. Η αφήγηση εξίσου πανέξυπνη γίνεται ανάποδα από τη συνηθισμένη. Με την πρώτη σκηνή της ταινίας να είναι ουσιαστικά το τέλος της και η εξιστόρηση της ταινίας λειτουργεί μέσα από την εξομολόγηση του κεντρικού ήρωα λίγο πριν… δεν μπορούμε να γράψουμε γιατί θα ήταν μεγάλο σπόιλερ.
Η Μπάρμπαρα Στάνγουικ σε έναν ρόλο σταθμό στην καριέρα της παίζει έναν ρόλο ενάντια σε ό,τι είχε κάνει μέχρι τότε. Ειλικρινά όταν την πρωτοβλέπεις δεν μπορείς να πιστέψεις ότι διάλεξαν αυτή για μοιραία γυναίκα και όχι κάποια καλλονή ηθοποιός της εποχής. Ανταπεξέρχεται όμως τέλεια στο ρόλο της καταφέρνοντας να γίνει πρότυπο για τον τρόπο που θα παίζονταν τα επόμενα χρόνια αντίστοιχοι γυναικείοι ρόλοι. Σε αυτό βοηθάει και η εντελώς ψεύτικη ξανθιά περούκα που είχε επιλέξει επίτηδες ο Γουάιλντερ.
Η σκηνή της εξάλλου που κατεβαίνει την ξύλινη σκάλα με το μπρασελέ στον αστράγαλο, πέρα από κλασική, έχει γίνει και παρωδία δεκαετίες μετά στις Τρελές Σφαίρες, σε μια αντίστοιχη σκηνή που η Πρισίλα Πρίσλει κατεβαίνει τις σκάλες με τον ίδιο τρόπο, το ίδιο μπρασελέ στον αστράγαλο αλλά με διαφορετική, κωμική κατάληξη να «χαλάει» τον ερωτισμό της σκηνής.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ιστορία του παράνομου ζευγαριού που σχεδιάζει να βγάλει τον σύζυγο από τη μέση και να οικειοποιηθεί μέσω ενός κόλπου την ασφάλεια ζωής του έπαιξε παραλλαγμένο σε πολλές ταινίες που ακολούθησαν. Βέβαια ποτέ τα πράγματα δεν εξελίσσονται όσο ιδανικά τα σχεδιάζουν οι πρωταγωνιστές μας στο μυαλό τους. Και σε αυτό το σημείο εμπλέκεται ο ρόλος που ερμηνεύει ο Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, του ερευνητή της ασφαλιστικής που δεν πείθεται ότι ο θάνατος του συζύγου της Φύλις (Μπάρμπαρα Στανγουικ) ήταν ατύχημα.
Το κυνήγι της γάτας και του ποντικιού ξεκινάει και λόγω του κώδικα Χέιζ όλοι ξέρουμε ότι δεν μπορούσε να έχει καλή κατάληξη για το εγκληματικό ζευγάρι μας. Το τι ακριβώς θα γίνει, αν δεν το ξέρετε ήδη για μια τόσο κλασική ταινία, ανακαλύψτε το βλέποντάς την ιδανικά σε συνθήκες παλιού σινεμά (όχι πατατάκια, κοακόλες και ένα smartphone στο χέρι), έστω και στην οθόνη της τηλεόρασή σας.
Το Double Indemnity έχει πάρει τη θέση που του αρμόζει στις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου και αν δεν το έχεις κάνει ήδη σε περιμένει να την ανακαλύψεις έστω και τώρα. Όσο κλισέ και να ακούγεται είναι ένα κινηματογραφικό διαμάντι που δεν έχει χάσει τη λάμψη του, ακόμα και αν φαίνεται ξεπερασμένη η γλώσσα και οι διάλογοι για κάποιον νέο θεατή, 72 χρόνια μετά την πρώτη έξοδό του στα σινεμά.