Γι΄αυτή τη σειρά έπρεπε να έχουμε μιλήσει νωρίτερα. Αλλά κρατηθήκαμε. Με ένα επεισόδιο δεν μπορείς να μιλήσεις με σιγουριά. Οφείλεις να το αφήσεις να εξελιχθεί, να δεις αν θα συνεχιστούν όσα προσέλαβες με την πρώτη ματιά. Αν και σε τέτοιες σειρές όπως το The Deuce, το πράγμα φαίνεται από την αρχή. Κι αυτό που φάνηκε από την αρχή είναι ότι πρόκειται για μια σειρά τρομερής οπτικής και αισθητικής.
Από την μία η αναδυόμενη αντίληψη που ξέρουμε για τη σύγχρονη Νέα Υόρκη. Let’s make some money. Οι γνώσεις, η εκπαίδευση, οι σπουδές, δεν είναι αναγκαία εργαλεία για να γίνει αυτό. Ίσως και να θεωρούνται φραγμός. Από την άλλη το εύκολο και άκοπο κέρδος. Το κορμί σου δεν σου επιβάλλει να παράγεις κάτι. Απλώς υπάρχει και γίνεται όχημα και πεδίο του κέρδους. Κυρίως του άντρα-εκδουλευτή σου και δευτερευόντως δικού σου. Η βιομηχανία του σεξ είναι ο μεγάλος πύργος της σειράς. Στην σκιά του πύργου ξεδιπλώνονται όλα τα υπόλοιπα.
The Deuce λοιπόν. George Pelecanos και David Simon (δημιουργοί του The Wire), στήνουν για λογαριασμό του HBO την ανάδυση της Νέας Υόρκης. Μια ανάδυση που είχε στα θεμέλια της την πορνεία, το πορνό και το αλκοόλ. Α, και τους μετανάστες-μαφιόζους. Ιταλούς και Ιρλανδούς. Πρέπει να ψάξεις πολύ για να βρεις ιθαγενή Νεοϋρκέζο. Όλοι ήρθαν από άλλες πολιτείες και στριμώχτηκαν σε αυτόν τον γητευτή.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 η Μέκκα του σύγχρονου κόσμου απείχε έτη φωτός από αυτό που είναι σήμερα. Μια άρρητη συμφωνία λαξεύτηκε τότε, σαν να ενώθηκαν όλα τα χέρια των υπόλοιπων πολιτειών και να είπαν «εδώ θα μετακινηθεί όλο μας το χρήμα». Στο σακίδιο αυτής της συμφωνίας οι ατομικές πορείες διαφορετικών ανθρώπων. Ο Frankie και ο Vincent Martino (διπλός ρόλος για τον James Franco), ο ένας μπάρμαν και ο άλλος παιδί του υποκόσμου και του τζόγου. Η Abigail Parker (Margarita Levieva), μια νεαρή κοπέλα που ήρθε για να σπουδάσει, αλλά ανέβηκε στο όχημα του χρήματος. Η Eileen Merell (Maggie Gyllenhaal) μια μητέρα που άφησε τον γιο της στην εύπορη μητέρα της σε κάποιο προάστιο και κάνει πιάτσα downtown. Όλοι μαζί συνθέτουν την ανθρωπογεωγραφία της Times Square. Παρέα με μια πλειάδα από ιερόδουλες και τους νταβατζήδες τους.
Ο Vincent καλείται να ξελασπώσει τον αδερφό του από τα μπλεξίματα με τη μαφία και στο τέλος καταλήγουν να είναι και οι δύο οι μπροστινοί. Με ένα επιτυχημένο μπαρ στα χέρια τους, με όσες γυναίκες θέλουν και με χρήμα που δεν φαντάζονταν ποτέ. Η Eileen αναζητάει τον δρόμο της πέρα από την πορνεία, στον ενήλικο κινηματογράφο. Όχι ως πρωταγωνίστρια. Ως σκηνοθέτης. Όλη αυτή η ταυτόχρονη κατάθεση των χαρακτήρων σου δίνει ένα υπεραναλυτικό πλαίσιο της εποχής, των αντιλήψεων, της φιλοσοφίας, των επιθυμιών. Η αιχμαλωσία των γυναικών σε έναν ακραία και κυνικά φαλλοκρατικό κόσμο. Η φοβία τους να αυτονομηθούν. Τη εξαιρέσει της Gyllenhaal που στέκει ως ο φάρος της αυτοκυριαρχίας. Κρύβει όμως κι αυτή – όπως όλοι μας – τον φιμωμένο εαυτό της. Αυτόν που τα βράδια στο δωμάτιο δακρύζει. Αυτό που ζει μακριά από το παιδί του.
Ο James Franco βάλλει τον θεατή από κάθε μεριά με τον ρόλο του ως δίδυμοι αδερφοί και αποδεικνύει πως έχει την σπάνια ικανότητα να υποτάσσει το κοινό. Σε κάνει να σκέφτεσαι πως κάθε σειρά, κάθε ταινία θα έπρεπε να φέρει την υπογραφή του.
Ένα ψηφιδωτό όπου κάθε κεντημένο σημείο ξέρει πως να βρεθεί στο σωστό σημείο. Ξέρει πως να συμβάλλει ώστε να περάσει η βελόνα μέσα από την κλωστή. Αυτό είναι το The Deuce. Ένας κεραυνοβόλος έρωτας με την νεοϋρκέζικη κουλτούρα, λίγο πριν σε τραβήξει σαν τυφώνας και σε εξακοντίσει στον βούρκο. Το Deuce έρχεται να προστεθεί στο 11.22.63 του Franco, φανερώνοντας μια συνέπεια και μια ευκολία στο level up από τον ηθοποιό που θα θέλαμε όλοι μας να πρωταγωνιστήσει στην ταινία της ζωής μας!
