Λίγες ώρες πριν εκπνεύσει ο Ιανουάριος, ο πιο βαρετός μήνας του χρόνου, ετοιμαζόμαστε για όλα τα ωραία που θα φέρει ο Φεβρουάριος. Ένας μήνας που αν και κουτσός έχει δύο από τις ωραιότερες μέρες του χρόνου. Την τσικνοπέμπτη και την Καθαρά Δευτέρα. Ίσως το ότι είναι μικρότερος τον κάνει ακόμα πιο ωραίο. Γιατί αυτό σημαίνει λιγότερη απόσταση από την άνοιξη. Ο Φεβρουάριος που έρχεται έχει μερικούς ακόμα λόγους να τον περιμένουμε, μιας και αποτελεί τον μήνα που παραδοσιακά βγαίνουν οι οσκαρικές ταινίες στις αίθουσες. Όσες δηλαδή έχουν ήδη κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ και ταξιδεύουν τώρα στον υπόλοιπο κόσμο. Μαζί με αυτές και οι πραγματικά καινούργιες που μας προδιαθέτουν για εντυπωσιακές εικόνες και ιστορίες. Το Hostiles είναι μια τέτοια περίπτωση.
Είναι πρώτα και κύρια για το βασικό κομμάτι του κοινού που απευθύνεται. Την αμερικανική κοινωνία. Μια φωνή που στοχεύει το συλλογικό παρελθόν. Μιλάει στα εδάφη και σε αντιλήψεις που βρίσκονται ξανά σε έξαρση. Η αμερικανική κοινωνία είχε την ανάγκη να γίνει πιο εύθικτη απέναντι σε σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς και αντιλήψεων. Πολλά γεγονότα των τελευταίων δύο ετών έδωσαν την ευκαιρία να φανούν ολοκάθαρα αυτά τα προβλήματα.
Το Hostiles είναι μια ευκαιρία απ΄αυτές που πρέπει να δίνουμε για να γινόμαστε κοινωνοί συγκεκριμένων μηνυμάτων. Όχι πρωτότυπων. Κανείς δεν ανακαλύπτει πλέον την πυρίτιδα. Είναι όμως μηνύματα που κάθε φορά ακούγονται σαν καινούργια. Έτσι είναι η φύση τους.
Στα 1892 ο στρατηγός Joseph Blocker είναι ο τελικός νικητής σε μια μονομαχία ιθαγενών με στρατιώτες. Το εθιμικό δίκαιο επιτάσσει τον σεβασμό στους πεσόντες κι έτσι ο Blocker συμφωνεί να συνοδεύσει τον ηττημένο κι ετοιμοθάνατο αρχηγό των Σεγιέν στη φυλή του, μαζί με την οικογένεια του. Στη διαδρομή από το Νέο Μεξικό στη Μοντάνα θα βρεθούν ενώπιον ενός ακόμα δύσκολου τόπου. Μια χήρα τους προειδοποιεί για όσα έχουν συμβεί και ο Blocker θα πρέπει όχι μόνο να σεβαστεί τον αντίπαλο και την οικογένεια του, αλλά να συμπράξει μαζί τους για να αντιμετωπίσουν την επίθεση των Ινδιάνων Κομάντσι.
Το Hostiles έρχεται να υπερτονίσει ζητήματα συλλογικής μνήμης και το πως μπορεί να σπάσει αυτός ο τείχος του ρατσισμού. Αυτή η τραγική σκέψη ότι κάποιος είναι ανώτερος του άλλου επειδή το χρώμα του είναι διαφορετικό. Οι απόψεις για το Hostiles είναι πολύ αντικρουόμενες. Πολλές κατηγορούν το σενάριο για ασπρόμαυρη παρουσίαση των Ινδιάνων. Είναι είτε υπερβολικά αιμοδιψείς και κυνηγοί είτε φιλικοί και έτοιμοι να μοιραστούν την φιλοσοφία τους. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο γι΄αυτούς, θα έπρεπε να ισχύει για κάθε φυλή και χρώμα.
Οι πολλές καλές ερμηνείες κάνουν την καλή δουλειά. Christian Bale, Rosamund Pike, αλλά κυρίως ο Ben Foster που είχε μαγέψει με την ερμηνεία του στο Hell or High Water, δημιουργούν όλα τα απαραίτητα συναισθήματα και τις συμπαραδηλώσεις με τις εκφράσεις τους. Η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκουν στον Scott Cooper (Black Mass, Out of the Furnace) και η ταινία κυκλοφορεί στις 22 Φεβρουαρίου.
Phantom Thread
Μιλάμε για την τελευταία ερμηνεία που παραδίδει στο κοινό ο Daniel Day Lewis. Αυτό αρκεί για να μπει στα must του Φεβρουαρίου. Ιδίως αν προσθέσουμε και την Lesley Manville που πήρε υποψηφιότητα στα Oscar. 1η Φεβρουαρίου ο DDL λέει οριστικό (;) αντίο στο σινεμά.
The Shape of Water
13 υποψηφιότητες για Oscar δεν περνάνε με τίποτα απαρατήρητες. Όταν θα έρθει η στιγμή (15 του μήνα κυκλοφορεί από την Odeon) θα τα πούμε με μεγαλοπρέπεια για τον Guillermo del Toro. Έναν από τους πολύ αγαπημένους μας auteurs.
In The Fade
Ο Fatih Akin είναι ένας από τους σπουδαιότερους storytellers της Τουρκίας και της Ευρώπης γενικά. Με την Diane Kruger παρέδωσε στο κοινό μια συνταρακτική performance και μια ταινία με απροσμέτρητο βάθος συναισθημάτων, έντασης και μηνυμάτων. Στις 22 Φεβρουαρίου μια από τις ταινίες-διεκδικήτριες του Ξενόγλωσσου Oscar έρχεται στις αίθουσες.
Black Panther
Έχοντας τα δεδομένα των Civil War, Dr. Strange και Ragnarok, το Black Panther δε γίνεται να μην είναι μια μαρβελική επωδός. Στις 15 Φεβρουαρίου θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα και θα δώσει ακόμα μια καλοφτιαγμένη αφήγηση από το σύμπαν των Avengers.