Μπαμ. Μπουμ. Αδρεναλίνη. Ένταση. Αγωνία. Ανατριχίλες. Πώρωση.
Ο κινηματογράφος είναι πολλά πράγματα και ένα από αυτά είναι οι εντυπωσιακές του σκηνές. Όσο κουλτουριάρηδες και αν είμαστε, όση ποιότητα και αν ψάχνουμε σε αυτόν, πάντα μια πλευρά μας θα γουστάρει να βλέπει σκηνές αγνής και ανόθευτης δράσης.
Σκηνές που απλά θα μας αφήνουν με ανοιχτό το στόμα και θα φαντασιωνόμαστε πως θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς πρωταγωνιστές τους. Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε ποτέ, αλλά λέμε καμιά σινεφίλ χαζομάρα για να περνάει η ώρα.
Ποιες είναι, όμως, οι αντικειμενικά υποκειμενικές 5 κορυφαίες ever;
Die Hard: Η σκηνή στην ταράτσα
Για κάποιους το «Die Hard» είναι η μεγαλύτερη και πιο πρωτοποριακή action ταινία όλων των εποχών. Η πιο επιδραστική που γυρίστηκε ποτέ στο συγκεκριμένο είδος και μάλλον η «μαμά» της ολοκληρωτικής στροφής στην δράση που πήρε μια τάση του Hollywood τη δεκαετία του ’90, από την οποία προέκυψαν διάφορες guilty pleasures ταινιάρες.
Και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική στιγμή στο «Die Hard» από εκείνη με τον αστυνόμο Τζον Μακ Λέιν (τον ρόλο που ανέδειξε τον Μπρους Γουίλις και τον έκανε βασικό θαμώνα των action ταινιών) να επιχειρεί να την κοπανήσει από την ταράτσα ενός κτιρίου πριν την μεγάλη έκρηξη που θα ακολουθήσει…
Heat: Η σκηνή της ληστείας
https://www.youtube.com/watch?v=hql-kW23-AQ
Όσο επιδραστικό υπήρξε το «Die Hard» για τις αμιγώς action ταινίες, κάτι αντίστοιχο υπήρξε και το «Heat» για τα crime drama. Το έπος με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και τον Αλ Πατσίνο, ένα σύγχρονο αστικό νεο-γουέστερ που επηρρέασε κόσμο και κοσμάκη μετά το ’95, οπότε και κυκλοφόρησε, εμπεριέχει μια από τις πιο καλογυρισμένες και ρεαλιστικές σκηνές δράσης που έχουμε δει στο σινεμά.
Η συμμορία του Ντε Νίρο μόλις έχει ληστέψει μια τράπεζα, ο Πατσίνο και η ομάδα του τους έχουν προλάβει πριν απομακρυνθούν και τελικά, γίνεται το «έλα να δεις»: οι δρόμοι τους Λος Άντζελες μετατρέπονται σε αληθινό Φαρ Ουέστ, μουσική να συνοδεύει την συμπλοκή δεν υπάρχει και το μοναδικό σάουντρακ αυτής της σκηνής που κόβει την ανάσα είναι απλά ο ήχος των όπλων ανάμεσα στις δυο ομάδες που συγκρούονται.
Επική στιγμή.
The Dark Knight Rises: Η απόδραση από το αεροπλάνο
Είναι αναμφισβήτητο πως από την τριλογία του Νόλαν για τον Μπάτμαν, το «The Dark Knight» ήταν με διαφορά η πιο εμπνευσμένη ταινία. Όμως το «The Dark Knight Rises», η τρίτη και τελευταία ταινία της σειράς, ήταν μια διαφορά η ταινία με τις πιο πωρωτικές στιγμές.
Μπορεί να δίχασε αναφορικά με την ποιότητά της αλλά όλοι οι οπαδοί του Μπάτμαν παραδέχθηκαν ορισμένες σεκάνς της ήταν να τις πιεις στο ποτήρι. Μια από αυτές ήταν η εναρκτήρια σκηνή, μια από τις καλύτερες action στιγμές που έχουμε δει στο σινεμά και ουσιαστικά η παρουσίαση του βασικού κακού της ταινίας, δηλαδή του Bane που αποδρά από ένα αεροπλάνο σε κίνηση αφού πρώτα το ανατινάξει.
Πιο badass κακός δεν θα μπορούσε να προκύψει για τον Μπάτμαν και η ταινία μας το κάνει κατανοητό από την πρώτη σκηνή με τον καλύτερο τρόπο…
Terminator 2: Η σκηνή της καταδίωξης
Οι οπαδοί είναι μοιρασμένοι. Για άλλους, το αρχικό «Terminator» είναι η καλύτερη ταινία της σειράς. Μπορεί να μην είχε καλογυαλισμένη δράση και εντυπωσιακές σκηνές αλλά αυτή ακριβώς η έλλειψη είναι που για τους οπαδούς της την κάνει πιο ουσιαστική ως προς το περιεχόμενό της.
Για άλλους, η δεύτερη ταινία είναι σαφώς ανώτερη ακριβώς επειδή εδώ οι action σκηνές όχι απλά δεν λείπουν αλλά παθαίνεις και overdose από αυτές. Ειδικά εκείνη η σκηνή της καταδίωξης με τις μηχανές και την νταλίκα όπου ο Σβαρτσενέγκερ και τον πιτσιρικά γλυτώνουν με μια μεγάλη έκρηξη να γίνεται από πίσω τους είναι σκηνή ανθολογίας.
Matrix: Σώζοντας τον Μορφέα
https://www.youtube.com/watch?v=2E3JDtqHaVM
Εντάξει, δεν θα μπορούσε να λείπει. Μπορεί η αξία του «Matrix» να έχει σχετικοποιηθεί με τα χρόνια στις τάξεις των geek αυτού του κόσμου, όμως ετούτη η σκηνάρα είναι ιστορική και ιστορική θα παραμείνει όσα χρόνια και αν περάσουν. Συνδυάζοντας την cyberpunk αισθητική με την action φιλοσοφία (και με γερές δόσεις anime καμενιάς), το «Matrix» γενικά υπήρξε πρωτοποριακή ταινία σε επίπεδο ύφους και όσες φορές και να την ξαναδούμε, η σκηνή της διάσωσης του Μορφέα θα προκαλεί πάντα ανατριχίλες.