Καλοκαίρι του 2005. Ο Μπάτμαν και ο Τζιμ Γκόρντον στέκονται στην ταράτσα του κτιρίου της αστυνομικής διεύθυνσης της Γκόθαμ Σίτι. Το origin του πρώτου έχει μόλις ολοκληρωθεί, η ταινία διανύει τα τελευταία λεπτά της και οι δυο χαρακτήρες μας, με καντάρια εμπιστοσύνης του ενός προς τον άλλο να καθορίζει τη σχέση τους πλέον, συζητάνε για το μέλλον της πόλης τους.
«Μασκαρεύεται όπως εσύ και κάνει ληστείες», θα πει ο Γκόρντον στον Μπάτμαν για έναν νέο «κακό» στην πόλη. «Αφήνει μια κάρτα», θα πει ο αστυνόμος και θα την δώσει στον Σκοτεινό Ιππότη.
Ο Μπάτμαν την κοιτάει: «Τζόκερ»! «Θα το τσεκάρω», λέει και φεύγει….
Οι τίτλοι τέλους πέφτουν, το «Batman Begins» έχει μόλις τελειώσει και γνωρίζουμε ήδη πως θα υπάρξει και συνέχεια. Και σε αυτή τη συνέχεια θα υπάρχει και Τζόκερ…
Όλοι, μα όλοι, έχουμε στο μυαλό μας έναν και μόνο Τζόκερ. Αυτόν του Τζακ Νίκολσον. Τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που ζωντάνεψε το παρανοϊκό alter ego του Μπάτμαν με υποδειγματικό τρόπο. Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε ποια ερμηνεία θα μπορούσε να αγγίξει στο μέλλον αυτή την απόδοση του ιστορικού χαρακτήρα.
Θα επιστρέψει ο Νίκολσον στον ρόλο; Και αν όχι, ποιος θα τολμήσει να τα βάλει μαζί του; Ποιος θα τολμήσει να γίνει ο νέος Τζόκερ; Είναι δυνατόν να τα καταφέρει κανείς να τον ανταγωνιστεί;
Όταν το 2006 γίνεται γνωστός ο νέος Τζόκερ όλοι νιώθουμε πως κάποιος μας κάνει πλάκα. Ο Χιθ Λέτζερ, ένας ηθοποιός που είναι γνωστός απλά επειδή τον γουστάρουν τα κορίτσια, μια παιδική φάτσα που κάνει καριέρα παίζοντας σε ερωτικές ταινιούλες που απευθύνονται σε έφηβους. Πλάκα μας κάνουν;
Οι αντιδράσεις στο internet της εποχής είναι καθολικές: άπαντες σιχτιρίζουν αυτή την ακατανόητη επιλογή. «Κακό αστείο», «δεν πρόκειται να πάω να δω την ταινία αν παίζει αυτός», «ο Κρίστοφερ Νόλαν δεν είναι βλάκας, αποκλείεται να ισχύει αυτό», «άλλο ένα franchise ταινιών Μπάτμαν καταστρέφεται» είναι μερικές από τις αντιδράσεις.
Δυο χρόνια αργότερα και μερικούς μήνες πριν την κυκλοφορία της ταινίας, το νέο σκάει σαν βόμβα: ο Χιθ Λέτζερ είναι νεκρός. Αυτοκτονία; Ατύχημα; Το μόνο σίγουρο είναι ένα: τα ναρκωτικά που πήρε για να «ζωντανέψει» τον βαρύ σαν ιστορία ρόλο του Νίκολσον έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την τραγική εξέλιξη.
Το πρώτο trailer του «Dark Knight» επιβεβαιώνει την πλήρη μετάλλαξη του Λέτζερ. Όλοι οι οπαδοί της μεγαλύτερης superhero ταινίας που είδαν ποτέ τα μάτια μας θυμόμαστε την πρώτη φορά που είδαμε το trailer, την πρώτη φορά που είδαμε τον Λέτζερ να ζωντανεύει τον Τζόκερ. Την πρώτη φορά που μας κοίταξε αυτός ο ψυχάκιας μέσα από την οθόνη και παραλύσαμε….
«ΤΙ-ΔΙΑΟΛΟ-ΣΥΝΕΒΗ-ΜΟΛΙΣ…», ήταν (πάνω-κάτω) οι αυθόρμητες σκέψεις όλων μας στη θέαση του trailer. Η επίσημη προβολή της ταινίας, λίγους μήνες αργότερα, επιβεβαίωσε αυτό που όλοι είχαμε υποψιαστεί αλλά ελάχιστοι είχαν τολμήσει να πουν ανοιχτά: ο Τζόκερ του Λέτζερ σβήνει για τα καλά τον Τζόκερ του Νίκολσον.
Ναι, ο Λέτζερ κατάφερε κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο. Αλλά φαίνεται πως το τίμημα ήταν πολύ βαρύ. Η μεγαλομανία που απαιτείται για να ξεπεράσεις έναν υποκριτικό ογκόλιθο όπως ο Τζακ Νίκολσον- και μάλιστα σε ένα ρόλο που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί χωρίς αυτόν- μπορεί να αποδειχθεί και δολοφονική. Και φαίνεται πως στην περίπτωση του Λέτζερ αυτό επιβεβαιώθηκε με τραγικό τρόπο.
Κομμάτι του μύθου αποτελεί η αντίδραση του Τζακ Νίκολσον όταν έμαθε για τον θάνατο του αντικαταστάτη του στον ρόλο. Περιτριγυρισμένος από ρεπόρτερ, φανερά «φτιαγμένος» από κάτι και με το χαρακτηριστικό κουλ ύφος του, ο Νίκολσον ερωτάται για τον θάνατο του Λέντζερ. Δεν το γνωρίζει – έχει συμβεί πριν μερικές ώρες. Οι δημοσιογράφοι τον ενημερώνουν.
Το χαμόγελο του Νίκολσον εξαφανίζεται για λίγο. Το πρόσωπό του σκοτεινιάζει. «Είναι τραγικό», μονολογεί και κοιτάει για λίγο στο κενό. «Τον προειδοποίησα…», λέει και χαμογελάει. Τίποτα πιο αινιγματικό δεν έχει ξανακουστεί για τον θάνατο του Λέτζερ. Η αντίδραση του Νίκολσον δε, είναι ό,τι πιο «Τζόκερ» έχει υπάρξει σε κανονική ζωή.
Τι να σημαίνει άραγε αυτή η αινιγματική δήλωση; Νίκολσον και Λέτζερ είχαν συζητήσει για τον ρόλο; Άραγε ο έμπειρος ηθοποιός, παλιά καραβάνα στις καταχρήσεις ναρκωτικών, είχε προειδοποιήσει τον Λέτζερ να μην το παρακάνει;
Ήταν απλά ένα πικρόχολο αστείο του Νίκολσον, στον οποίο είχε κακοφανεί που ένας πιτσιρικάς επιχείρησε (και τελικά κατάφερε) να τον ξεπεράσει; Και, τέλος πάντων, μπροστά σε μια τέτοια τραγική είδηση ποιος βρίσκει την όρεξη για πλάκες; Ίσως μόνο ένας «real life» Τζόκερ…
Άπειρα πράγματα γράφτηκαν για αυτή τη δήλωση, μπόλικες θεωρίες αναπαρήχθησαν. Καμία δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Νίκολσον δεν έκρυψε ποτέ το γεγονός ότι όχι απλά δεν είδε με συμπάθεια την προσπάθεια του νεαρού συναδέλφου του, αλλά ήταν και ανταγωνιστικός απέναντί της.
«Είμαι έξαλλος. Έξαλλος. Ποτέ δεν μου ζήτησαν ένα sequel με τον Τζόκερ. Ξέρω πολύ καλά πώς να το κάνω, αλλά ποτέ κανείς δεν μου το ζήτησε. Κάποια πράγματα είναι ακατανόητα και για εμένα ένα από αυτά είναι πως δεν ρώτησαν καν τη γνώμη μου για το sequel. Δεν ξέρω, μπορεί να είναι και σωστό αλλά όπως και να έχει είμαι έξαλλος. Ο Τζόκερ προέρχεται από την παιδική μου ηλικία. Γι’ αυτό το έκανα τόσο καλά την πρώτη φορά. Ήταν πάντα κάτι που πίστευα πως μπορώ να ξανακάνω», είχε πει ο Νίκολσον σε μια κρίση ειλικρίνειας.
Φέτος κλείνουν 11 χρόνια από τον θάνατο του Λέτζερ και το «Dark Knight». Και μαζί τους κλείνει 11 χρόνια και το μυστήριο της συσχέτισης του Νίκολσον με τον ηθοποιό που τον «έσβησε» στον ρόλο του Τζόκερ…