Πώς "ξεπετάγονται" νέα κλαμπ στην Αθήνα, ενώ το κλάμπινγκ έχει πεθάνει; Η απάντηση είναι...techno

Ίσως το μοναδικό μουσικό ρεύμα που παρουσιάζει αυξητικές τάσεις τα τελευταία 2-3 χρόνια.

Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το αθηναϊκό κοινό ήταν μια ηλεκτρική σκούπα που απορροφούσε τα πάντα γιατί δεν είχε μια διαμορφωμένη κουλτούρα. Τότε ανοιγόταν η πρωτεύουσα στις επιρροές από το εξωτερικό και απλώς συνέλεγε στοιχεία.

Σε επίπεδο νυχτερινής ζωής και διασκέδασης, είχαμε μια μετάβαση από την εποχή της Αυτοκίνησης στην εποχή των καθαρών μπουζουκιών. Κάπου ανάμεσα σε αυτά, χωμένο βαθιά ήταν και το κλάμπινγκ. Ένα κλάμπινγκ που βασιζόταν σε πιο ηλεκτρονικούς ήχους, με την house και την techno να εναλλάσσονται στις διάφορες μορφές τους.

Κάπως, με κάποιον τρόπο, ο κύκλος γι΄αυτά τα δύο είδη έφτασε στο τέλος του στην πρωτεύουσα. Κάποια στοιχεία τους απορροφήθηκαν στην τότε σύγχρονη ελληνική mainstream μουσική, αλλά ως επί το πλείστον έμοιαζε να μην υπάρχει χώρος πια. Τη θέση τους ήρθε να πάρει η R’n’B μουσική που καθιερώθηκε μέσα από σημαντικές σκηνές στις αρχές τούτης της δεκαετίας.

Ήταν κυρίως κλαμπ όπως το DC ή το επανερχόμενο Venue που αποτέλεσαν τόπους “λατρείας” αυτού του μουσικού είδους που ερχόταν να καλύψει μια ψευδαίσθηση σε μια μερίδα κοινού που βίωνε την κρίση. Εικόνες δολαρίων να ξοδεύονται και να πετιούνται μπροστά σε πληθωρικές κυρίες που έκαναν twerking πέρασαν στο υποσυνείδητο και μετέτρεψαν την RnB σε κάτι φαντασιακό, σε κάτι ηδονικό.

Κάπου το 2013 ήταν που το ελληνικό κλάμπινγκ άρχισε να πεθαίνει. Τα κλαμπ για να επιβιώσουν έγιναν ουσιαστικά ελληνάδικα και μαγαζιά όπως το DC ή το W χάθηκαν. Μόνο το Dybbuk στο Κολωνάκι είχε μείνει και μένει ως σήμερα σταθερό για να κρατάει ψηλά τη σημαία. Πλέον όμως δεν είναι μόνο του. Από το 2017 και περισσότερο φέτος, φαίνεται πως έχει αποκτήσει συμμάχους στην ανασύσταση του αθηναϊκού κλάμπινγκ. Όχι βέβαια με την ένταση της περασμένης δεκαετίας, αλλά σε μια πολύ πιο στέρεη βάση.

Η αγάπη για την techno μουσική έχει μεγαλώσει ξανά στο κοινό και το έκανε αθόρυβα. Σε αυτά τα “στεγνά” χρόνια εκδηλωνόταν σε χώρους όπως το PIXI, όπως το Skullbar στα Εξάρχεια και φυσικά στο Ρομάντσο και το Six D.O.G.S. Το 2017 απέκτησε έναν κατ΄εξοχήν κλαμπίσιο χώρο, το Temple. Στις αρχές της χειμερινής σεζόν στον χάρτη προστέθηκε και το Steam. Πρόκειται για το μαγαζί που πριν λίγες εβδομάδες είδαμε να μπουκάρουν αστυνομικοί και να κολλάνε ανθρώπους στον τοίχο. Στις 7 Δεκεμβρίου εμφανίστηκε και το 01 Club που μας θυμίζει τις ένδοξες εποχές της Magna.

Παράλληλα, μαζί με αυτά υπάρχει και το EnVogue που επικεντρώνεται περισσότερο σε mainstream RnB ήχους, αλλά έχει στο ρεπερτόριο του και την techno. Μαζί με αυτά υπάρχει και το υβρίδιο διασκέδασης και φαγητού, το Crust στο Μοναστηράκι που σου προσφέρει πίτσα και στον υπόγειο χώρο του το κλάμπινγκ με επίκεντρο την ηλεκτρονική μουσική.

Σε μια εποχή που φαντάζει δύσκολο να επιστρέψει το αθηναϊκό κλάμπινγκ στο εύρος που ήταν μέχρι το 2011 περίπου, το techno fan κοινό δημιουργεί μια ιδιαίτερη δυναμική και αποτελεί και τον κύριο “πάροχο” σε djs που δεν δουλεύουν με μια playlist, αλλά που γνωρίζουν από μουσική, που παράγουν μουσική και ψάχνονται διαρκώς γύρω από νέες μίξεις ήχων. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, δεδομένου ότι η γενιά μου γαλουχήθηκε σε μια εποχή που όλοι ήταν djs, αλλά όλοι με playlist από Youtube και Spotify κι όχι με δική τους αισθητική και άποψη.