Όταν καθόμασταν στο ξεκίνημα του έτους και αναζητούσαμε τις ωραίες σειρές που θα δούμε φέτος, δεν φανταζόμασταν ότι οι περισσότερες θα αποδειχθούν οικτρές αποτυχίες. Με μεγαλύτερη απ΄όλες να είναι φυσικά το έκτρωμα Troy: Fall of a City από το Netflix. Κι αφού τα πράγματα δεν εξελίσσονταν όπως τα περιμέναμε, έπρεπε να βρεθεί το αποκούμπι. Αυτή η περίπτωση που θα μας κάνει να έχουμε και πάλι ελπίδα. Το Terror είναι αυτό ακριβώς. Όχι μόνο γιατί στη σύγκριση με τις «πατάτες» είναι εύκολο να υπερισχύσει. Αλλά γιατί ούτως ή άλλως είναι μια πολύ καλοστημένη παραγωγή με πολλά ελκυστικά χαρακτηριστικά.
Το πρώτο και κυρίαρχο είναι ότι μας τοποθετεί ως θεατές σε μια από τις πιο γοητευτικές εποχές της βρετανικής κουλτούρας. Τον 19ο αιώνα. Τότε που υπήρχε η σπίθα του μεγάλου εξερευνητή στον καθένα. Στο καθοριστικό σημείο της κορύφωσης της, λίγο πριν αρχίσει να εκπνέει. Αν έχεις δει το Taboo με τον κολλητό όλων μας, τον Tom Hardy, τότε το Terror θα σου το θυμίσει σε πολλές σκηνές του. Όχι σε επίπεδο περιεχομένου, αλλά σε επίπεδο ατμόσφαιρας και αίσθησης.
Γιατί κατά τ΄άλλα μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Το Terror είναι η περίπτωση μιας αποστολής του βρετανικού ναυτικού της εποχής προς την Αρκτική για να ανακαλύψουν το περίφημο βορειοδυτικό πέρασμα. Με τον καπετάνιο Τζον Φράνκλιν επικεφαλής αυτής της αποστολής, ο οποίος θέλει να ολοκληρώσει τις υπηρεσίες του προς το Στέμμα με ένδοξο τρόπο.
Έχοντας ζήσει μοιραίες αποστολές στο παρελθόν του, με αρκετούς άντρες του να πεθαίνουν, ο Φράνκλιν θέλει να γράψει Ιστορία χωρίς απώλειες αυτή τη φορά. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να ορίσει τις βουλές του άγνωστου κόσμου της Αρκτικής και του πάγου. Άλλωστε, μιλάμε για το 1840. Τότε κάθε βήμα αποτελούσε και μια κίνηση προς αχαρτογράφητα εδάφη και ύδατα.
Ηγούμενος των πλοίων Έρεβος και Τρόμος, με τον πιστό του υποπλοίαρχο Φράνσις να «πηδαλιουχεί» το δεύτερο, ο Φράνκλιν μοιάζει να οδηγεί και πάλι τον στόλο του σε αδιέξοδο. Τα δύο πλοία εγκλωβίζονται στον πάγο και το πλήρωμα με τους αξιωματικούς θα βρεθούν αντιμέτωποι των θηρευτών της βορειότερης ηπείρου του πλανήτη.
Η αντίστιξη «άνθρωπος-φύση» εδώ μπαίνει σε μια από τις πιο βασανιστικές και σκληρές εκδοχές της. Όχι μόνο γιατί μιλάμε για σχεδόν 130 άντρες που σβήστηκαν μια για πάντα από την ύπαρξη και κανείς δεν έμαθε ποτέ αν τους κατάπιε ο πάγος ή βρήκαν το πέρασμα. Αλλά γιατί απλώνεται από πάνω του σαν σκιά και την κλειδώνει η έννοια της ύβρεως. Ο Φράνκλιν πίστευε ότι όλα θα πάνε καλά. Ότι η φύση και ο δημιουργός της θα του χαμογελάσουν.
Παρά τις προειδοποιήσεις μιας αιχμάλωτης Εσκιμώου από την φυλή των Ινουίτ, ο Φράνκλιν δεν αναθεωρεί για τίποτα. Η ιστορία τον συμπληρώνει με έναν διστακτικό και συνετό υποπλοίαρχο, τον Φράνσις, αλλά και με έναν πλοίαρχο-λακέ που επιμένει να του τονώνει τις επιλογές και να του διασαλεύει τις λογικές αμφιβολίες για τις αποφάσεις του.
Η περίπτωση του Φράνκλιν και των πλοίων Erebus και Terror είναι μια πραγματική ιστορία. Από την στιγμή της εξαφάνισης τους μέχρι και το 2016 υπήρχαν συνεχείς έρευνες για την τύχη τους. Η πιο πρόσφατη προσθήκη έλεγε ότι ίσως να μην ακολούθησαν την διαδρομή που είχε καταγραφεί στην αρχή. Ίσως να βρήκαν αλλού αυτό που αναζητούσαν και να μπόρεσαν να γλυτώσουν από τον πάγο.
Το οριστικό τέλος στο μυστήριο γράφτηκε το 2016 όταν και ανακαλύφθηκε το Terror. Μάλιστα, οι εμπειρογνώμονες ανέλυσαν τα δεδομένα και οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι οι άντρες πέθαναν από πνευμονία, σκορβούτο και φυματίωση.
Βασισμένη σε όλα τα παραπάνω και στο βιβλίο του Νταν Σίμονς από το 2007, η σειρά του AMC υφαίνει με σωστή δοσολογία το σκηνικό της εποχής. Οι σκηνές εγκυβωτισμού με τα αριστοκρατικά γεύματα στο σπίτι του Φράνκλιν λίγο πριν ξεκινήσει η αποστολή, πλαισιώνουν με τονωτικό τρόπο την βασική ιστορία.
Έξτρα τυράκι η παρουσία του Σιάραν Χιντς. Ίσως τον ξέρεις με το όνομα Μανς Ρέιντερ από το Game of Thrones.