Θα ήθελα πολύ, έστω και για μια φορά, να βάλω έναν τίτλο που δεν τον πιστεύω ακράδαντα. Να γράψω κάτι απλά για να το γράψω και να έχω κάψει μια για πάντα αυτή την επιλογή. Δεν είναι τέτοια αυτή η φορά. Το πίστεψα από την πρώτη στιγμή που το είδα και το πιστεύω ακόμα και τώρα.
Όσα πράγματα και να σε κάνουν να νιώσεις όλες οι άλλες σειρές, το Black Mirror είναι μια ιστορία μόνο του. Δεν υπάρχει εφάμιλλο του και δεν υπάρχει κάτι από πάνω του. Κοιτάζει τα πάντα αφ΄υψηλού. Και δε νομίζω ότι θα υπάρξει ποτέ κάτι που να υπερπηδήσει το Black Mirror.
Αν συμβεί θα σημαίνει ότι η ανθρώπινη νοημοσύνη έχει εξελιχθεί σε απίστευτο βαθμό, ότι έχουμε αποικίσει άλλους πλανήτες και γαλαξίες κι ότι έχουμε βρει το ελιξίριο της μακροζωΐας και ζούμε μέσο όρο 150 έτη.
Κατά πόσο είναι εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο, έστω και σε 100 χρόνια, δεν το γνωρίζω. Είμαι βέβαιος μόνο για το ότι το Black Mirror αποτελεί κάθε φορά, σε κάθε του σεζόν, σε κάθε του επεισόδιο, έναν πακτωλό εικόνων και αναζητήσεων. Μπορείς να εστιάσεις σε κάτι διαφορετικό και να πυροδοτηθεί μια συζήτηση που να κρατήσει πολλή ώρα.
Έχοντας αφήσει πίσω μας 4 σεζόν και 19 επεισόδια, το ερώτημα ήταν και είναι κατά πόσο μπορεί να βρίσκει κάτι καινούργιο χωρίς να αναγκάζεται να επανεφεύρει το ήδη υπάρχον. Κι αυτό το τελευταίο είναι δείγμα ευφυΐας να μπορεί να γίνει, αλλά όχι διαρκώς. Και το Black Mirro έχει περάσει το συγκεκριμένο στάδιο.
Η περσινή 4η σεζόν αποτέλεσε το ζενίθ. Φαινομενικά. Όχι και τα 6 επεισόδια, αλλά συνολικά ως σεζόν. Είχε 2 που ήταν τρομερά δυνατά, δύο πολύ καλά, ένα αρκετά καλό κι ένα απλά καλό, για να το θέσω αρκετά μπακαλίστικα. Σε κάθε άλλη περίπτωση αυτό θα ήταν και το οριστικό φινάλε. Όμως ο Τσάρλι Μπρούκερ έχει να διηγηθεί μερικά ακόμα δυστοπικά σενάρια, μερικές horror και happy ending ιστορίες.
Στην 5η σεζόν έχει να φέρει εις πέρας την πιο δύσκολη αποστολή. Να μην ηττηθεί από την ίδια του τη φύση. Διαλέγει έναν δρόμο που ίσως κανείς από εμάς να μην φανταζόταν. Επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Τούτο το γράφω όχι γιατί θα το ξαναδούμε στο Netflix στις 28 Δεκεμβρίου. Τουλάχιστον όχι μόνο γι΄αυτό.
Το γράφω κυρίως γιατί από τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει θα δούμε ένα prequel κάποιου από τα προηγούμενα επεισόδια. Στην 4η σεζόν αναμέναμε να δούμε ένα sequel του San Junipero ή ένα spin off του και το Hang the Dj ήταν πολύ κοντά σε αυτό. Τώρα είναι το 2ο επεισόδιο της τρίτης σεζόν που θα μας απασχολήσει ξανά.
Στο Playtest είχαμε δει την ιστορία ενός νεαρού που ξεκινάει για να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του που πέθανε από Αλτσχάιμερ. Σε ένα ταξίδι του θα χάσει τα λεφτά για την επιστροφή και για να βγάλει μερικά χρήματα παίρνει μέρος στην δοκιμή ενός video game. Βρίσκεται σύντομα σε ένα πάλλευκο γραφείο να φοράει μια ar/vr συσκευή.
Στη διάρκεια της εμβύθισής του θα χάσει κάθε επαφή με το πραγματικό και το ψεύτικο, θα βιώσει έντονα τρομακτικές εμπειρίες και τελικά θα συνειδητοποιήσουμε ότι σε όλη αυτή τη διάρκεια είχαν διογκωθεί χρονικά οι εγκεφαλικές εμπειρίες, αλλά εκείνος είχε πεθάνει μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου.
Σε κάποιο σημείο εμφανίζεται κάπου η λέξη Bandersnatch. Αυτή η λέξη είναι και ο τίτλος του πρώτου επεισοδίου της 5ης σεζόν. Το συγκεκριμένο όνομα αναφέρεται σε δύο πράγματα. Σε ένα πλάσμα από το Through the Looking-Glass του Λιούις Κάρολ και σε ένα video game που ξεκίνησε να φτιάχνεται το 1984, αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην αγορά.
Οι φήμες που συνοδεύουν την αιτία της μη κυκλοφορίας πολλές. Κάποιες αρκετά ζοφερές. Το αγαπημένο στοιχείο δηλαδή του Black Mirror.
Αν θα συνδυαστούν αυτά τα δύο, αν πρόκειται τελικά για σύνδεση με το Playtest κι αν θα δούμε μόνο αυτό το επεισόδιο για αρχή ή θα κυκλοφορήσει ολόκληρη η 5η σεζόν, είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν στις 28 Δεκεμβρίου, την τελευταία Παρασκευή του χρόνου.