Κάθε φορά που μιλάω με τον Μάκη, τον διευθυντή αυτής της ιστοσελίδας, μου λέει για το πόσο ερωτευμένος είναι με την Έιμι Άνταμς. Ακόμα κι αν μιλάμε για το τι φάγαμε το μεσημέρι. «Εγώ έφαγα κάτι μπάμιες ρε φίλε. Γράψε κάτι για την Έιμι που είναι η γυναίκα της ζωής μου». Κάπως έτσι. Ο Μάκης δε γινόταν να μην είναι περιχαρής από το γεγονός πως η Έιμι θα πρωταγωνιστούσε στη νέα μίνι σειρά του HBO, το Sharp Objects. Μια σειρά που ήρθε να επαυξήσει τον θόρυβο του Big Little Lies και να επαληθεύσει ότι ο Ζαν-Μαρκ Βαλέ είναι ένας μαγικός σκηνοθέτης. Τόσο αλλιώτικος από το Χόλιγουντ και την ίδια στιγμή τόσο προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις.
Παρά το ότι οι γυναίκες του Big Little Lies αποθεώθηκαν μεταξύ τους και ελάχιστα εύσημα του απέδωσαν, εκείνος είναι ο ιθύνων νους. Εκείνος έβαλε την δική του οπτική και αισθητική στη σειρά για να φτάνει να σαρώνει σε κάθε πιθανή βραδιά απονομής. Κι αφού το κατάφερε αυτό με 5 δυναμικές και τόσο ισχυρογνώμονες γυναίκες, δεν θα το πετύχαινε έχοντας απέναντί του μία τέτοια;
Η Έιμι Άνταμς είναι μια ηθοποιός-σφουγγάρι. Είναι από τις ιδανικότερες να τους εμφυσήσει ένας σκηνοθέτης μια ιδέα και εκείνες να την αποτυπώσουν στον πιο άρτιο βαθμό. Μπορεί να είναι κι ευνοημένη από το τόσο μελαγχολικό πρόσωπό της. Απ΄αυτά τα μεγάλα, στρογγυλά μάτια που σε απορροφούν και σε περιδινίζουν. Κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που δίνει σε κάθε της ρόλο. Πολλώ δε στο Sharp Objects.
Εκεί υποδύεται την Καμίλ. Μια δημοσιογράφο που ο διευθυντής της της ζητά να πάει στην περιοχή Wind Gap να καλύψει μια ιστορία. Μόνο που η Καμίλ δεν είναι διατεθειμένη να πάει εκεί εύκολα. Πρόκειται για την περιοχή που μεγάλωσε, για το μέρος που ζει η μάνα της, με την οποία έχουν άσχημες σχέσεις. Είναι το μέρος που αποκήρυξε όταν μετακόμισε στο Σεντ Λούις. Τελικά πηγαίνει και εμπλέκεται σε επαφές με τους συντοπίτες της όλο και περισσότερο.
Δεν έχει πάει εκεί με στόχο να βρει τον serial killer που απαγάγει κορίτσια, τα βιάζει και τα σκοτώνει. Έχει πάει με στόχο να πλαισιώσει μια ιστορία και να την διανθίσει με πολλές προσωπικές εμπειρίες. Γι΄αυτό επιλέχθηκε. Μέσα σε ένα περιβάλλον φόβου και καταπιεσμένης κατάρρευσης, η Καμίλ θα αναγκαστεί να μείνει στο ίδιο σπίτι με τη μάνα της που είναι σημαίνουσα προσωπικότητα του Wind Gap. Μια μάνα που εμποδίζει την κόρη της γιατί δεν θέλει να κακολογηθεί δημόσια η περιοχή.
Το Sharp Objects είναι μια σειρά επεισοδίων, αλλά κάθε επεισόδιο είναι μια αυτόνομη ταινία. Το πρώτο για παράδειγμα θυμίζει σε πολλά το Dallas Buyer’s του Βαλέ. Κι αυτό δε σημαίνει πως ο Βαλέ αντιγράφει τον εαυτό του. Σημαίνει πως διακατέχεται από μια σταθερότητα στην θέαση των πραγμάτων. Του σεναρίου, της δομής του. Επιλέγει να συνδυάζει πινελιές φιλμ νουάρ με θριλερικές τακτικές.
Όπως οι ξαφνικές φιγούρες που πετάγονται στα μάτια της Καμίλ και χάνονται σε δέκατα του δευτερολέπτου. Μετά τοποθετεί τα ανακριτικά χαρακτηριστικά. Και κάπου εκεί αρχίζει με την ιστορία της Καμίλ. Ενώ η εύρεση του δολοφόνου είναι σημαντική σε ένα άλλο είδος, εδώ είμαστε τα μάτια της Καμίλ. Περνάμε από τις ψυχολογικές διακυμάνσεις που δημιουργεί αυτή η επάνοδος της άσωτης. Στον πυρήνα όλων στο Sharp Objects βρίσκεται η φιγούρα της μάνας. Αυτή η φιγούρα που τόσα πολλά φίμωσε στην παιδική ηλικία της κόρης της.
Πολλοί οι συμβολισμοί που τοποθετεί στα πέριξ ο Ζαν-Μαρκ Βαλέ γύρω από την εφηβεία, την ενηλικίωση, τη σχέση με τους γονείς, το φευγιό και την επιστροφή. Η Έιμι Άνταμς ενσαρκώνει με αψεγάδιαστο τρόπο μια γυναίκα που κουβαλάει τόσες ενοχές, τόσο θυμό, ώστε επέλεξε να τον μετατρέψει σε εξάρτηση από το αλκοόλ, σε ψυχικό αυτομαστίγωμα και σε μια προσκόλληση σε αναμνήσεις. Κι όλα αυτά τα βλέπεις να ξεδιπλώνονται πάρα πολύ σιγά. Για να μην σε υπερφορτώσουν. Προχωράνε μαζί με τα πιο απτά δεδομένα της σειράς. Όπως αυτή η αίσθηση ανατροπής στο μοτίβο των serial killers.
Και στο απόγειο όλων αυτών η μουσική αισθητική του Βαλέ. Όπως και στο Big Little Lies. Μια μουσική που στρέφει τη νόησή μας στο ερώτημα: αντέχεις να κοιτάξεις το σκοτάδι ή προτιμάς να κρυφτείς απ΄αυτό; Το ερώτημα προφανώς και δεν θα αποκτήσει ποτέ απάντηση!