Στα τέλη των 60s, ένας (περίπου) 30χρονος νεαρός σκηνοθέτης με ελάχιστες ταινίες στο ενεργητικό του, ο Άλεν Κόσινμπεργκ, έγραψε το σενάριο για μια ταινία που τελικά ποτέ δεν γυρίστηκε.
Το σενάριο του Κόσινμπεργκ, είχε πάνω-κάτω ως εξής: ένας σκηνοθέτης κάνει ταινίες πορνό με σκοπό να μαζέψει χρήματα για να γυρίσει ντοκιμαντέρ και ενώ ήδη βρίσκεται σε σχέση με μια γυναίκα, γνωρίζει μια νεαρή σχιζοφρενή σε μια ψυχιατρική κλινικ- όπου βρίσκεται για γύρισμ- και στη συνέχεια γίνεται εμμονικός μαζί της.
Η ταινία θα ήταν ένα κωμικοτραγικό φιλμ και ο χαρακτήρας του Κόσινμπεργκ ένας νευρωτικός, αγχωμένος τύπος με προφανές πρόβλημα επικοινωνίας με τις γυναίκες.
Η ταινία θα λεγόταν «The Filmaker» και με δεδομένο πως ο Κόσινμπεργκ έφτιαξε τον χαρακτήρα του και τις αδυναμίες του με βάση τον δικό του χαρακτήρα- με δεδομένο με άλλα λόγια πως ο χαρακτήρας του είχε αυτοβιογραφικά στοιχεία- αποφάσισε να του δώσει ένα όνομα που τεχνηέντως θα παρέπεμπε στο μικρό του όνομα.
Ο ήρωας του Άλεν Κόσινμπεργκ ονομάστηκε Γούντι Άλεν…
Το φιλμ του δεν βγήκε ποτέ. Άλλωστε η φιλοσοφία του, το αυτοβιογραφικό του στυλ, έμοιαζε τόσο πολύ με το «8 1/2» του Φελίνι (το οποίο είχε βγει μερικά χρόνια νωρίτερα) που μια τόσο αυτοαναφορική ταινία ενός 30χρονου σκηνοθέτη μάλλον δεν θα ενδιέφερε κανέναν πλην του ιδίου: άλλο ο Φελίνι να κάνει ταινία την ζωή του και τη σχέση του με τις γυναίκες και άλλο ένας πιτσιρικάς σκηνοθέτης που δεν έχει γυρίσει καμία ταινία.
Ο Κόσινμπεργκ έβαλε στο αρχείο το φιλμ του. Οι εποχές έμοιαζαν μάλλον ανώριμες για να δεχθούν το όραμά του. Ο ίδιος έπρεπε να προσαρμοστεί. Έπρεπε να κάνει καριέρα με βάση αυτά που ήταν εφικτά και όχι με βάση αυτά που ήταν ιδανικά στο μυαλό του.
Τελικά, άλλαξε το όνομά του και με δεδομένο πως ο νευρωτικός χαρακτήρας με τα προβλήματα επικοινωνίας με τις γυναίκες που θα πρωταγωνιστούσε στην πρώτη του ταινία ήταν ουσιαστικά το alter ego του, οικειοποιήθηκε και το όνομά του: ο Γούντι Άλεν μόλις είχε γίνει ένας αληθινός σκηνοθέτης. Στην πραγματική ζωή και όχι στην ημιτελή δημιουργία του Κόσινμπεργκ…
Το alter ego του Κόσινμπεργκ θα ήταν ο τρόπος με τον οποίο αυτός θα έκανε καριέρα και η ειρωνία είναι πως η προσπάθειά του να κάνει την ζωή να μιμηθεί την τέχνη θα ενεργοποιούσε και μια αντίστροφη διαδικασία: όλη του η τέχνη θα ήταν μια αντιγραφή της ζωή τους.
Ο Γούντι Άλεν (κατά κόσμον Άλεν Κόσινμπεργκ), ένα alter ego με άλλα λόγια, γύρισε αμέτρητες, αδιανόητα πολλές ταινίες στις οποίες ο λογοκριμένος, ημιτελής ήρωάς του επανερχόταν με άλλα ονόματα αλλά με τα ίδια χαρακτηριστικά και τις περισσότερες φορές με την ίδια μορφή: αυτή του δημιουργού του!
Η ιστορία αναφορικά με το ημιτελές διαμάντι του Γούντι Άλεν έγινε γνωστή αφού ο δημοσιογράφος Ρίτσαρντ Μόργκαν της Washington Post έγινε το πρώτο άτομο που είχε τη δυνατότητα να διαβάσει το προσωπικο αρχείο που περιλαμβάνει δεκάδες ανολοκλήρωτες δουλειές του Γούντι Άλεν, το οποίο φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Πρίνστον από το 1980.
Ο Μόργκαν συνόδευσε το ρεπορτάζ του με μια επίθεση στον Άλεν γράφοντας ότι αυτό που προκύπτει είναι ένας τύπος με εμμονή στις μικρότερες γυναίκες. Προφανώς, ο Μοργκαν δεν ήξερε το αρχείο ποιου σκηνοθέτη κοιτάει διότι αν το ήξερε δεν θα ανέφερε το παραπάνω ως είδηση: ο Άλεν είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του σινεμά ακριβώς λόγω αυτής της εμμονής του με τις γυναίκες και δη τις μικρότερες και οι ταινίες του είναι απροκάλυπτα ένας καθρέφτης της ζωής του.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι η σύντροφος ζωής του Γούντι Άλεν είναι η υιοθετημένη κόρη της πάλαι ποτέ συζύγου του, Μια Φάροου, με την οποία τα έφτιαξε όταν αυτή ήταν 19 χρονών (και εκείνος πάνω από 50…) και την οποία είχε μεγαλώσει. «Ερωτεύτηκα άλλη, την παντρεύτηκα και είμαστε μαζί σχεδόν 20 χρόνια. Δεν υπήρξε ποτέ κανένα σκάνδαλο», είχε δηλώσει ο ίδιος περίπου στην 20η επέτειό τους.
Ναι, μοιάζει κρίμα που δεν είδαμε ποτέ τον «Σκηνοθέτη», το όραμα δηλαδή του Γούντι Άλεν. Αλλά εδώ που τα λέμε, αν ρίξουμε μια ματιά στην φιλμογραφία του μάλλον αυτή θα μας διαψεύσει: μάλλον αυτή την ταινία την είδαμε πολλές φορές…