Την περίοδο του μεγάλου πάρτι στη χώρα μια ταινία (όχι πολύ ακριβή) μπορεί να έφτανε ή και να ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο ευρώ. Στην Ελλάδα της κρίσης τα ποσά αυτά δεν υπάρχουν. Συγγραφείς και σκηνοθέτες, προσπαθούν να κάνουν το μεγάλο κόλπο.
Να βρουν μια καλή ιδέα, η οποία θα γίνει ταινία και θα κάνει επιτυχία αντιστρόφως ανάλογη του κόστους της. Κάποιοι άλλοι, πιο ρομαντικοί αρνούνται να δεχτούν ότι μια ασήμαντη λεπτομέρεια όπως τα χρήματα, μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην καλλιτεχνική τους δημιουργία, γι’ αυτό επιστρατεύουν φίλους και γνωστούς. Γιατί οι παρέες εκτός απ’ το να γράφουν ιστορία, ενίοτε, κάνουν και ταινίες.
Ο Παναγιώτης Φαφούτης, με ελάχιστα χρήματα κατάφερε να κάνει την «Joanna» ένα κινηματογραφικό διαμάντι βασισμένο στον αστικό μύθο της Γιαννούλας της Κουλουρού, μιας γυναίκας της Άνω πόλης που έζησε στην περίοδο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κύρια δραστηριότητά της ήταν η πώληση κουλουριών. Ορισμένοι Πατρινοί εκμεταλλευόμενοι την αφέλειά της, της έταζαν πως θα την παντρέψουν με τον πρόεδρο της Αμερικής, Ουίλσον.
Η σχετική φάρσα περιλάμβανε άφιξη του Ουίλσον με πλοίο στο λιμάνι και άνοδό του στην Άνω πόλη όπου θα τελούνταν και ο γάμος με τη Γιαννούλα.
Η βραβευμένη σε Ελλάδα και εξωτερικό, μικρού μήκους ταινία, εκτός από επιτυχία έφερε και κάτι πολύ πιο σημαντικό: Την πίστη στους Έλληνες δημιουργούς, ότι μπορούν με ελάχιστα μέσα να κάνουν πολλά. Αρκεί να διαθέτουν την απαιτούμενη τρέλα. Στοιχείο απαραίτητο σύμφωνα με τον Παναγιώτη Φαφούτη:
Για να ξεκινήσεις να κάνεις μια ταινία σήμερα πρέπει να είσαι τρελός ή τρελός;
Νομίζω ότι πρέπει να έχεις αυτό που λέμε «άγνοια κινδύνου», άρα να είσαι λίγο τρελός. Αν και το μέσο έχει εκδημοκρατιστεί και μπορείς να κάνεις μια ταινία με λίγα χρήματα. Για να κάνεις όμως μια καλή ταινία, χρειάζεται και κόσμος-συνεργάτες, άρα και χρήματα, αφού δε μπορούν όλοι να ακολουθούν τρελούς, έτσι για τη φάση.
Απ’ ότι κατάλαβα η δική σου συνταγή είναι: Ξυπνάς μια μέρα, φωνάζεις 50-60 φίλους και τους ανακοινώνεις ότι θα κάνετε ταινία. Σωστά;
Η συνταγή μου πια είναι ό,τι κάνεις να σου ανήκει. Όπως σε όλα τα ελληνικά «κόλπα», έτσι και στο σινεμά, υπάρχουν πολλοί «μεσάζοντες» έτοιμοι να σου φάνε αυτό που σου ανήκει.
Τη «Joanna», η οποία κατά γενική ομολογία έσκισε, με πόσα χρήματα τη γύρισες;
Είναι μια μικρή ταινία 9 λεπτών την οποία γύρισα με budget γύρω στις 8000. Ποσό το οποίο όμως είναι πλασματικό γιατί πολλοί δούλεψαν χωρίς να πληρωθούν ή με εντελώς φιλικές τιμές. Αυτό όμως όπως καταλαβαίνεις δε μπορείς να το κάνεις εσαεί…
Τι είναι πιο σημαντικό τελικά; Μια καλή ιδέα ή ένα καλό μπάτζετ;
Μια καλή ιδέα με ένα καλό μπάτζετ και στο σωστό timing από πλευράς θέματος και ηθοποιών
Γιατί πολλοί σκηνοθέτες δεν βλέπουν ότι το μέλλον είναι στο διαδίκτυο και διστάζουν να κάνουν μια ταινία που θα βγει στο ίντερνετ και όχι στους κινηματογράφους;
Έλα ντε! Γιατί ίσως είναι πιο ρομαντικό να ξέρεις ότι κάποιος ξεκουνήθηκε από το σπίτι του για να πάει να δει μια ταινία, την ταινία σου, αλλά πια είναι μονόδρομος…
Δείτε ένα απόσπασμα από την ταινία «Joanna», με την Υβόννη Μαλτέζου, που εξασφάλισε για τους αναγνώστες του το menshouse.