Στις υποψηφιότητες των Oscar που ανακοινώθηκαν προχθές, ο James Franco ήταν απών. Ενώ στις Χρυσές Σφαίρες είχε πάρει το βραβείο, εδώ δεν ήταν καν υποψήφιος. Οι μομφές για σεξουαλική παρενόχληση στην διάρκεια γυρισμάτων ανάγκασαν την Ακαδημία να μην τον τοποθετήσει στην πεντάδα. Αν μπορέσει όμως κάποιος να αφήσει στην άκρη τις κατηγορίες – που δεν έχουν αποδειχθεί και ο ίδιος τις αρνείται – τότε θα δει ότι ο James Franco έπρεπε να είναι στην πεντάδα. Έπρεπε να είναι και μάλιστα να προβάλλει ως ένα από τα φαβορί μαζί με τον Kaluuya και τον Oldman. Το The Disaster Artist είναι μια από τις πιο δύσκολες ερμηνείες που κλήθηκε να κάνει. Και την πέτυχε στο απόλυτο.
Το τι σημαίνει το The Room για τη σύγχρονη Ιστορία του σινεμά το γνωρίζουν άπαντες. Ο Tommy Wiseau μπορεί να μην είναι ηθοποιός που θα αφήσει υποκριτικό στίγμα, αλλά είναι μια μορφή που τώρα κερδίζει όσα δεν κέρδισε πίσω στο 2003. Ο James Franco θέλησε να αποτίσει έναν φόρο τιμής στην καλύτερη χειρότερη ταινία όλων των εποχών και το έκανε με τρόπο που ο Wiseau είναι περήφανος. Το έδειξε άλλωστε και όταν στάθηκε πλάι του πάνω στη σκηνή.
Με το The Disaster Artist αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο Franco είναι ένας ηθοποιός με τεράστιο βεληνεκές και αξία. Σε επίπεδο ταινιών δεν το είχε δείξει πολύ μέχρι σήμερα. Τηλεοπτικά το κατέθεσε με το 11.22.63 και φυσικά το Deuce όπου υποδύθηκε διπλό ρόλο. Μέχρι το Disaster Artist επέλεγε να συνδυάσει το χιούμορ του με αυτό του Seth Rogen.
Τώρα είναι η στιγμή για το δικό του σόλο. Η στιγμή για να πάρει πάνω του όλα τα credits. Είναι τόσο καθολικός στην ταινία που η δική του ικανότητα ανεβάζει επίπεδο και τον αδερφό του Dave. Στο The Disaster Artist βλέπουμε όλα εκείνα που χρειάστηκε να υπερκεράσει ο Tommy για να φτάσε να κάνει πράξη το όνειρο του. Ένα όνειρο που μοιράστηκε με τον Greg Sestero και συνεχίζει να το μοιράζεται μέχρι σήμερα.
Το ταξίδι προς το Λος Άντζελες και η διαμονή εκεί για πάνω από ένα χρόνο, όπου οι απογοητεύσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. Η ιδέα για να κάνουν μόνοι τους μια ταινία και να ανοίξουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους το μονοπάτι προς τη δόξα. Κι από κει και πέρα η αρχή προς την πτώση. Μια πτώση απαραίτητη για να έρθει ξανά η άνοδος. Ο Tommy είναι ένας τύπος που βάζει πάνω απ΄όλα τη φιλία και την αγάπη από και προς τον ίδιο. Αυτά τα δύο τα βλέπει με κτητικότητα. Γι΄αυτό δεν μπορεί να διαχειριστεί καλά το ότι ο Greg αποκτά κοπέλα.
Από τη στιγμή που τον αποχωρίζεται σε επίπεδο συγκατοίκησης, ο Tommy νιώθει να μένει ολοκληρωτικά μόνος. Ήδη έχει αντιληφθεί πως τον αντιμετωπίζουν πίσω από την πλάτη του οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας. Το σημείο που νιώθει πιο μόνος από ποτέ είναι το σημείο που θα του ανοίξει τα μάτια. Και θα φέρει τη στιγμή που θα καταλάβει πως αυτό που εμείς σχεδιάζουμε για την ζωή μας δεν είναι απαραίτητα σωστό.
Κάποιες φορές η ίδια η ζωή ξέρει καλύτερα από εμάς. Εμείς ψάχνουμε το δράμα και πιστεύουμε πως εκεί θα φανεί η καλή μας ερμηνεία. Εκεί θα φανεί το εύρος των ικανοτήτων μας. Όσο εμείς πιστεύουμε έτσι, η ζωή τα κάνει όλα κωμωδία. Το The Room δεν προσλήφθηκε από το κοινό όπως στόχευε. Παρόλα αυτά δεν άλλαξε το βασικότερο. Έγινε θέμα συζήτησης, έκανε το όνομα του Tommy γνωστό και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ο James Franco είναι ο ιδανικότερος Disaster Artist. Καταφέρνει να ενσαρκώσει άριστα τον ήρωα του, χωρίς να τον κάνει παραπάνω καρικατούρα απ΄αυτό που είναι. Και λέω καρικατούρα όχι με κακή έννοια. Αλλά με την έννοια του ανθρώπου που απλώς αγαπάει κάτι πολύ. Δεν μπορεί να το αποδώσει με θελκτικό τρόπο, αλλά επειδή το κάνει με πάθος του συγχωρείς κάθε του ατόπημα και ασέβεια προς την τέχνη. Χρειάζεται που και που κι αυτό. Όχι πάντοτε.
Όπως χρειάζεται να αφηνόμαστε σε μια – έστω ψευδαισθησιακή – ελευθερία και να μη σκεφτόμαστε τόσο πολύ το τι θα πει ο περίγυρος. Αρκεί οι φίλοι μας να στέκονται εκεί να γίνουν μέρος οιασδήποτε αποκαλούμενης τρέλας.
Το καλύτερο που κάνει στην ταινία ο Franco είναι το κλείσιμο. Αυτό το 3λεπτο με αναφορές στα πραγματικά στοιχεία της ζωής του Tommy που παρουσιάστηκαν και στο Disaster Artist. Τον έντυσε με ένα άυλο πέπλο. Δεν έχει ηλικία, κανείς δεν ξέρει από που είναι ή από που έβγαλε τα λεφτά και χρηματοδότησε το The Room. Σαν κάποιος να τον έβαλε εκεί απλώς για να υπενθυμίζει ότι το δικαίωμα στο όνειρο ανήκει σε όλους και πως όλοι πρέπει να αφαιρούμε τα στεγανά των επιθυμιών μας.
Το πιο γόνιμο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφεθούμε σε αυτό που θα έρθει χωρίς να το επιδιώξουμε!