Τι είναι αυτό που δίνει αξία στη διασκέδαση; Η συναναστροφή με τους ανθρώπους. Μα θα είναι με μια μεγάλη παρέα που έχεις, μα θα είστε δυο άνθρωποι, μα θα πιάσεις κουβέντα σε αγνώστους και θα παίξει φλερτ…Έτσι φτάνεις στο τέρμα.
Ο καθένας περνάει τις φάσεις της ζωής του. Για μένα αυτή η περίοδος θα ήταν ανούσια αν δεν φλέρταρα. Όχι μόνο για να καταλήξει σε κάποιο κρεβάτι ή σε μια σχέση. Αλλά αρκεί μια απλή γνωριμία, αρκεί να γίνει ένα λεκτικό παιχνίδι που θα δώσει ένα παραπάνω ενδιαφέρον στη βραδιά.
Καλό το ποτό, ωραίοι οι φίλοι, όμορφη η μουσική, αλλά αν κάθεσαι να συζητάς για τα θέματα σου, τότε είναι σαν να βάζεις ένα φρενάκι στο να περάσεις φουλ καλά. Γι΄αυτό το να πλησιάσεις μια κοπέλα ή ένα αγόρι και να δείτε και οι δύο την αστραπούλα στα μάτια του άλλου, πάει την ψυχική έκσταση στο απόγειο.
Φυσικά, πρέπει να υπάρχουν πάντοτε οι κατάλληλες συνθήκες κι αυτές τις δημιουργεί πάντοτε ο χώρος, η ατμόσφαιρα του, η δομή του.
Και στον Πειραιά υπάρχει ένα σημείο όπου έχει γίνει ευθυγράμμιση πλανητών για να φλερτάρουν όλοι με όλους, όλα με όλα και να κατακτά ο καθείς όλα αυτά που αναφέραμε παραπάνω σε ψυχικό επίπεδο.
Στη Μαρίνα Ζέας υπάρχει μια μεγάλη περαντζάδα μπροστά στα σκάφη, όπου υπάρχουν 2-3 μπαρ που γεμίζουν με κόσμο. Κι εκεί ωραία είναι, δεν αντιλέγω.
Υπάρχει όμως ένας παράδρομος ακριβώς από πίσω, που είναι λες και βρίσκεσαι σε εντελώς άλλον τόπο. Εκεί, στην πίσω μεριά του Hams and Clams, θα δεις στη σειρά τρία μπαρ που όλα τους έχουν κάτι το ιδιαίτερο και όλα μαζί συνθέτουν μια «τριμπαρία» (κατά το τριανδρία) που στα δίνει όλα.
Δηλαδή θα κάτσεις στο Nazare και θα πιεις ωραία cocktail και θα φας τα surf ‘n’ turf πιάτα, δηλαδή πιάτα που συνδυάζουν κρέας και ψάρι. Καλά, εγώ προσωπικά δεν τα αγγίζω αυτά λόγω διατροφής, αλλά ποιος είμαι εγώ να σου πω τι θα φας;
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μετά, πας στο μεσαίο, το μακροβιότερο και πιο θρυλικό, το Rockfellas του Γιάννη Σεμιτέκολο, να ακούσεις μουσικάρες και να γουστάρεις τον χώρο, να φας ωραία πίτσα, να πιεις και τα ποτά σου. Είναι άνετα στο top-5 μου για τις πιο ωραίες διακοσμήσεις σε μπαρ στην Αθήνα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Και στο τέλος, μπαίνεις στο Uncle Tan’s να πιεις τις καλύτερες κοκταιηλάρες από τους τζαμάτους μπάρμεν, ιδίως τον Τζιοβάνι που είναι μεγάλος αλάνης. Πιες ένα Roxy ή ένα Studio 29 και κάνε ένα ταξίδι στην Άπω Ανατολή με τις γεύσεις και τις εικόνες στον χώρο. Γενικά η κάβα είναι γεμάτη από διαμάντια της Ιαπωνίας, της Σιγκαπούρης και άλλων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως αυτές οι χώρες έχουν πάρει τη βάση του ουίσκι ή του ρουμιού και έχουν βάλει τη δική τους τεχνογνωσία και τα έχουν κάνει πιο premium κι από premium. Γι΄αυτό και βραβεύονται κάθε χρόνο ως τα καλύτερα.
Έχει και μηχάνημα για να πιάσεις με τη δαγκάνα λούτρινα κουκλάκια και με 3 ευρώ θα κερδίσεις σίγουρα, γιατί παίζεις μέχρι να κερδίσεις, κάτι που είναι πολύ κοντά σε οργασμό, γιατί όσο έπαιζα μικρός, δεν θυμάμαι να έχω πιάσει ποτέ κάτι με την παλιοδαγκάνα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θα ακούσεις και μουσικάρες επίσης. Στο Uncle Tan’s θα παίξει Spice Girls και μετά Gimme από One, που είναι το μόνο «ελληνικό» που θα ακούσεις. Είναι σαν να ζεις στα 80s πάντως.
Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι η αύρα του σημείου έδινε τέτοια χαλαρότητα και ηρεμία στους ανθρώπους, ώστε όλοι τους μου έμοιαζαν ωραίοι. Και βλέπεις κόσμο να βγαίνει από τα μαγαζιά για να καπνίσει έξω και να δημιουργούνται όμορφα πηγαδάκια, να συναντιούνται κι εκεί τα βλέμματα και να υπάρχει ένα έδαφος πρόσφορο, αρώσιμο θα έλεγα για φλερτ και ό,τι ήθελε προκύψει.
Μια παραπάνω συμπάθεια για το Uncle Tan’s την έχω, γιατί έτυχε να πετύχω εκεί μια κοπέλα που δεν είναι υπερβολή να την αποκαλέσει κάποιος θεία κατασκευή, θεία ύπαρξη, μελαχρινή, με μπούκλες, γύρω στα 22, με καταγωγή σίγουρα από κάποια Αφρική ή Λατινική Αμερική γιατί είναι μελαμψή, με ολοστρόγγυλα μάτια και ένα χαμόγελο που δεν του αξίζουν επίθετα κοινά, φορούσε κι ένα ροζ μπλουζάκι με φούστα και πέδιλα…
Τώρα θα νομίζει κάποιος ότι την αναζητώ μέσα απ΄ αυτό το κείμενο κι ότι ελπίζω να το δει. Και καλά θα νομίζει, γιατί κιότεψα και δεν της μίλησα. Ήσουν με μια μεγάλη παρέα, ήταν βράδυ Σαββάτου, 17 Σεπτεμβρίου. Αν το δεις ποτέ στείλε. (Απελπισία alert)
Εν πάση περιπτώσει, γιατί παρασύρθηκα από τη θύμησή της, να πάτε στη Μαρίνα Ζέας και να κάνετε στέκι σας το Rockfellas και το Nazare και λιγότερο το Uncle Tan’s για να μπορώ να βρίσκω την αγαπημένη μου θέση στο μπαρ και να μου δίνει ο Τζιοβάνι τις καλύτερες δημιουργίες του, ενώ εγώ με τον φίλο μου θα του μιλάμε για τον Τζιοβάνι του Ολυμπιακού και τη λόμπα που έκανε στη Γαλατασαράι, το γκολ με τον Ηρακλή και αυτό με τον Ακράτητο που πέρασε 6 παίκτες.
Φλερτ. Φλερτ. Φλερτ. Μια λέξη που υποτιμάται και θα έπρεπε να είναι ανώτερη κι από τον έρωτα, γιατί στην ουσία τον περιλαμβάνει.