Έχω δει ελάχιστα Family Guy και το θεώρησα πολύ καλό. Έχω δει διάσπαρτα επεισόδια από το South Park και το λάτρεψα σε χρόνο dt. Είδα μετά από παρότρυνση φίλου το Rick & Morty και χρειάστηκε να περάσουν μερικά επεισόδια μέχρι να μυηθώ στο ύφος του και τελικά να μου αρέσει. Αυτά δεν τα λέω γιατί είμαι σε κάποιο session ψυχολογικής υποστήριξης και περιμένω να μου συμπαρασταθείτε.
Τα λέω για να σας περιγράψω τη σχέση μου με τα animation series. Όχι γιατί είναι κάτι που θα έπρεπε να μάθετε ή γιατί δεν θα μπορείτε να κοιμηθείτε το βράδυ. Απλώς αποτελούν έναν καλό πρόλογο για να πω…ΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟ BOJACK HORSEMAN; (That escalated quickly).
Με συγχωρείτε για τον τόνο της φωνής μου, αλλά έκατσα να το δω από επαγγελματική διαστροφή και μόνο. Κι επειδή είχα ξεμείνει από επιλογές στο Netflix. Το ξεκίνησα θετικά διακείμενος, είχα όλη την καλή διάθεση, το πάλεψα, αλλά…ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ. Άντεξα 6 επεισόδια και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί να το δει κάποιος.
Λάθος. Επαναδιατυπώνω. Τι έχει να κερδίσει κάποιος που έχει δει South Park ή Family Guy για παράδειγμα και τα έχει «καταβροχθίσει»; Ή κάποιος που έχει δει το Rick & Morty; Ή, για να το διευρύνω, κάποιος που βλέπει φανατικά το Archer;
Στο μυαλό μου το Bojack Horseman είναι ένα Archer όπου αντί για έναν ξιπασμένο και αλαζόνα πράκτορα που βάζει τους γύρω του σε μπελάδες, αλλά στο τέλος τους λύνει, έχουμε ένα άλογο που κάνει τα ίδια, απλά δεν επιλύει τα προβλήματα που δημιουργεί.
Το Bojack είναι σαν να έβαλες σε ένα μπλέντερ το Rick & Morty με το Archer, να γύριζε για 3 λεπτά το μοτεράκι, κάπου να βραχυκύκλωσε και από την πίεση να πετάχτηκε το καπάκι και να εξακοντίστηκε προς ταβάνι μεριά ένα άμορφο πράγμα. Οκ, όχι με τόση υπερβολή και επικριτικό τόνο προς τον κύριο Bojack, αλλά κάτι πολύ κοντά σε αυτό.
Στην προσπάθεια να αναζητηθούν τα χαρακτηριστικά που το έχουν κάνει τόσο δημοφιλές ώστε να φτάσει στην 5η σεζόν, μπορεί κάποιος να αναφέρει τη σκηνοθεσία και την ακολουθία των σκηνών που είναι τω όντι εξαιρετική. Ένας άλλος στο γεγονός ότι οι χαρακτήρες σχηματίζονται στο μυαλό του θεατή όντας ήδη εκεί.
Δεν βλέπουμε δηλαδή έναν Bojack από τη γένεση της τωρινής του κατάστασης. Τον πετυχαίνουμε στη διαρκή πτώση ενός διάττοντος αστέρα που ψάχνει τον τρόπο να μην σκάσει στην επιφάνεια της γης και το φως του διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Το συγκεκριμένο βέβαια είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν είμαι βέβαιος ότι είναι κάτι που είθισται να στέκεται κάποιος σε ένα κωμικό animation.
Μπορεί το Bojack Horseman να είναι ο Πολίτης Κέιν των animation. Αυτό που όλοι δηλαδή αποδέχονται ως κορυφαίο, αλλά μεταξύ τους αναζητούν ακόμα τους λόγους. Μπορεί να είναι μια μηχανική μετάβαση για έναν animation junky. Ή μπορεί απλά να είναι μια άλλη επιλογή. Για όσους δεν καλύφθηκαν από τα άλλα ή για όσους συγχρόνισαν την επαφή τους με το animation με τη στιγμή που το Bojack έγινε ανάρπαστο.
Απαντήσεις προφανώς και δεν έχω. Μη με πάρετε με τις πέτρες αν με συναντήσετε κάπου έξω. Άνθρωπος είμαι κι εγώ και μπορεί να σφάλλω. Ίσως να αξίζει να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Μπορεί να είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που τα πρώτα επεισόδια ή ο πρώτος κύκλος γενικά έχει τα κενά του και τα βρίσκει στη δεύτερη μέχρι να εκτοξευτεί λίγο μετά.
Σίγουρα πάντως το Bojack δεν είναι εκείνη η σειρά animation που θα την καταναλώσεις, που το περιεχόμενο της θα έρθει από μόνο του σε σένα. Εδώ πρέπει να πας εσύ προς αυτό για να το ψηλαφίσεις και να δεις τι ακριβώς είναι.