«Χτίζοντας» το μύθο του «Avengers: Infinity War»: Ποιες ταινίες πρέπει να δεις πριν μπεις στην αίθουσα του σινεμά
Βρείτε μας στο

Η μεγαλύτερη στιγμή της χρονιάς για τους οπαδούς των superhero ταινιών πλησιάζει. Το «Avengers: Infinity War», η ταινία στην οποία οδηγούσε αργά και μεθοδικά το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel εδώ και δέκα χρόνια, απέχει πλέον μερικές μέρες πριν την κυκλοφορία στις αίθουσες.

Πρόκειται για την 19η ταινία της κινηματογραφικής Marvel και ο σωστός ο οπαδός, με δεδομένο πως ξέρει ότι αναμένεται να είναι κομβική για τα τεκταινόμενα του εν λόγω σύμπαντος, κάθεται και κάνει μαραθώνιο με όλες τις ταινίες που προηγήθηκαν αυτής.

18 φιλμ, φυσικά, είναι πολλά και ίσως χάσεις τον μπούσουλα. Για αυτό όμως είμαστε εμείς εδώ. Αυτές είναι ο ταινίες πρέπει να δεις πριν πας να παρακολουθήσεις την σύγκρουση των Avengers με τον Thanos:

Iron Man (2008)

Το καλοκαίρι του 2008 ήταν χρυσό για το είδος των superhero movies. Το «Dark Knight» του Κρίστοφερ Νόλαν μόλις είχε βγει στο σινεμά και επαναπροσδιόριζε το είδος και μέσα στο γενικότερο κλίμα που είχε χτιστεί γύρω του, ήταν η ώρα και για το κινηματογραφικό ντεμπούτο του «Iron Man». Ένα από τα πιο σοβαρά origin που είχαμε δει ποτέ για υπερήρωα και μια βαρβάτη ταινία που άφηνε μεν ανοιχτό το ενδεχόμενο για δημιουργία σίκουελ, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό που θα ακολουθούσε με ένα ολόκληρο σύμπαν.

The Incredible Hulk (2008)

Ήταν το ίδιο καλοκαίρι με τον «Iron Man» που ένας άλλος χαρακτήρας της Marvel έμοιαζε να ξεκινάει δικό του franchise στο σινεμά. Πέντε χρόνια μετά το υποτιμημένο καλλιτεχνικά αλλά παντελώς αποτυχημένο εμπορικά «Hulk» του Ανγκ Λι, ο χαρακτήρας επανερχόταν σε νέο πλαίσιο και με τον Έντουαρντ Νόρτον στο κεντρικό ρόλο. Ο Τιμ Ροθ έπαιζε έναν απολαυστικό κακό και έκλεβε την παράσταση, αλλά η καινοτομία ήταν η τελευταία σκηνή της ταινίας που έκανε όλους τους ανυποψίαστους θεατές να καταλάβουν ότι η ταινία που μόλις είχαν παρακολουθήσει συνδεόταν με το «Iron Man». Ένα σύμπαν είχε αρχίσει να δημιουργείται.

Iron Man 2 (2010)

Δυο χρόνια έπρεπε να περάσουν για να συνεχιστεί το χτίσιμο του σύμπαντος. Χρόνος εξωφρενικά πολύς για τα σημερινά δεδομένα της κινηματογραφικής Marvel. Δυο χρόνια και μια εξαγορά από την Disney. Το «Iron Man 2» πάντως δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμεναν οι οπαδοί. Με έναν Μίκι Ρουρκ στον πιο αστείο ρόλο κακού που είχαμε δει, η Disney δεν ξεκινούσε και πάρα πολύ καλά…

Thor (2011)

Ντεμπούτο για έναν ακόμα ήρωα της Marvel: ο Thor έγινε ο τρίτος υπερήρωας με σόλο ταινία στο σύμπαν αλλά η αλήθεια είναι πως το ντεμπούτο του δεν μας ενθουσίασε και ιδιαίτερα. Ο Κένεθ Μπράνα στη σκηνοθεσία έδινε πρεστίζ, αλλά η ταινία παραήταν παιδική για το κοινό που ακόμα δεν είχε εκπαιδευτεί στην αισθητική της Marvel και θεωρούσε τις Μπάτμαν ταινίες του Νόλαν την αντικειμενικά σοβαρή προσέγγιση για superhero movies.

Από τα 18 της, Νο1 στα hit: Η Ελληνίδα τραγουδίστρια που έκανε το μπαμ στο TikTok και ο,τι τραγουδάει είναι "χρυσός"
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Από τα 18 της, Νο1 στα hit: Η Ελληνίδα τραγουδίστρια που έκανε το μπαμ στο TikTok και ο,τι τραγουδάει είναι «χρυσός»

Captain America: The First Avenger (2011)

Το ίδιο καλοκαίρι με τον ανάλαφρο Thor πάντως, η Marvel έδειξε πως μπορεί να δομεί μια ιστορία μέσα στο ίδιο σύμπαν αλλά μπορεί να μεταπηδά αρμονικά από το ένα στυλ στο άλλο. Το ντεμπούτο του Captain America ήταν ο ορισμός της σοβαρής action movie και μέχρι εκείνη τη στιγμή μάλλον η καλύτερη ταινία που είχε βγάλει το Marvel Cinematic Universe.

The Avengers (2012)

Το πρώτο κορύφωμα του χτισίματος του σύμπαντος της Marvel, η ταινία στην oποία οδηγούσαν όλες όσες είχαν προηγηθεί και η πρώτη φορά που βλέπαμε στο σινεμά όλους τους μεγάλους ήρωες της Marvel μαζεμένους. Ο Τζος Γουέντον τα πήρε όλα πάνω του (και σενάριο και σκηνοθεσία), οι ήρωες που είχαμε γνωρίσει στις προηγούμενες ταινίες έδεσαν αρμονικά μεταξύ τους και το κοινό έπαθε πραγματικό nerdgasm με αυτό που έβλεπε στην οθόνη.

Iron Man 3 (2013)

Ένα χρόνο μετά το υπερεπιτυχημένο «Avengers», το σύμπαν της Marvel έμπαινε στη δεύτερη φάση του και αυτή ξεκινούσε όπως ακριβώς και η πρώτη: με μια σόλο ταινία του Iron Man. Παρα το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι χαρακτηριστική φιγούρα του σύμπαντος και κεντρικός χαρακτήρας, το «Iron Man 3» υπήρξε η δεύτερη απογοήτευση με τον ίδιο ως βασικό πρωταγωνιστή. Γενικά, αν εξαιρεθεί η πρώτη ταινία, ο Iron Man δεν κατάφερε να σταθεί ποτέ μόνος του και τα δυο σίκουελ του origin του έμοιαζαν απλά με τα αδύναμα, μικρά και αδιάφορα αδερφάκια του.

Thor: The Dark World (2013)

Η στιγμή που καταδίκασε τον Thor να είναι δευτερεύων χαρακτήρας των Avengers και αισθητά πίσω από την ηγετική (και αντιφατική) δυάδα των Iron Man και Captain America, η δεύτερη ταινία με πρωταγωνιστή τον Thor ήταν πέρα για πέρα αδιάφορη και έδινε την εντύπωση πως αποτελούσε απλά πρόχειρο γέμισμα ανάμεσα στις κανονικές ταινίες του σύμπαντος. Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά, το οικοδόμημα της κινηματογραφικής Marvel έμοιαζε να τρίζει.

Captain America: The Winter Soldier (2014)

Και εκεί που η Marvel έμοιαζε να τα είχε βρει σκούρα με δυο συνεχόμενες αδιάφορες ταινίες, έσκασε ο Captain America και σαν σωστός ήρωας την έσωσε. Το «The Winter Soldier» εντυπωσίασε τους οπαδούς, διεύρυνε το κοινό και υπήρξε μια από τις πιο ώριμες και εμπνευσμένες στιγμές του σύμπαντος. Κάποιοι μάλιστα το χαρακτήρισαν «το Dark Knight της Marvel». Υπερβολές, αλλά αυτό αναδεικνύει πόσο σούπερ ταινία ήταν.

Guardians of the Galaxy (2014)

Ένα σύμπαν δεν περιορίζεται στη Γη. Σωστά; Το κερασάκι στην εντυπωσιακή τούρτα που αργά και σταθερά έφτιαχνε η Marvel λεγόταν «Guardians of the Galaxy», αφηγούταν τις περιπέτειες μιας ομάδας που γυρνάει στο διάστημα και αν και όλα αυτά λαμβάνουν χώρα στο ίδιο σύμπαν, η ταινία αυτή υπήρξε η τέλεια λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά, ένα χαλαρό και χαβαλετζίδικο sublot που «γέμιζε» αποτελεσματικά τον βασικό κορμό των γεγονότων στο σύμπαν της Marvel.

Avengers: Age of Ultron (2015)

Ο σκηνοθέτης της μεγάλης επιτυχίας του πρώτου «Avengers» επέστρεφε και η Marvel ετοιμαζόταν για το κόλπο γκρόσο. Ο Τζος Γουέντον κινηματογραφούσε για δεύτερη φορά τους υπερήρωες της Marvel να συνασπίζονται για να σώσουν τον κόσμο και εμπορικά έσκιζε, όμως  σε επίπεδο ύφους δίχαζε για τα καλά. Κάποιοι το βρήκαν υπερβολικά χαλαρό και χαβαλετζίδικο αλλά όπως και να έχει το «Age of Ultron» εκτίναξε την Marvel, που για πρώτη φορά έβλεπε ένα φανατικό κοινό να είναι εντελώς συγκροτημένο γύρω της.

Ant-Man (2015)

Το origin ενός καθαρά υποστηρικτικού χαρακτήρα και μια ταινία που εξόφθαλμα φτιάχτηκε για να «μεγαλώσει» το σύμπαν και μόνο, ο Ant-Man, ο επονομαζόμενος και ως «Iron Man των φτωχών» πρωταγωνίστησε σε μια πολύ αξιοπρεπή μεν,  καταδικασμένη να ξεχαστεί γρήγορα δε περιπέτεια, με… πρωταγωνιστή τον ίδιο. Απλά το επιδόρπιο μετά το «Avengers: Age of Ultron» της ίδιας χρονιάς.

Captain America: Civil War (2016)

Η τρίτη φάση του σύμπαντος της Marvel εκκινούσε με μια πραγματική ταινιάρα. Με το «Captain America: Civil War», ακόμα και οι πιο φανατικοί πολέμιοι της Marvel της έβγαλαν το καπέλο. Αν και πολύ μακριά από τη φιλοσοφία του ομώνυμου κόμιξ αλλά με διαφορά ό,τι καλύτερο έχει προκύψει από τα κινηματογραφικά στούντιο της Marvel, το «Civil War» έχει δράση αληθινά υψηλού επιπέδου, ένταση που σε κρατάει καθηλωμένο και πάνω από όλα καλοδουλεμένους χαρακτήρες με αληθινά κίνητρα. Στην πραγματικότητα, είναι ένα Captain America vs Iron Μan που καταφέρνει ό,τι δεν κατάφερε καμία άλλη ταινία της MCU σε τέτοιο βαθμό: να εξελίξει αποφασιστικά τους ήρωές της. Τομή για το σύμπαν.

Doctor Strange (2016)

Οι ιθύνοντες της Marvel το είχαν πιάσει το νόημα: νέοι χαρακτήρες έπρεπε να αρχίσουν να εισάγονται και ο Doctor Strange ήταν μεγάλο χαρτί. Μπλέκοντας αποτελεσματικά το superhero ύφος της Marvel με μια Sci Fi αισθητική, το «Doctor Strange», το origin δηλαδή του ομώνυμου ήρωα, ενθουσίασε και επέκτεινε με όρους αληθινής ποιότητας (για τα δεδομένα της σύγχρονης εποχής του είδους) το φιλόδοξο σύμπαν. Ο Doctor Strange ήρθε για να μείνει και σε αυτή την εν εξελίξει τρίτη φάση μάλλον θα παίξει μεγάλο ρόλο.

Guardians of the Galaxy Vol. 2 (2017)

Συνέχεια στη Sci Fi στροφή της Μarvel με το σίκουελ του «Guardians of the Galaxy». Φυσικά, Sci Fi ήταν και το πρώτο μέρος των περιπετειών αυτής της τρελής παρέας, αλλά εδώ η Marvel εμβαθύνει στην παράδοση του συγγενικού είδους. Το τέλειο sublot, μέσα στον χαβαλέ και την χαλαρότητα, όπως πρέπει δηλαδή για να επεκτείνεται η αφήγηση και να στρώνεται το χαλί στα βασικά τεκταινόμενα, το «Guardians of the Galaxy Vol. 2» ήταν το απόλυτο σφηνάκι πριν τα μεγάλα γεγονότα. 

Spider-Man: Homecoming (2017)

Επιτέλους, το πιο βαρύ όνομα της Marvel εισαγόταν στο κινηματογραφικό της σύμπαν και η αναμονή άξιζε για τα καλά. Με μια εφηβική προσέγγιση στον χαρακτήρα του Spider-Man, τον Iron Man να είναι απολαυστικός ως πατρική φιγούρα στον πιτσιρικά «αραχνάκια», αλλά πάνω από όλα έναν Μάικ Κίτον να τον πιείς στο ποτήρι σαν villain, το «Homecoming» ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες του σύμπαντος και το τέλειο καλωσόρισμα για έναν χαρακτήρα που οι φήμες λένε πως στο άμεσο μέλλον θα ηγηθεί των Avengers…

Thor: Ragnarok (2017)

Από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες του σύμπαντος, η τρίτη σόλο ταινία με πρωταγωνιστή τον Thor είναι, ανεξάρτητα από το αν την αγαπάει ή την μισεί κανείς, η μοναδική με τον εν λόγω ήρωα που δεν πέρασε παντελώς αδιάφορη. Άλλοι τα πήραν μαζί της για το υπέρμετρο χιούμορ της: θεώρησαν ότι ήταν περισσότερο παρωδία και λιγότερο σοβαρή προσέγγιση του ήρωα και της ιστορίας του. Άλλοι γούσταραν το χαλαρό της ύφος και μίλησαν για πρωτοποριακή αυτο-αποδόμηση. Σε κάθε περίπτωση, γνήσιο τέκνο της εποχής της…

Black Panther (2018)

Το τελευταίο μέλος της ευρύτερης παρέας των Avengers, ο Black Panther φαίνεται πως ήρθε για να μείνει και σε αυτή τη νέα φάση που αναμένεται να μπει η Marvel μετά το «Infinity War» θα αποτελεί βασικό παράγοντα και, ενδεχομένως, ηγετική μορφή πλάι στον Spider-Man. Αγαπήθηκε όσο λίγες ταινίες της Marvel, συνομίλησε ευθέως με το «Lion King» και μας πρόσφερε έναν ήρωα που αφενός δεν είχαμε συνηθίσει όμοιό του και αφετέρου φαίνεται πως δεν σκοπεύει να μας… εγκαταλείψει σύντομα.