Δεν υπάρχει λάτρης του ποδοσφαίρου που να μην κατατάσσει στις πρώτες θέσεις των παραδοσιακών μονομαχιών το Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ, ένα ματς που περιλαμβάνει ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς – δυστυχώς ακόμη και δολοφονίες.
Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες οι λιγοστές στιγμές που η Ιστορία τούς βρήκε χέρι-χέρι. Κατά την ερασιτεχνική περίοδο του ποδοσφαίρου στην Αργεντινή, ενώθηκαν τουλάχιστον τρεις φορές (1910, 1911, 1918), ενώ κάποιοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι αυτό συνέβη άλλες τρεις (1909, 1913, 1914). Το 1974 και το 1975 ήταν οι τελευταίες φορές που πορεύθηκαν σαν ένα σώμα.
Αντλώντας πληροφορίες από το Sport-Retro.gr, σας μεταφέρουμε ακόμα μία φορά, την πιο ξεχωριστή, που οι δύο μισητοί αντίπαλοι αγωνίστηκαν από κοινού κατά Βραζιλιάνων!
Το δίπολο Μπόκα-Ρίβερ επέλεξε το Σάο Πάουλο για να δώσει μερικές φιλικές αναμετρήσεις στο στάδιο «Πακαέμπου» στον ομώνυμο Δήμο της πολιτείας, εν έτει 1948.
Στις 21 Ιανουαρίου εκείνης της χρονιάς, μία μικτή των κορυφαίων ομάδων της Αργεντινής κλήθηκε να αντιμετωπίσει μία ενδεκάδα, αποτελούμενη από παίκτες της Κορίνθιας, της Παλμέιρας και της Σάο Πάουλο.
Με διαιτητή τον Αρτούρ Ζανέιρο, υπό το βλέμμα περίπου 50.000 θεατών στο στάδιο που δύο χρόνια αργότερα θα φιλοξενούσε έξι αναμετρήσεις για το Παγκόσμιο Κύπελλο, οι παίκτες των Μπόκα και Ρίβερ βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο με πράσινες φανέλες και λευκά σορτσάκια. Τι είχε συμβεί;
Καμία εκ των δύο πλευρών δεν υποχωρούσε στο ερώτημα «ποια από τις εμφανίσεις θα χρησιμοποιήσουμε στο παιχνίδι», αφού προφανώς η κάθε μία επιθυμούσε να παραμείνει… πιστή στα χρώματά της.
Τη λύση έδωσε ένας αντίπαλος ποδοσφαιριστής, ο Έλμο Μπόβιο της Παλμέιρας, ο οποίος ήταν Αργεντινός και διατηρούσε φιλικές σχέσεις με αρκετούς ομολόγους του σε Μπόκα-Ρίβερ.
Ο πάλαι ποτέ επιθετικός της Πενιαρόλ και της Ίντερ τους πρότεινε να χρησιμοποιήσουν την πράσινη-λευκή εμφάνιση του συλλόγου που αγωνιζόταν, κι εκείνοι απάντησαν καταφατικά.
Η «Βover», όπως αποκαλείται σε σύμπτυξη το δίπολο, παρατάχθηκε με τους Ομπντούλιο Ντιάνο (Μπόκα), Χοσέ Μαράντε (Μπόκα), Ροδόλφο ντε Σόρσι (Μπόκα), Νορμπέρτο Γιάκονο (Ρίβερ), Νέστορ Ρόσι (Ρίβερ), Χοσέ Ράμος (Ρίβερ), Μάριο Μπογέ (Μπόκα), Χοσέ Μανουέλ Μορένο (Ρίβερ), Αλφρέδο ντι Στέφανο (Ρίβερ), Άνχελ Λαμπρούνα (Ρίβερ) και Γκρεγκόριο Πιν (Μπόκα).
Κατά τη διάρκεια του ιδιαίτερου αυτού φιλικού αγώνα χρησιμοποιήθηκαν και οι Αμαντέο Καρίσο (Ρίβερ), Αλμπέρτο Λουίς Καστεγιάνι (Μπόκα), Ρίο Κορκέρα (Μπόκα), Χάιμε Σαρλάνγκα (Μπόκα), Φέλιξ Λουστό (Ρίβερ).
Η θέα των 10 Αργεντινών (πλην τερματοφύλακα) με τις πράσινες-λευκές εμφανίσεις προκάλεσε έκπληξη, ωστόσο η επάνοδός τους στον αγωνιστικό χώρο για το δεύτερο ημίχρονο κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί σοκαριστική.
Οι φιλοξενούμενοι έκριναν ότι έπρεπε να αποδείξουν πως είναι πιο ενωμένοι από τους γηπεδούχους, γεγονός που τους ώθησε στην απόφαση να αφήσουν στα αποδυτήρια το δανεικό αθλητικό σετ και στη θέση του να φορέσουν τα χρώματα της Μπόκα Τζούνιορς.
Θρυλικές μορφές της Ρίβερ Πλέιτ, όχι μόνο απαρνήθηκαν για ένα ημίχρονο τη λευκή φανέλα με τη χαρακτηριστική διαγώνια κόκκινη ρίγα και το μαύρο σορτσάκι, αλλά ντύθηκαν «Χενέισες»!
Μέχρι και τις μέρες μας οι υποστηρικτές της Μπόκα Τζούνιορς ανασύρουν αυτήν την ντροπιαστική στιγμή του «αιωνίου» αντιπάλου, δεδομένου ότι κάποιοι παίκτες αποτελούσαν μέλη της ξακουστής «Máquina» (μτφρ. «Μηχανή»).
Αυτό ήταν το παρατσούκλι της Ρίβερ Πλέιτ από το 1941 μέχρι το 1947 επειδή σάρωνε τους τίτλους, μεταξύ των οποίων τέσσερα πρωταθλήματα και τρία Copa Aldao’s (σ.σ. ετήσιος αγώνας ανάμεσα στους πρώτους της Αργεντινής και της Ουρουγουάης).
Για την Ιστορία έγινε και… παιχνίδι, το οποίο έληξε ισόπαλο 1-1 με σκόρερ τους Γκρεγκόριο Πιν και Σερβίλιο (οι φιλοξενούμενοι άνοιξαν το σκορ στο 42’, αλλά οι γηπεδούχοι απάντησαν στο 44’).
Αυτά ήταν κάποια που διασώθηκαν από εκείνη την ξεχωριστή αναμέτρηση, η οποία ένωσε για 90 λεπτά την Μπόκα Τζούνιορς και τη Ρίβερ Πλέιτ, είτε με το ουδέτερο πράσινο της Παλμέιρας είτε με το κυανοκίτρινο των «Χενέισες».
Όπως προαναφέρθηκε, δεν ήταν αυτή η μοναδική φορά που οι δύο ομάδες έθαψαν το τσεκούρι του πολέμου, απλώς οι ιδιαιτερότητες ήταν δύο: οι αντίπαλοι από τη Βραζιλία και η… προδοσία των «μιγιονάριος».