Δε με ενδιαφέρει αν μεγαλώσατε με το σουβλάκι σας να έχει 15 υλικά, δε με νοιάζει αν έχετε συγκεκριμένη προτίμηση σε κάποιες νέες μόδες γέμισης, εγώ θα πω και θα ξεθυμάνω. Και ας έχω υποπέσει δεκάδες φορές στο αμάρτημα να υποκύψω στα θέλγητρα πολλών υλικών για τη γέμιση του σουβλακιού μου.
Το σουβλάκι μας να μάθετε να το σέβεστε. Το σουβλάκι μας. Δεν είναι πίτσα να κάνετε τρελούς συνδυασμούς. Δεν είναι μπέργκερ να βάλετε της Παναγιάς τα μάτια μέσα, ούτε κρέπα, όσο και να μοιάζουν. Ούτε σάντουιτς, ακόμα και αν το λένε έτσι κάποιοι. Δεν είναι επίσης ούτε τάκο, ούτε κάποιο αραβικό φαγητό του δρόμου.
Το ότι κάποιοι το λένε τυλιχτό δε σημαίνει ότι μπορείς να τυλίξεις μέσα ό,τι γουστάρεις. Υπάρχουν κάποια όρια.
Το σουβλάκι δεν είναι πειραματισμός ενός χίπστερ, ούτε ενός βίγκαν. Δεν υπάρχει η έννοια παιδικό. Παιδικό σουβλάκι είναι σαν το παιδικό αυτοκίνητο. Ψεύτικο δηλαδή, ένα παιχνίδι. Το σουβλάκι όμως δεν μπορεί να είναι παιχνίδι στα χέρια κάποιων.
Κάποια πράγματα δεν πρέπει να τα βάζεις στο σουβλάκι ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα πέσει σε πολύ μεγάλο βαθμό η κατανάλωσή του από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων. Δε θα φτάσω στην υπερβολή να πω να μην ξαναμπεί πατάτα στο σουβλάκι γιατί το αυθεντικό δεν είχε, αλλά θα παραδεχτώ ότι όλη αυτή η υπερβολή και η αλλοτρίωση από την παραδοσιακή σουβλακοσυνταγή οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην τηγανιτή πατάτα. Αυτό το γεώμηλο που πηγαίνει σχεδόν με τα πάντα ήταν πιθανότατα ο υπεύθυνος που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για να μπουν ή να αφαιρεθούν πατροπαράδοτα υλικά.
Τι δεν πρέπει να βάζουμε όμως στα σουβλάκια μας; Σίγουρα κάποια από τα παρακάτω πρέπει να ειναι απαγορευτικά.
Δε βάζουμε σως αντί για τζατζίκι. Η σως, που κατά βάση είναι μαγιονέζα με κέτσαπ, μεταλλάσσει το σουβλάκι σε κάτι άλλο.
Δε βάζουμε μαρούλια και άλλα πράσινα λαχανικά. Δε σ’ αρέσει η ντομάτα, το κρεμμύδι, το αγγούρι που φτιάχνεται το τζατζίκι και το σκόρδο; Με ‘γεια σου και χαρά σου. Μην τα βάλεις. Δε θα φτιάξεις όμως εσύ ένα νέο προϊόν με λαχανική βάση αυτή του φρικασέ.
Δεν βάζουμε άλλα κρέατα εκτός από το χοιρινό. Ναι, τώρα που έχω την προσοχή σου θα το πω. Ούτε κοτόπουλο πρέπει να βάζουμε στο σουβλάκι μας. Το κοτόπουλο θα το βάλεις σε 1000 συνταγές. Άστο απ’ έξω από το σουβλάκι όμως. Ούτε κάτι άκυρες πανσέτες.
Το ξέρω ότι για κάποιους το κοτόπουλο είναι βίβλος και θέλουν να το βλέπουν παντού. Εδώ όμως δεν χωρούν οπαδικά. Το κοτόπουλο και όλα τα υποκατάστατα που έφερες δεν πρέπει να ξαναμπούν. Γύρος και καλαμάκι κοτόπουλο, κοτομπέικον, κοτομπουκιές.
Δε βάζουμε υποκατάστατα του κρέατος. Όποιος βάζει μανιτάρια είναι εχθρός μου και εχθρός του σουβλακιού.
Δε βάζουμε σάλτσες για να γλιστράει. Δεν είναι μόνο η μαγιονέζα αλλά και η μουστάρδα με την κέτσαπ που παραέχουν πάρει αέρα και νομίζουν ότι η παραγγελία πρέπει να ξεκινάει από αυτές. Στο πυρ το εξώτερον.
Δε βάζουμε γεμιστά υλικά. Ειδικά όσα είναι γεμιστά με τυρί. Γεμιστά μπιφτέκια, γεμιστά λουκάνικα, αλλά και σκέτα λουκάνικα τώρα που το ξανασκέφτομαι. Αν θες λουκανικόπιτα πήγαινε στον φούρνο ή στο βρώμικο. Δε θα τα ισοποεδώσουμε όλα σε αυτή τη χώρα.
To γιαούρτι είναι σα να βάζεις το τζατζίκι λειψό. Το ιδανικό θα ήταν να το βάλεις πλήρες και όχι σε δόσεις το τζατζικάκι.
Τέλος σταματήστε να βάζετε σαλάτες ή αλοιφές ή όπως αλλιώς τις λέτε τοπικιστικά όταν παραγγέλνετε. Τι σουβλάκι με ρωσική ή με τυροσαλάτα ρε; Πάτε καλά ρε;