Το Φυσικό κι Επόμενο είναι αυτό που λέει το όνομα του για μετά τη δουλειά

Αν σε εκνευρίζουν οι φασόν εκφράσεις όπως «after work ποτάκι» τότε καλύτερα να σταματήσεις την ανάγνωση γιατί θα πήξεις από τέτοιες όσο προχωράει το κείμενο!

Η αλλαγή στη γεωγραφία της διασκέδασης με τον ερχομό της πολυθρύλητης κρίσης, οδήγησε στην εξής κατάσταση. Τα μαγαζιά που ήταν αμιγώς «κάτι» έβλεπαν ότι δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν αν έμεναν αναλλοίωτα. Γι΄αυτό μπήκαν σε λογικές πρόσθεσης. Έγιναν «κάτι+κάτι». Όλα αυτά προφανώς και τα γνωρίζεις. Αλλά πρώτη φορά τα ακούς τόσο επιστημονικά όσο εδώ. Να μας το αναγνωρίσεις. Κι αφού βλέπεις ότι όλα είναι τόσο ατάκτως ερριμμένα, πάμε στο ψητό. Το Φυσικό κι Επόμενο είναι ένα από αυτά τα «κάτι+κάτι» μαγαζιά. Αλλά δεν το κατατάσσεις εύκολα σε ίδια κατηγορία με τα περισσότερα. Γιατί τα δύο μέλη της πρόσθεσης δεν έχουν τετριμμένο αποτέλεσμα.

Το γνωστό στέκι στην Δάφνη, εκεί στην Παπαναστασίου, είναι όλα όσα σου έρχονται στο μυαλό ακούγοντας αυτή τη λέξη. Ναι, για το στέκι μιλάμε. Τα στέκια που πάντα επιλέγουμε δεν έχουν φανταχτερές καταστάσεις, δεν είναι ξέφρενα. Είναι το αγκυροβόλι μας. Το μέρος που ξέρουμε ότι θα βρούμε μια ήρεμη κατάνυξη. Αυτό είναι το Φυσικό κι Επόμενο. Θα πας για να πιεις κρασάκι, θα πας για να δοκιμάσεις μεζέδες, θα δεις και πολλά πράγματα να γίνονται στα πέριξ. Πρώτα και κύρια θα ευχαριστηθείς από την δύναμη των νιάτων που βρίσκονται σε κάθε τραπέζι. Από Δευτέρα μέχρι Κυριακή φέρνει παρέες, με χαμόγελα, με τις φωνές να ξεφεύγουν σε υψηλά ντεσιμπέλ μετά από 2-3 ποτηράκια και να μην σου χαλάει τίποτα από την διάθεση. Από ένα σημείο και μετά θες κι εσύ ο ίδιος κάτι τέτοιο.

Ποιο είναι το δεύτερο κάτι που έχει το Φυσικό κι Επόμενο; Είναι μπαρ και είναι και ένας χώρος τέχνης, υπό μία έννοια. Δηλαδή μπορεί κάποιο πρωί να πετύχεις εκεί ανθρώπους που φτιάχνουν βραχιόλια και άλλα μικρά αξεσουάρ να παρουσιάζουν το έργο τους.

Από κοινού με τις μίνι εκθέσεις που μπορεί να δεις, υπάρχει και ο προτζέκτορας. Συνήθως τα βράδια οι άνθρωποι που τρέχουν το μαγαζί βάζουν μια ταινία να παίζει στον τοίχο. Κυρίως του βωβού κινηματογράφου και με ένα νόημα που αφορά όσα πρεσβεύουν, νιώθουν και σκέφτονται. Σου ανοίγονται εν ολίγοις. Χθες το βράδυ λόγου χάρη, θα έβλεπες τον Τσάρλι Τσάπλιν και το The Great Dictator.

Βάλε όλα τα παραπάνω στο ζύγι, συνόδευσε τα με τις σούπερ χαμηλές τιμές (μόλις 4 ευρώ το μισό κιλό κρασί) και θα καταλάβεις γιατί πρέπει να το βάλεις στις επιλογές σου για μια χαλαρή μάζωξη με φιλαράκια μετά τη δουλειά ή τα μαθήματα στη σχολή.